Συμπτωματική ανεπαρκής στύση

Η αλπροσταδίλη χορηγείται με απευθείας ενδοσηραγγώδη ένεση. Συνιστάται η χρήση βελόνης 1⁄2 ίντσας, 27 έως 30 gauge. Η δόση του αλπροσταδίλη θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς με προσεκτική τιτλοποίηση υπό ιατρική επίβλεψη.

Οι πρώτες ενέσεις της αλπροσταδίλης πρέπει να γίνονται στο ιατρείο από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Θεραπεία αυτοένεσης από τον ίδιο τον ασθενή μπορεί να ξεκινήσει μόνο αφού ο ασθενής λάβει σαφείς οδηγίες και εκπαιδευτεί καλά στην τεχνική της αυτοένεσης. Ο ιατρός θα πρέπει να αξιολογήσει προσεκτικά την ικανότητα του ασθενούς γι' αυτή τη διαδικασία. Η ενδοσηραγγώδης ένεση πρέπει να γίνεται σε άσηπτες συνθήκες. Η ένεση γίνεται συνήθως κατά μήκος μιας από τις πλαγιοπίσθιες πλευρές του εγγύς τρίτου του πέους. Πρέπει να αποφεύγονται οι περιοχές ορατών φλεβών. Να εναλλάσσεται η πλευρά του πέους στην οποία γίνεται η ένεση και να γίνεται κάθε φορά σε άλλο σημείο. Το ανασυσταθέν διάλυμα αλπροσταδίλης προορίζεται για εφάπαξ χρήση μόνο. Πρέπει να απορρίπτεται μετά τη χρήση. Ο χρήστης πρέπει να λάβει οδηγίες για τη σωστή απόρριψη της σύριγγας, της βελόνης, του φιαλιδίου και της φύσιγγας.

Αρχική ρύθμιση της δόσεως στο ιατρείο

Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης της δόσης, ο ασθενής πρέπει να παραμείνει στο ιατρείο έως την πλήρη υποχώρηση της στύσης. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση, μπορεί να χορηγηθεί η επόμενη υψηλότερη δόση μέσα σε μία ώρα. Αν σημειωθεί ανταπόκριση, πρέπει να μεσολαβήσει διάστημα μιας ημέρας πριν από τη χορήγηση της επόμενης δόσης.

Στυτική Δυσλειτουργία αγγειογενούς, ψυχογενούς ή μικτής αιτιολογίας

Η ρύθμιση της δοσολογίας θα πρέπει να ξεκινά από τα 2,5 μg αλπροσταδίλης. Αν υπάρξει μερική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να αυξηθεί κατά 2,5 μg στα 5 μg και στη συνέχεια κατά 5 έως 10 μg, ανάλογα με την ανταπόκριση του ασθενούς, έως ότου επιτευχθεί η δόση που προκαλεί στύση κατάλληλη για σεξουαλική επαφή και που η διάρκειά της δεν υπερβαίνει τη μία ώρα. Αν δεν σημειωθεί ανταπόκριση με την αρχική δόση των 2,5 μg, η δεύτερη δόση μπορεί να αυξηθεί στα 7,5 μg, με επακόλουθες αυξήσεις κατά 5 έως 10 μg.

Στυτική Δυσλειτουργία αμιγώς νευρογενούς αιτιολογίας (τραυματισμός νωτιαίου μυελού)

Η ρύθμιση της δοσολογίας πρέπει να ξεκινά από 1,25 μg αλπροσταδίλης. Η δόση μπορεί να αυξηθεί κατά 1,25 μg στα 2,5 μg, με προοδευτική αύξηση κατά 2,5 μg στα 5 μg, και στη συνέχεια με αυξήσεις κατά 5 μg έως ότου επιτευχθεί η δόση που προκαλεί στύση κατάλληλη για σεξουαλική επαφή και με διάρκεια που δεν υπερβαίνει τη μία ώρα.

Επαναλαμβανόμενη χορήγηση: Αυτοένεση

Η δόση του αλπροσταδίλη που επιλέγεται για χορήγηση με αυτοένεση πρέπει να εξασφαλίζει στύση ικανοποιητική για σεξουαλική επαφή, η οποία να μη διαρκεί περισσότερο από μια ώρα. Αν η διάρκεια της στύσης είναι μεγαλύτερη από μία ώρα, η δόση του αλπροσταδίλη πρέπει να μειωθεί. Η θεραπεία με αυτοενέσεις κατ' ιδίαν, πρέπει να ξεκινά από τη δόση που καθορίστηκε στο ιατρείο από το θεράποντα ιατρό. Ωστόσο, αν χρειαστεί τροποποίηση της δόσης, πρέπει να γίνει μόνο με συμβουλή του ιατρού. Η δόση πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες ρύθμισης που περιγράφηκαν ανωτέρω. Πρέπει να χρησιμοποιείται η χαμηλότερη αποτελεσματική δόση. Η συνιστώμενη συχνότητα ένεσης είναι μέχρι τρεις φορές την εβδομάδα, με μεσοδιάστημα 24 ωρών τουλάχιστον μεταξύ των δόσεων. Ο πάσχων μπορεί να περιμένει ότι η στύση θα εκδηλωθεί μέσα σε 5 έως 20 λεπτά.

