Ομάδα ATC: S01X Άλλα οφθαλμικά

Η ακετυλοκυστεΐνη (acetylcysteine) είναι το Ν-ακετυλο-παράγωγο της κυστεΐνης. Χρησιμοποιείται ως βλεννολυτικός παράγοντας για τη μείωση του ιξώδους των βλεννωδών εκκρίσεων.

Η αλτεπλάση (alteplase) είναι ένας ανασυνδυασμένος ενεργοποιητής του ανθρώπινου ιστικού πλασμινογόνου, μία γλυκοπρωτεΐνη, που ενεργοποιεί το πλασμινογόνο κατ' ευθείαν προς πλασμίνη. Συνδεόμενη με το ινώδες του θρόμβου ενεργοποιείται, επάγοντας τη μετατροπή του πλασμινογόνου σε πλασμίνη που προκαλεί τη διάλυση του ινώδους του θρόμβου.

Η καρμελλόζη (carmellose) δεν έχει φαρμακολογικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται μαζί με άλλα έκδοχα ως υποκατάστατο δακρύων. H καρμελλόζη έχει υψηλό ιξώδες με αποτέλεσμα να αυξάνει το χρόνο παραμονής της στο μάτι.

Η σενεγερμίνη είναι μια ανασυνδυασμένη μορφή του ανθρώπινου αυξητικού παράγοντα νεύρων. Ο αυξητικός παράγοντας νεύρων είναι μια ενδογενής πρωτεΐνη που συμμετέχει στη διαφοροποίηση και διατήρηση των νευρώνων, η οποία δρα μέσω υψηλής συγγένειας (δηλ. TrkA) και χαμηλής συγγένειας (δηλ. p75NTR) ειδικών υποδοχέων του αυξητικού παράγοντα νεύρων. Η θεραπεία με σενεγερμίνη, χορηγούμενη ως οφθαλμικές σταγόνες, προορίζεται να επιτρέψει την αποκατάσταση της ακεραιότητας του κερατοειδούς.

Η κυκλοσπορίνη είναι ένας κυκλικός πολυπεπτιδικός ανοσορρυθμιστικός παράγοντας με ανοσοκατασταλτικές ιδιότητες. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι η κυκλοσπορίνη έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Η κυκλοσπορίνη έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει επιλεκτικά την ενεργοποίηση των Τ-λεμφοκυττάρων σε αντιγονική διέγερση, μειώνοντας την παραγωγή της IL-2 και άλλων κυτοκινών που προέρχονται από Τ-κύτταρα.

Η δεξπανθενόλη (dexpanthenol) είναι η αλκοόλη του παντοθενικού οξέος και έχει την ίδια με το παντοθενικό οξύ βιολογική δράση, λόγω της βιομετατροπής της σε παντοθενικό οξύ. Το παντοθενικό οξύ είναι υδροδιαλυτή βιταμίνη, θεμελιώδες συστατικό του συνενζύμου Α (CoA), το οποίο συμμετέχει σε πολυάριθμες μεταβολικές οδούς. Η πανθενόλη εφαρμοζόμενη τοπικά έχει την ικανότητα να καλύπτει τις αυξημένες ανάγκες, σε παντοθενικό οξύ, του δέρματος και των βλεννογόνων, που έχουν υποστεί βλάβες.

Η αιθυλομορφίνη είναι παράγωγο της μορφίνης με αναλγητικό και αντιβηχικό αποτέλεσμα. Δρα ενεργοποιώντας τους υποδοχείς οπιοειδών και έτσι έχει άμεση επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Η ηπαρίνη (heparin) είναι ένα αντιπηκτικό ταχείας δράσης που δρα έμμεσα, συνδεόμενη με την αντιθρομβίνη ΙΙΙ.

Η μερκαπταμίνη (mercaptamine) μειώνει τη συσσώρευση κρυστάλλων κυστίνης στον κερατοειδή χιτώνα δρώντας ως παράγοντας καταστροφής της κυστίνης, ο οποίος μετατρέπει την κυστίνη σε κυστεΐνη και σε μικτά δισουλφίδια κυστεΐνης-κυστεαμίνης.

Η νανδρολόνη μοιάζει χημικά με την τεστοστερόνη. Συγκρινόμενη με αυτήν έχει ισχυρότερη αναβολική δράση αλλά μικρότερη ανδρογονική. Η νανδρολόνη έχει δειχθεί ότι επηρεάζει θετικά τον μεταβολισμό του ασβεστίου και ότι αυξάνει την οστική μάζα στην οστεοπόρωση.

Η οκριπλασμίνη (ocriplasmin) διαθέτει πρωτεολυτική δράση έναντι των συστατικών των πρωτεϊνών του υαλοειδούς σώματος και της υαλοειδοαμφιβληστροειδικής διεπαφής (VRI) (π.χ. λαμινίνη, φιμπρονεκτίνη και κολλαγόνο) και στοχεύει στη διάλυση της πρωτεϊνικής δομής η οποία είναι υπεύθυνη για την ανώμαλη υαλοειδοωχρική σύμφυση (VMA).

