Μεταχρωματική λευκοδυστροφία με μειωμένη ενζυμική δραστικότητα της αρυλοσουλφατάσης A

Η ατιδαρσαγένη αυτοτεμσέλη προορίζεται για αυτόλογη χρήση και θα πρέπει να χορηγείται μόνο μία φορά.

Η δόση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης πρέπει να προσδιορίζεται βάσει του σωματικού βάρους του ασθενούς κατά τη στιγμή της έγχυσης.

Η θεραπεία αποτελείται από εφάπαξ δόση για έγχυση που περιέχει διασπορά βιώσιμων κυττάρων CD34+ σε έναν ή περισσότερους ασκούς έγχυσης.

Η ελάχιστη συνιστώμενη δόση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης είναι 3 × 10⁶ CD34+ κύτταρα/kg σωματικού βάρους.

Στις κλινικές μελέτες, χορηγήθηκαν δόσεις έως και 30 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg. Ο συνιστώμενος μέγιστος όγκος της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης που θα χορηγηθεί πρέπει να παραμείνει <20% του εκτιμώμενου όγκου πλάσματος του ασθενούς.

Κινητοποίηση περιφερικού αίματος και αιμαφαίρεση

Τα αυτόλογα CD34+ κύτταρα απομονώνονται από το κινητοποιημένο περιφερικό αίμα. Αυτό επιτυγχάνεται από τη/τις διαδικασία(ες) αιμαφαίρεσης μετά την κινητοποίηση του περιφερικού αίματος.

Για την παρασκευή της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης, πρέπει να διασφαλίζεται η δυνατότητα λήψης της ελάχιστης απαιτούμενης ποσότητας των 8 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg, λαμβάνοντας υπόψη ότι το βέλτιστο εύρος κυμαίνεται μεταξύ 20-30 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg.

Η ελάχιστη ποσότητα CD34+ κυττάρων μπορεί να επιτευχθεί με έναν ή περισσότερους κύκλους αιμαφαίρεσης.

Εάν, μετά την παρασκευή του φαρμακευτικού προϊόντος δεν επιτευχθεί η ελάχιστη δόση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης της τάξεως των 3 × 10⁶ CD34+ κυττάρων/kg, ο ασθενής ενδέχεται να υποβληθεί σε νέο πρωτόκολλο κινητοποίησης με έναν ή περισσότερους κύκλους αιμαφαίρεσης, προκειμένου να ληφθούν περισσότερα κύτταρα για την παρασκευή επιπρόσθετου προϊόντος.

Απαιτείται επίσης μια εφεδρική λήψη αιμοποιητικών αρχέγονων και προγονικών κυττάρων (HSPC) που περιέχει τουλάχιστον 2 × 10⁶ CD34+ κύτταρα/kg, για χρήση ως θεραπεία διάσωσης σε περίπτωση που η ποιότητα της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης υποβαθμιστεί μετά την έναρξη της μυελοαφανιστικής προετοιμασίας και πριν από την έγχυση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης, ή σε περίπτωση απόρριψης της πρωτεύουσας εμφύτευσης ή παρατεταμένης απλασίας μυελού των οστών μετά τη θεραπεία με ατιδαρσαγένη αυτοτεμσέλη.

Τα εν λόγω κύτταρα πρέπει να συλλέγονται από τον ασθενή και να κρυοσυντηρούνται πριν από τη μυελοαφανιστική προετοιμασία, σύμφωνα με τις καθιερωμένες διαδικασίες. Τα εφεδρικά κύτταρα μπορούν να συλλέγονται είτε μέσω αιμαφαίρεσης mPB ή μέσω συλλογής μυελού των οστών.

Κινητοποίηση περιφερικού αίματος

Οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε κινητοποίηση HSPC με παράγοντα διέγερσης αποικιών κοκκιοκυττάρων (G-CSF) με ή χωρίς πλεριξαφόρη, ακολουθούμενη από αιμαφαίρεση για τη λήψη CD34+ αρχέγονων κυττάρων τα οποία προορίζονται για την παρασκευή του φαρμακευτικού προϊόντος.

Προθεραπευτική προετοιμασία

Πριν από την έναρξη της μυελοαφανιστικής προετοιμασίας ο θεράπων ιατρός πρέπει να επιβεβαιώνει ότι η χορήγηση αυτόλογης γονιδιακής θεραπείας HSPC είναι κλινικά κατάλληλη για τον ασθενή.

Πριν από την έγχυση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης απαιτείται μυελοαφανιστική προετοιμασία για ενίσχυση της αποτελεσματικής εμφύτευσης των γενετικά τροποποιημένων αυτόλογων CD34+ κυττάρων.

Η βουσουλφάνη είναι το συνιστώμενο φαρμακευτικό προϊόν προετοιμασίας.

Η μυελοαφανιστική προετοιμασία δεν πρέπει να ξεκινήσει έως ότου το πλήρες σετ των ασκών έγχυσης που συνιστούν τη δόση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης έχει παραληφθεί και φυλάσσεται στο εξειδικευμένο κέντρο θεραπείας και έχει επιβεβαιωθεί η διαθεσιμότητα της εφεδρικής συλλογής κυττάρων.

Ταυτόχρονα με το δοσολογικό σχήμα προετοιμασίας, και πριν από τη θεραπεία με την ατιδαρσαγένη αυτοτεμσέλη, συνιστάται ο ασθενής να λαμβάνει προφυλακτική αγωγή για φλεβοαποφρακτική ηπατοπάθεια (VOD) και συναφείς επιπλοκές ενδοθηλιακών τραυματισμών, ήτοι θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια συνδεόμενη με μεταμόσχευση ή ατυπικό αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο, σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές.

Ανάλογα με το χορηγούμενο δοσολογικό σχήμα μυελοαφανιστικής προετοιμασίας, πρέπει να εξεταστεί επίσης η αναγκαιότητα χορήγησης προφυλακτικής αγωγής για επιληπτικές κρίσεις. Η φαινυτοΐνη δεν συνιστάται διότι ενδέχεται να αυξήσει την κάθαρση της βουσουλφάνης.

Πρέπει να εξετάζεται η προφυλακτική και εμπειρική χρήση φαρμάκων κατά των λοιμώξεων (βακτηριακών, μυκητιασικών, ιογενών) για την πρόληψη και αντιμετώπιση λοιμώξεων, ιδίως κατά την ουδετεροπενική περίοδο που έπεται της προετοιμασίας. Συνιστάται η συστηματική παρακολούθηση των πιο συχνών επανενεργοποιούμενων ιών, σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας πρέπει να εφαρμόζονται μέτρα ελέγχου των λοιμώξεων και διαδικασίες απομόνωσης σύμφωνα με τα τοπικά πρότυπα.

Προληπτική αγωγή

Συνιστάται η ενδοφλέβια χορήγηση προληπτικής αγωγής με χλωροφαινιραμίνη (0,25 mg/kg, μέγ. δόση 10 mg), ή ισοδύναμα φαρμακευτικά προϊόντα 15-30 λεπτά πριν από την έγχυση της ατιδαρσαγένης αυτοτεμσέλης για τη μείωση της πιθανότητας εμφάνισης αντίδρασης στην έγχυση.

Χορηγήστε υπό μορφή ενδοφλέβιας έγχυσης μέσω κεντρικού φλεβικού καθετήρα.