Σοβαρό χρόνιο άλγος

Οι δόσεις της φαιντανύλης πρέπει να εξατομικεύονται βάσει της κατάστασης του ασθενή και πρέπει να αξιολογούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα μετά την εφαρμογή. Πρέπει να χρησιμοποιείται η χαμηλότατη αποτελεσματική δόση. Τα έμπλαστρα είναι σχεδιασμένα να παρέχουν περίπου 12, 25, 50, 75 και 100 mcg/h φαιντανύλης στη συστηματική κυκλοφορία, τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου 0,3, 0,6, 1,2, 1,8 και 2,4 mg ανά ημέρα, αντίστοιχα.

Επιλογή της αρχικής δοσολογίας

Η κατάλληλη αρχική δόση της φαιντανύλης πρέπει να βασίζεται στην τρέχουσα χρήση οπιοειδών από τον ασθενή. Η φαιντανύλη συνιστάται να χρησιμοποιείται σε ασθενείς που έχουν επιδείξει ανοχή στα οπιοειδή. Άλλοι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι η τρέχουσα γενική και ιατρική κατάσταση του ασθενή, συμπεριλαμβανομένων του μεγέθους του σώματος, της ηλικίας, και της έκτασης της εξασθένισης καθώς και του βαθμού ανοχής στα οπιοειδή.

Ενήλικες

Ασθενείς με ανοχή στα οπιοειδή

Για τη μετάβαση ασθενών με ανοχή στα οπιοειδή από παρεντερικά ή από στόματος χορηγούμενα οπιοειδή σε φαιντανύλη όπως ανατρέξατε στη μετατροπή Ισοδύναμης Αναλγητικής ισχύος παρακάτω. Η δοσολογία μπορεί στη συνέχεια να τιτλοποιηθεί προς τα πάνω ή προς τα κάτω, εάν απαιτείται, με αυξήσεις της δόσης είτε κατά 12 ή κατά 25 mcg/h προκειμένου να επιτευχθεί η χαμηλότατη κατάλληλη δοσολογία της φαιντανύλης, ανάλογα με την απόκριση και τις απαιτήσεις για συμπληρωματική αναλγησία.

Ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν

Γενικά, η διαδερμική οδός δεν συνιστάται σε ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν. Πρέπει να εξετάζονται εναλλακτικές οδοί χορήγησης (από στόματος, παρεντερική). Για την πρόληψη υπερδοσολογίας συνιστάται οι ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν να λαμβάνουν χαμηλές δόσεις οπιοειδών άμεσης αποδέσμευσης (π.χ. μορφίνη, υδρομορφόνη, οξυκωδόνη, τραμαδόλη, και κωδεΐνη) οι οποίες πρέπει να τιτλοποιούνται μέχρι να επιτευχθεί αναλγητική δοσολογία ισοδύναμη με φαιντανύλη με ρυθμό απελευθέρωσης 12 mcg/h ή 25 mcg/h. Οι ασθενείς μπορούν στη συνέχεια να μεταβούν σε φαιντανύλη.

Στην περίπτωση που δεν θεωρείται δυνατή η έναρξη της θεραπείας με από στόματος οπιοειδή και το φαιντανύλη θεωρείται ως η μόνη κατάλληλη θεραπευτική επιλογή για ασθενείς υ δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, πρέπει να εξετάζεται η χρήση μόνο της χαμηλότατης δόσης έναρξης (δηλ., 12 mcg/h). Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά. Σε ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, η πιθανότητα εμφάνισης σοβαρού ή απειλητικού για τη ζωή υποαερισμού υφίσταται ακόμα και όταν κατά την έναρξη της θεραπείας χρησιμοποιείται η χαμηλότατη δόση της φαιντανύλης.

Τιτλοποίηση της δόσης και θεραπεία συντήρησης

Το έμπλαστρο πρέπει να αντικαθίσταται κάθε 72 ώρες.