Η αποτελεσματικότητα του αλπροσταδίλη για μακροχρόνια χρήση έως έξι μηνών έχει τεκμηριωθεί σε μία μη ελεγχόμενη μελέτη αυτοένεσης. Η μέση δόση αλπροσταδίλης στο τέλος των έξι μηνών ήταν 20,7 μg. Στην πλειονότητα των ασθενών, η επαναλαμβανόμενη δόση κυμαίνεται από 5 έως 20 μg. Δεν συνιστώνται επαναλαμβανόμενες δόσεις μεγαλύτερες των 60 μg.

Η αλπροσταδίλη ως πρόσθετο βοήθημα για τη διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας: Στην απλούστερη διαγνωστική δοκιμασία για τη στυτική δυσλειτουργία (φαρμακολογικός έλεγχος), οι ασθενείς παρακολουθούνται για την ενδεχόμενη εκδήλωση στύσης μετά από ενδοσηραγγώδη ένεση της αλπροσταδίλης. Προέκταση του ελέγχου αυτού είναι η χρήση του αλπροσταδίλη ως πρόσθετο βοήθημα στον παρακλινικό έλεγχο, όπως το υπερηχογράφημα duplex ή το Doppler, οι δοκιμασίες έκπλυσης με 133 Ξένον, η ραδιοϊσοτοπική απεικόνιση του πέους και η αρτηριογραφία πέους, που επιτρέπουν την απεικόνιση και εκτίμηση της αγγείωσης του πέους. Για καθεμία από τις δοκιμασίες αυτές, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μία μόνο δόση αλπροσταδίλη που προκαλεί στύση επαρκούς ακαμψίας.

Συστάσεις για την παρακολούθηση της θεραπείας

Όταν ο ασθενής ακολουθεί το πρόγραμμα αυτοενέσεων, συνιστάται η τακτική παρακολούθηση από το θεράποντα ιατρό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις αρχικές αυτοενέσεις και εφόσον μπορεί να χρειαστούν τροποποιήσεις της δόσης της αλπροσταδίλης.

Θεραπεία των διαταραχών της στύσης

Έναρξη της θεραπείας: Ο θεράπων ιατρός θα πρέπει να δίνει οδηγίες σε κάθε ασθενή για τη σωστή χρήση της αλπροσταδίλης. Η προτεινόμενη δόση κατά την έναρξη της θεραπείας είναι 250 mcg. Η δοσολογία μπορεί να αυξηθεί σταδιακά (από 500 έως 1000 mcg) ή να μειωθεί (σε 125 mcg) υπό ιατρική παρακολούθηση μέχρις ότου επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μετά από εκτίμηση της επιδεξιότητας και ικανότητας του ασθενή ως προς τη διαδικασία εφαρμογής, η συνιστώμενη δόση μπορεί να συνταγογραφηθεί για χρήση κατ' οίκον.

Είναι σημαντικό για τον ασθενή να προηγείται της χορήγησης του φαρμάκου ούρηση, επειδή η ύγρανση της ουρήθρας διευκολύνει την εισχώρηση του Muse σε αυτήν και παίζει σημαντικό ρόλο για τη διάλυση του φαρμάκου. Για να χρησιμοποιήσετε το Muse αφαιρείτε την προστατευτική θήκη της συσκευής, έλκετε το πέος προς τα πάνω ώστε να εκταθεί σε όλο του το μήκος και εισάγετε το στέλεχος της συσκευής στην ουρήθρα. Πιέζετε το έμβολο της συσκευής για να απελευθερωθεί το φάρμακο και τέλος απομακρύνετε τη συσκευή από την ουρήθρα (κουνώντας ελαφρά τη συσκευή πριν την απομάκρυνσή της, εξασφαλίζετε ότι το φάρμακο έχει αδειάσει από το στέλεχος της συσκευής). Συστρέφοντας ανάμεσα στις παλάμες το πέος κάνετε μαλάξεις για τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα ώστε να εξασφαλιστεί η επαρκής κατανομή του φαρμάκου κατά μήκος των τοιχωμάτων της ουρήθρας.

Αν ο ασθενής αισθάνεται καύσο στην ουρήθρα μπορεί να ανακουφιστεί συνεχίζοντας τις μαλάξεις του πέους για ακόμη 30 έως 60 δευτερόλεπτα ή μέχρις ότου το αίσθημα του καύσου υποχωρήσει. Η στύση επιτυγχάνεται σε 5-10 λεπτά από τη χορήγηση του φαρμάκου και διαρκεί 50-60 λεπτά περίπου. Μετά τη χορήγηση του φαρμάκου, είναι σημαντικό για τον ασθενή να καθίσει ή καλύτερα να μείνει όρθιος ή να περπατήσει για περίπου 10 λεπτά καθώς εξελίσσεται η στύση.

Δε συνιστάται η χορήγηση πλέον των δύο δόσεων σε διάστημα ενός 24ώρου και πλέον των 7 δόσεων σε διάστημα 7 ημερών. Δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση της συνταγογραφούμενης δοσολογίας.

Επικουρικά σε άλλες μεθόδους για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των διαταραχών της στύσης

Η αλπροσταδίλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοήθημα στην εκτίμηση της λειτουργικότητας των αγγείων του πέους κατά τη διενέργεια υπερηχογραφήματος duplex-Doppler.

Έχει δειχθεί, ότι δόση 500 mcg αλπροσταδίλης έχει ανάλογο αποτέλεσμα στη διαστολή των αρτηριών του πέους και στη μέγιστη συστολική ταχύτητα ροής με την ένεση 10 mcg αλπροσταδίλης εντός των σηραγγωδών σωμάτων του πέους.

Η στύση πρέπει να έχει υποχωρήσει κατά την ώρα της εξόδου από την κλινική.