Η πεγκσετακοπλάνη είναι ένα συμμετρικό μόριο που αποτελείται από δύο πανομοιότυπα δεκαπενταπεπτίδια ομοιοπολικά συνδεδεμένα στα άκρα ενός γραμμικού μορίου PEG 40-kDa. Τα πεπτιδικά τμήματα συνδέονται με το C3 του συμπληρώματος και ασκούν ευρεία αναστολή του καταρράκτη του συμπληρώματος. Η πεγκσετακοπλάνη συνδέεται με την πρωτεΐνη C3 του συμπληρώματος και το θραύσμα ενεργοποίησής του C3b με υψηλή συγγένεια, ρυθμίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο τη διάσπαση του C3 και τη δημιουργία καταρροϊκών επενεργητών της ενεργοποίησης του συμπληρώματος. Στην ΠΝΑ, η εξωαγγειακή αιμόλυση (EVH) διευκολύνεται από την οψωνοποίηση του C3b, ενώ η ενδοαγγειακή αιμόλυση (IVH) διαμεσολαβείται από το καταρροϊκό σύμπλεγμα επίθεσης στη μεμβράνη (MAC).

Η πιρενοξίνη (pirenoxine) ανταγωνίζεται τη δράση των κινοειδών και έτσι αναστέλλει την εξέλιξη του καταρράκτη.

Το πολυακρυλικό οξύ είναι μια πολύ ιξώδης διαφανής γέλη που μπορεί να χορηγηθεί με μορφή σταγόνων. Μετά την τοπική χορήγηση, εξαπλούται ταχέως επί του επιπεφυκότος και του κερατοειδούς και δεν αφήνει ραβδώσεις στο μάτι. Σχηματίζει ένα προστατευτικό στρώμα με μακρύ χρόνο επαφής με τον κερατοειδή.

Η πολυβιδόνη (polyvidone) είναι ένα συνθετικό πολυμερές που περιέχει γραμμικές Vinyl-2-pyrrolidone ομάδες. Ο βαθμός πολυμερισμού οδηγεί σε πολυμερή με διαφορετικά μοριακά βάρη. Η εφύγρανση της επιφανείας του κερατοειδούς προκαλείται κυρίως από την βλεννίνη που παράγεται στον επιπεφυκότα. Η πολυβιδόνη απορροφάται στην επιφάνεια του κερατοειδούς και σχηματίζει υδρόφιλη επιφάνεια.

Το ιωδιούχο κάλιο ενδείκνυται για χρήση μετά από πυρηνικά ατυχήματα με απελευθέρωση ραδιενεργών ισοτόπων ιωδίου για να αποτραπεί η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου στον θυρεοειδή μετά τη λήψη ή την εισπνοή αυτής της ουσίας. Η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου από τον θυρεοειδή μπορεί να ανασταλεί με τον κορεσμό, μέσω της πρόωρης πρόσληψης μίας υψηλής δόσης σταθερού ιωδίου.

Η βαρενικλίνη (varenicline) συνδέεται με υψηλή συγγένεια και εκλεκτικότητα με τους α4β2 νευρωνικούς νικοτινικούς υποδοχείς της ακετυλχολίνης, όπου δρα ως μερικός αγωνιστής. Παρουσιάζει, αφενός, δράση αγωνιστή με χαμηλότερη εγγενή αποτελεσματικότητα από τη νικοτίνη και, αφετέρου, δράση ανταγωνιστή παρουσία της νικοτίνης.

Η υδατοδιαλυτή βιταμίνη ασκορβικό οξύ είναι μέρος ενός προστατευτικού συστήματος ενάντια στις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και σε άλλα οξειδωτικά ενδογενούς ή εξωγενούς προέλευσης τα οποία επίσης παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη διαδικασία της φλεγμονής και στη λειτουργία των λευκοκυττάρων. Στο έντερο ευνοεί την απορρόφηση του μη συνδεμένου με την αίμη σιδήρου. Το ασκορβικό οξύ είναι απαραίτητο για τη σύνθεση της βασικής ενδοκυτταρικής ουσίας (βλεννοπολυσακχαρίτες), η οποία μαζί με τις ίνες κολλαγόνου, είναι υπεύθυνη για τη στεγανότητα του τοιχώματος των τριχοειδών.

Η βορητιγένη νεπαρβοβέση (voretigene neparvovec) δρα στον υπαμφιβληστροειδή χώρο και οδηγεί στη μεταγωγή των κυττάρων του μελάγχρουν επιθηλίου του αμφιβληστροειδούς με cDNA που κωδικοποιεί τη φυσιολογική ανθρώπινη πρωτεΐνη RPE65 (θεραπεία γονιδιακής επαύξησης), παρέχοντας τη δυνατότητα αποκατάστασης του οπτικού κύκλου σε ασθενείς με κληρονομική αμφιβληστροειδική δυστροφία.