Η τιτλοποίηση της δόσης πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα με βάση τη μέση ημερήσια χρήση συμπληρωματικών αναλγητικών, έως ότου επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ αναλγητικής αποτελεσματικότητας και ανοχής. Η τιτλοποίηση της δοσολογίας πρέπει κανονικά να πραγματοποιείται σε αυξήσεις της τάξεως των 12 mcg/h ή των 25 mcg/h, αν και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις του ασθενή για συμπληρωματικά αναλγητικά (από στόματος μορφίνη 45/90 mg/ημέρα ≈ φαιντανύλη 12/25 mcg/h) και η κατάσταση του πόνου του ασθενή. Μετά από αύξηση της δόσης, μπορεί να χρειαστούν έως και 6 ημέρες προκειμένου να επιτευχθεί ισορροπία για τον ασθενή στο νέο επίπεδο δόσης. Ως εκ τούτου, μετά από αύξηση της δόσης, οι ασθενείς πρέπει να χρησιμοποιούν το έμπλαστρο με την υψηλότερη δόση μέσω δύο εφαρμογών των 72 ωρών πριν από οποιαδήποτε περαιτέρω αύξηση του επιπέδου της δόσης.

Για δόσεις μεγαλύτερες των 100 mcg/h μπορεί να χρησιμοποιηθούν περισσότερα από ένα έμπλαστρα φαιντανύλης. Οι ασθενείς μπορεί να χρειασθούν περιοδικές συμπληρωματικές δόσεις ενός αναλγητικού βραχείας δράσης για τον παροξυσμικό πόνο. Μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν επιπρόσθετες ή εναλλακτικές μεθόδους χορήγησης οπιοειδών όταν η δόση της φαιντανύλης υπερβαίνει τα 300 mcg/h.

Εάν κατά τη διάρκεια της πρώτης μόνο εφαρμογής η αναλγησία δεν είναι επαρκής, το έμπλαστρο φαιντανύλης μπορεί να αντικατασταθεί μετά από 48 ώρες με έμπλαστρο ίδιας δόσης, ή μπορεί να αυξηθεί η δόση μετά από 72 ώρες.

Στην περίπτωση που το έμπλαστρο χρειαστεί να αντικατασταθεί (π.χ. εάν το έμπλαστρο αποκολληθεί) πριν από τις 72 ώρες, θα πρέπει να τοποθετηθεί έμπλαστρο ίδιας περιεκτικότητας σε διαφορετικό σημείο του δέρματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες συγκεντρώσεις στον ορό και ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά.

Διακοπή της φαιντανύλη

Εάν η διακοπή της φαιντανύλη είναι απαραίτητη, η αντικατάσταση με άλλα οπιοειδή πρέπει να γίνεται σταδιακά, αρχίζοντας με μια χαμηλή δόση και αυξάνοντας με αργό ρυθμό. Αυτό γίνεται επειδή οι συγκεντρώσεις της φαιντανύλης μειώνονται σταδιακά μετά την απομάκρυνση του εμπλάστρου. Μπορεί να χρειαστούν 20 ώρες ή περισσότερο ώστε οι συγκεντρώσεις της φαιντανύλης στον ορό να μειωθούν κατά 50%. Γενικά, η διακοπή της αναλγησίας με οπιοειδή πρέπει να γίνεται σταδιακά προκειμένου να αποφευχθούν συμπτώματα λόγω απόσυρσης φαρμάκου.

Είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα λόγω απόσυρσης οπιοειδών σε ορισμένους ασθενείς μετά από μετατροπή ή ρύθμιση της δόσης.

Ειδικοί πληθυσμοί

Ηλικιωμένοι ασθενείς

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά και η δόση πρέπει να εξατομικεύεται βάσει της κατάστασης του ασθενή.

Σε ηλικιωμένους ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, η θεραπεία πρέπει να εξετάζεται μόνο εάν τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο η δοσολογία 12 mcg/h της φαιντανύλης πρέπει να εξετάζεται ως αρχική θεραπεία.

Η φαιντανύλη πρέπει να εφαρμόζεται σε μη ερεθισμένο δέρμα όπου δεν έχει προηγηθεί χρήση ακτινοβολίας, σε μια επίπεδη επιφάνεια του κορμού ή του άνω μέρους των βραχίονων.

Σε μικρά παιδιά, το άνω μέρος της πλάτης είναι η προτιμητέα θέση εφαρμογής προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα αφαίρεσης του εμπλάστρου από το παιδί.

