β-θαλασσαιμία

Η εξαγαμγκλογένη αυτοτεμσέλη προορίζεται για αυτόλογη χρήση.

Η θεραπεία αποτελείται από εφάπαξ δόση που περιέχει διασπορά προς έγχυση βιώσιμων κυττάρων CD34+ σε ένα ή περισσότερα φιαλίδια.

Η ελάχιστη συνιστώμενη δόση είναι 3 × 10⁶ CD34+ κύτταρα/kg σωματικού βάρους.

Κινητοποίηση και αφαίρεση

Οι ασθενείς πρέπει να υποβληθούν σε κινητοποίηση CD34+ HSPC κυττάρων, ακολουθούμενη από αφαίρεση για την απομόνωση CD34+ κυττάρων για την παρασκευή του φαρμακευτικού προϊόντος.

Μεγιστοποιήστε τη συλλογή CD34+ κυττάρων για την παρασκευή προϊόντος κατά τη διάρκεια κάθε κύκλου κινητοποίησης και αφαίρεσης. Πραγματοποιείτε συλλογή κυττάρων για την παρασκευή προϊόντος σε δύο διαδοχικές ημέρες ανά κύκλο, εάν αυτό είναι κλινικά ανεκτό. Συνιστάται ένας στόχος συνολικής συλλογής τουλάχιστον 20 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg για την παρασκευή προϊόντος. Τα κύτταρα που συλλέγονται θα πρέπει να αποστέλλονται για την παρασκευή προϊόντος, ακόμη και αν δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος της συνολικής συλλογής. Επιπλέον, απαιτείται η συλλογή τουλάχιστον 2 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg για χρήση ως εφεδρικά μη τροποποιημένα κύτταρα διάσωσης. Εάν χρειαστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μία τρίτη ημέρα συλλογής κυττάρων για τη λήψη εφεδρικών κυττάρων διάσωσης.

Εάν δεν επιτευχθεί η ελάχιστη δόση εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης μετά την αρχική παρασκευή φαρμακευτικού προϊόντος, ο ασθενής θα χρειαστεί να υποβληθεί σε επιπρόσθετους κύκλους κινητοποίησης και αφαίρεσης για τη λήψη περισσότερων κυττάρων για την παρασκευή επιπλέον προϊόντος. Κάθε κύκλος κινητοποίησης και αφαίρεσης πρέπει να απέχει χρονικά από τον προηγούμενο τουλάχιστον 14 ημέρες.

Η εφεδρική συλλογή ≥2 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg μη τροποποιημένων κυττάρων διάσωσης πρέπει να συλλέγεται από τον ασθενή και να κρυοσυντηρείται πριν από τη μυελοαφανιστική προετοιμασία και την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης.

Τα μη τροποποιημένα κύτταρα μπορεί να χρειαστούν για θεραπεία διάσωσης σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες συνθήκες: διακύβευση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης μετά την έναρξη της μυελοαφανιστικής προετοιμασίας και πριν την έγχυση της, αποτυχία εμφύτευσης ουδετερόφιλων ή απώλεια εμφύτευσης μετά την έγχυση της.

Πριν από τη διαδικασία αφαίρεσης συνιστάται οι ασθενείς να υποβάλλονται σε μετάγγιση(-εις) ερυθρών αιμοσφαιρίων (RBC) με στόχο τη διατήρηση της συγκέντρωσης ολικής αιμοσφαιρίνης (Hb) ≥11 g/dL.

Οι τροποποιητικές της νόσου θεραπείες (π.χ. υδροξυουρία/υδροξυκαρβαμίδη, κριζανλιζουμάμπη, βοξελοτόρη) πρέπει να διακοπούν 8 εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της κινητοποίησης και της προετοιμασίας.

Δεν πρέπει να χορηγείται παράγοντας διέγερσης αποικιών κοκκιοκυττάρων (G-CSF) για την κινητοποίηση σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο.

Προθεραπευτική προετοιμασία

Πρέπει να χορηγείται πλήρες σχήμα μυελοαφανιστικής προετοιμασίας πριν από την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης. Η προετοιμασία δεν πρέπει να ξεκινά πριν το πλήρες σετ φιαλιδίων, τα οποία αποτελούν την πλήρη δόση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης, παραληφθεί στο εξουσιοδοτημένο κέντρο θεραπείας και επιβεβαιωθεί η διαθεσιμότητα της εφεδρικής συλλογής μη τροποποιημένων CD34+ κυττάρων.

