Τίτλοι κωδικού
Γλώσσα | Τίτλος |
---|---|
Ελληνικά
|
Ανάλογα προσταγλανδινών |
Αγγλικά
|
Prostaglandin analogues |
Κατάταξη ομάδας
Επίπεδο | Κωδικός | Τίτλος |
---|---|---|
1 | S | Αισθητήρια όργανα |
2 | S01 | Οφθαλμολογικά |
3 | S01E | Φάρμακα κατά του γλαυκώματος και μυωτικά |
4 | S01EE | Ανάλογα προσταγλανδινών |
Περιεχόμενα ομάδας
Κωδικός | Τίτλος |
---|---|
S01EE01 | Latanoprost |
S01EE02 | Unoprostone |
S01EE03 | Bimatoprost |
S01EE04 | Travoprost |
S01EE05 | Tafluprost |
S01EE06 | Latanoprostene bunod |
S01EE51 | Latanoprost and netarsudil |
Δραστικές ουσίες ομάδας
Δραστική ουσία | Σύντομη περιγραφή |
---|---|
Βιματοπρόστη |
Η βιματοπρόστη (bimatoprost) ένας ισχυρός οφθαλμικός υποτασικός παράγοντας. Είναι μια συνθετική προσταμίδη, ανήκει δομικά στην ίδια οικογένεια με την προσταγλανδίνη F2α (PGF2α), η οποία δεν δρα δια μέσου κάποιων γνωστών υποδοχέων προσταγλανδίνης. |
Λατανοπρόστη |
Η δραστική ουσία λατανοπρόστη, ανάλογο της προσταγλανδίνης F2α, είναι εκλεκτικός αγωνιστής υποδοχέων προστανοειδών FP που μειώνει την ενδοφθάλμια πίεση (ΕΟΠ) αυξάνοντας την εκροή του υδατοειδούς υγρού. Η μείωση της ΕΟΠ στον άνθρωπο αρχίζει περίπου τρεις μέχρι τέσσερις ώρες μετά τη χορήγηση και το μέγιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μετά από 8-12 ώρες. |
Latanoprostene bunod |
|
Ταφλουπρόστη |
Η ταφλουπρόστη είναι ένα φθοριωμένο ανάλογο της προσταγλανδίνης F2α. Το οξύ ταφλουπρόστης, ο βιολογικά ενεργός μεταβολίτης της ταφλουπρόστης, είναι ιδιαίτερα ισχυρός και επιλεκτικός αγωνιστής του ανθρώπινου υποδοχέα προστανοειδών FP. |
Τραβοπρόστη |
Η τραβοπρόστη (travoprost), ένα ανάλογο της προσταγλανδίνης F2α, είναι αμιγής αγωνιστής με υψηλή εκλεκτικότητα ο οποίος έχει μεγάλη χημική συγγένεια με τον υποδοχέα προσταγλανδίνης FP, και ελαττώνει την ενδοφθάλμια πίεση αυξάνοντας την εκροή του υδατοειδούς υγρού μέσω του δοκιδωτού δικτύου και των ραγοειδοσκληρικών οδών. |
Ουνοπροστόνη |
Η ουνοπροστόνη είναι ένα ανάλογο της προσταγλανδίνης (F2-alpha) για τη θεραπεία του γλαυκώματος ανοιχτής γωνίας και της οφθαλμικής υπέρτασης. Πιστεύεται ότι μειώνει την αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση , αυξάνοντας την εκροή του υδατοειδούς υγρού, αλλά ο ακριβής μηχανισμός είναι άγνωστος. |