Τρίχες στη θέση εφαρμογής (είναι προτιμότερη μια άτριχη περιοχή) πρέπει να αφαιρούνται με ψαλίδι (να μην ξυρίζονται) πριν την εφαρμογή. Εάν η θέση εφαρμογής της φαιντανύλης χρειάζεται να καθαριστεί πριν την τοποθέτηση του εμπλάστρου, αυτό πρέπει να γίνει με καθαρό νερό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαπούνια, έλαια, λοσιόν ή οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας που μπορεί να ερεθίσει το δέρμα ή να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του. Πριν την τοποθέτηση του εμπλάστρου το δέρμα πρέπει να είναι τελείως στεγνό. Τα έμπλαστρα πρέπει να ελέγχονται πριν τη χρήση. Έμπλαστρα που είναι κομμένα, διαχωρισμένα ή έχουν φθαρεί με οποιοδήποτε τρόπο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.

Η φαιντανύλη πρέπει να εφαρμόζεται αμέσως μετά την αφαίρεση από τη σφραγισμένη συσκευασία. Μετά την αφαίρεση από τον προστατευτικό φακελλίσκο, διπλώστε το έμπλαστρο στη μέση και αφαιρέστε κάθε μισό τμήμα του καλύμματος ξεχωριστά. Αποφύγετε να αγγίζετε την κολλητική πλευρά του εμπλάστρου. Τοποθετήστε το έμπλαστρο στο δέρμα ασκώντας ελαφρά πίεση με την παλάμη του χεριού για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Βεβαιωθείτε ότι οι άκρες του εμπλάστρου έχουν επικολληθεί σωστά. Κατόπιν πλύνετε τα χέρια με καθαρό νερό.

Η φαιντανύλη μπορεί να παραμείνει για 72 συνεχόμενες ώρες. Ένα νέο έμπλαστρο πρέπει να τοποθετείται σε διαφορετική θέση του δέρματος μετά την αφαίρεση του προηγούμενου διαδερμικού εμπλάστρου. Πρέπει να παρέλθουν αρκετές ημέρες μέχρι να τοποθετηθεί ένα νέο έμπλαστρο στην ίδια περιοχή του δέρματος.

Οι δόσεις της φαιντανύλης πρέπει να εξατομικεύονται βάσει της κατάστασης του ασθενή και πρέπει να αξιολογούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα μετά την εφαρμογή. Πρέπει να χρησιμοποιείται η χαμηλότατη αποτελεσματική δόση. Τα έμπλαστρα είναι σχεδιασμένα να παρέχουν περίπου 12, 25, 50, 75 και 100 mcg/h φαιντανύλης στη συστηματική κυκλοφορία, τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου 0,3, 0,6, 1,2, 1,8 και 2,4 mg ανά ημέρα, αντίστοιχα.

Επιλογή της αρχικής δοσολογίας

Η κατάλληλη αρχική δόση της φαιντανύλης πρέπει να βασίζεται στην τρέχουσα χρήση οπιοειδών από τον ασθενή. Η φαιντανύλη συνιστάται να χρησιμοποιείται σε ασθενείς που έχουν επιδείξει ανοχή στα οπιοειδή. Άλλοι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι η τρέχουσα γενική και ιατρική κατάσταση του ασθενή, συμπεριλαμβανομένων του μεγέθους του σώματος, της ηλικίας, και της έκτασης της εξασθένισης καθώς και του βαθμού ανοχής στα οπιοειδή.

Ενήλικες

Ασθενείς με ανοχή στα οπιοειδή

Για τη μετάβαση ασθενών με ανοχή στα οπιοειδή από παρεντερικά ή από στόματος χορηγούμενα οπιοειδή σε φαιντανύλη όπως ανατρέξατε στη μετατροπή Ισοδύναμης Αναλγητικής ισχύος παρακάτω. Η δοσολογία μπορεί στη συνέχεια να τιτλοποιηθεί προς τα πάνω ή προς τα κάτω, εάν απαιτείται, με αυξήσεις της δόσης είτε κατά 12 ή κατά 25 mcg/h προκειμένου να επιτευχθεί η χαμηλότατη κατάλληλη δοσολογία της φαιντανύλης, ανάλογα με την απόκριση και τις απαιτήσεις για συμπληρωματική αναλγησία.

Ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν

Γενικά, η διαδερμική οδός δεν συνιστάται σε ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν. Πρέπει να εξετάζονται εναλλακτικές οδοί χορήγησης (από στόματος, παρεντερική). Για την πρόληψη υπερδοσολογίας συνιστάται οι ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν να λαμβάνουν χαμηλές δόσεις οπιοειδών άμεσης αποδέσμευσης (π.χ. μορφίνη, υδρομορφόνη, οξυκωδόνη, τραμαδόλη, και κωδεΐνη) οι οποίες πρέπει να τιτλοποιούνται μέχρι να επιτευχθεί αναλγητική δοσολογία ισοδύναμη με φαιντανύλη με ρυθμό απελευθέρωσης 12 mcg/h ή 25 mcg/h. Οι ασθενείς μπορούν στη συνέχεια να μεταβούν σε φαιντανύλη.

Στην περίπτωση που δεν θεωρείται δυνατή η έναρξη της θεραπείας με από στόματος οπιοειδή και το φαιντανύλη θεωρείται ως η μόνη κατάλληλη θεραπευτική επιλογή για ασθενείς υ δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, πρέπει να εξετάζεται η χρήση μόνο της χαμηλότατης δόσης έναρξης (δηλ., 12 mcg/h). Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά. Σε ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, η πιθανότητα εμφάνισης σοβαρού ή απειλητικού για τη ζωή υποαερισμού υφίσταται ακόμα και όταν κατά την έναρξη της θεραπείας χρησιμοποιείται η χαμηλότατη δόση της φαιντανύλης.

Τιτλοποίηση της δόσης και θεραπεία συντήρησης

Το έμπλαστρο πρέπει να αντικαθίσταται κάθε 72 ώρες.

Η τιτλοποίηση της δόσης πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα με βάση τη μέση ημερήσια χρήση συμπληρωματικών αναλγητικών, έως ότου επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ αναλγητικής αποτελεσματικότητας και ανοχής. Η τιτλοποίηση της δοσολογίας πρέπει κανονικά να πραγματοποιείται σε αυξήσεις της τάξεως των 12 mcg/h ή των 25 mcg/h, αν και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις του ασθενή για συμπληρωματικά αναλγητικά (από στόματος μορφίνη 45/90 mg/ημέρα ≈ φαιντανύλη 12/25 mcg/h) και η κατάσταση του πόνου του ασθενή. Μετά από αύξηση της δόσης, μπορεί να χρειαστούν έως και 6 ημέρες προκειμένου να επιτευχθεί ισορροπία για τον ασθενή στο νέο επίπεδο δόσης. Ως εκ τούτου, μετά από αύξηση της δόσης, οι ασθενείς πρέπει να χρησιμοποιούν το έμπλαστρο με την υψηλότερη δόση μέσω δύο εφαρμογών των 72 ωρών πριν από οποιαδήποτε περαιτέρω αύξηση του επιπέδου της δόσης.

Για δόσεις μεγαλύτερες των 100 mcg/h μπορεί να χρησιμοποιηθούν περισσότερα από ένα έμπλαστρα φαιντανύλης. Οι ασθενείς μπορεί να χρειασθούν περιοδικές συμπληρωματικές δόσεις ενός αναλγητικού βραχείας δράσης για τον παροξυσμικό πόνο. Μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν επιπρόσθετες ή εναλλακτικές μεθόδους χορήγησης οπιοειδών όταν η δόση της φαιντανύλης υπερβαίνει τα 300 mcg/h.

Εάν κατά τη διάρκεια της πρώτης μόνο εφαρμογής η αναλγησία δεν είναι επαρκής, το έμπλαστρο φαιντανύλης μπορεί να αντικατασταθεί μετά από 48 ώρες με έμπλαστρο ίδιας δόσης, ή μπορεί να αυξηθεί η δόση μετά από 72 ώρες.

Στην περίπτωση που το έμπλαστρο χρειαστεί να αντικατασταθεί (π.χ. εάν το έμπλαστρο αποκολληθεί) πριν από τις 72 ώρες, θα πρέπει να τοποθετηθεί έμπλαστρο ίδιας περιεκτικότητας σε διαφορετικό σημείο του δέρματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες συγκεντρώσεις στον ορό και ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά.