Συνιστάται οι ασθενείς να διατηρούν συγκέντρωση ολικής Hb ≥11 g/dL για 60 ημέρες πριν από τη μυελοαφανιστική προετοιμασία.

Η θεραπεία χηλίωσης σιδήρου πρέπει να διακόπτεται τουλάχιστον 7 ημέρες πριν από τη μυελοαφανιστική προετοιμασία.

Θα πρέπει επίσης να εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης προφυλακτικής αγωγής για τις επιληπτικές κρίσεις. Για πληροφορίες σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, ανατρέξτε στην Περίληψη των Χαρακτηριστικών του Προϊόντος του φαρμακευτικού προϊόντος μυελοαφανιστικής προετοιμασίας που χρησιμοποιείται.

Θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης προφυλακτικής αγωγής για φλεβοαποφρακτική ηπατική νόσο (VOD)/σύνδρομο ηπατικής απόφραξης των κολποειδών, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του ιδρύματος.

Πριν από την έναρξη του σχήματος μυελοαφανιστικής προετοιμασίας θα πρέπει να επιβεβαιωθεί η διαθεσιμότητα του πλήρους σετ φιαλιδίων που αποτελούν τη δόση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης και των μη τροποποιημένων κυττάρων διάσωσης. Βλ. το συνοδευτικό Φύλλο πληροφοριών παρτίδας (LIS) που παρέχεται με την αποστολή του προϊόντος για επιβεβαίωση του αριθμού των φιαλιδίων και της συνολικής δόσης της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης.

Προθεραπευτική φαρμακευτική αγωγή

Συνιστάται η χορήγηση προθεραπευτικής φαρμακευτικής αγωγής με παρακεταμόλη και διφαινυδραμίνη ή ισοδύναμα φαρμακευτικά προϊόντα, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του ιδρύματος, πριν από την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης, προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης μιας αντίδρασης κατά την έγχυση.

Ασθενείς ηλικίας 35 ετών και άνω

Η εξαγαμγκλογένη αυτοτεμσέλη δεν έχει μελετηθεί σε ασθενείς ηλικίας >35 ετών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης σε αυτόν τον πληθυσμό δεν έχουν τεκμηριωθεί. Το όφελος της θεραπείας σε κάθε μεμονωμένο ασθενή θα πρέπει να εξετάζεται σε σύγκριση με τους κινδύνους της μεταμόσχευσης HSC.

Μετά την ολοκλήρωση του σχήματος μυελοαφανιστικής προετοιμασίας, θα πρέπει να παρέλθουν τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης. Η εξαγαμγκλογένη αυτοτεμσέλη πρέπει να χορηγείται εντός διαστήματος τουλάχιστον 48 ωρών και κατά μέγιστο 7 ημερών μετά την τελευταία δόση του σχήματος μυελοαφανιστικής προετοιμασίας.

Μετά τη χορήγηση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης

Μετά την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης, πρέπει να ακολουθούνται οι πρότυπες διαδικασίες παρακολούθησης και διαχείρισης ασθενών μετά από μεταμόσχευση HSC, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των γενικών εξετάσεων αίματος και των αναγκών μετάγγισης.

Τα προϊόντα αίματος που απαιτούνται εντός των πρώτων 3 μηνών μετά την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης πρέπει να ακτινοβολούνται.

Ενδεχομένως να καταστεί απαραίτητη η επανέναρξη της θεραπείας χηλίωσης σιδήρου μετά την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μη μυελοκατασταλτικών χηλικών παραγόντων σιδήρου για τουλάχιστον 3 μήνες και η χρήση μυελοκατασταλτικών χηλικών παραγόντων σιδήρου για τουλάχιστον 6 μήνες μετά την έγχυση της εξαγαμγκλογένης αυτοτεμσέλης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί φλεβοτομή αντί για χηλίωση σιδήρου, στις περιπτώσεις που κρίνεται κατάλληλη.