Διακοπή της φαιντανύλη

Εάν η διακοπή της φαιντανύλη είναι απαραίτητη, η αντικατάσταση με άλλα οπιοειδή πρέπει να γίνεται σταδιακά, αρχίζοντας με μια χαμηλή δόση και αυξάνοντας με αργό ρυθμό. Αυτό γίνεται επειδή οι συγκεντρώσεις της φαιντανύλης μειώνονται σταδιακά μετά την απομάκρυνση του εμπλάστρου. Μπορεί να χρειαστούν 20 ώρες ή περισσότερο ώστε οι συγκεντρώσεις της φαιντανύλης στον ορό να μειωθούν κατά 50%. Γενικά, η διακοπή της αναλγησίας με οπιοειδή πρέπει να γίνεται σταδιακά προκειμένου να αποφευχθούν συμπτώματα λόγω απόσυρσης φαρμάκου.

Είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα λόγω απόσυρσης οπιοειδών σε ορισμένους ασθενείς μετά από μετατροπή ή ρύθμιση της δόσης.

Ηλικιωμένοι ασθενείς

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά και η δόση πρέπει να εξατομικεύεται βάσει της κατάστασης του ασθενή.

Σε ηλικιωμένους ασθενείς που δεν έχουν εκτεθεί σε οπιοειδή στο παρελθόν, η θεραπεία πρέπει να εξετάζεται μόνο εάν τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο η δοσολογία 12 mcg/h της φαιντανύλης πρέπει να εξετάζεται ως αρχική θεραπεία.

Η φαιντανύλη πρέπει να εφαρμόζεται σε μη ερεθισμένο δέρμα όπου δεν έχει προηγηθεί χρήση ακτινοβολίας, σε μια επίπεδη επιφάνεια του κορμού ή του άνω μέρους των βραχίονων.

Σε μικρά παιδιά, το άνω μέρος της πλάτης είναι η προτιμητέα θέση εφαρμογής προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα αφαίρεσης του εμπλάστρου από το παιδί.

Τρίχες στη θέση εφαρμογής (είναι προτιμότερη μια άτριχη περιοχή) πρέπει να αφαιρούνται με ψαλίδι (να μην ξυρίζονται) πριν την εφαρμογή. Εάν η θέση εφαρμογής της φαιντανύλης χρειάζεται να καθαριστεί πριν την τοποθέτηση του εμπλάστρου, αυτό πρέπει να γίνει με καθαρό νερό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαπούνια, έλαια, λοσιόν ή οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας που μπορεί να ερεθίσει το δέρμα ή να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του. Πριν την τοποθέτηση του εμπλάστρου το δέρμα πρέπει να είναι τελείως στεγνό. Τα έμπλαστρα πρέπει να ελέγχονται πριν τη χρήση. Έμπλαστρα που είναι κομμένα, διαχωρισμένα ή έχουν φθαρεί με οποιοδήποτε τρόπο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.

Η φαιντανύλη πρέπει να εφαρμόζεται αμέσως μετά την αφαίρεση από τη σφραγισμένη συσκευασία. Μετά την αφαίρεση από τον προστατευτικό φακελλίσκο, διπλώστε το έμπλαστρο στη μέση και αφαιρέστε κάθε μισό τμήμα του καλύμματος ξεχωριστά. Αποφύγετε να αγγίζετε την κολλητική πλευρά του εμπλάστρου. Τοποθετήστε το έμπλαστρο στο δέρμα ασκώντας ελαφρά πίεση με την παλάμη του χεριού για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Βεβαιωθείτε ότι οι άκρες του εμπλάστρου έχουν επικολληθεί σωστά. Κατόπιν πλύνετε τα χέρια με καθαρό νερό.

Η φαιντανύλη μπορεί να παραμείνει για 72 συνεχόμενες ώρες. Ένα νέο έμπλαστρο πρέπει να τοποθετείται σε διαφορετική θέση του δέρματος μετά την αφαίρεση του προηγούμενου διαδερμικού εμπλάστρου. Πρέπει να παρέλθουν αρκετές ημέρες μέχρι να τοποθετηθεί ένα νέο έμπλαστρο στην ίδια περιοχή του δέρματος.