Στις ηπατοπάθειες περιλαμβάνονται οξέα ή χρόνια νοσήματα που εμφανίζονται πρωταρχικά στο ήπαρ ή αποτελούν ηπατική συμμετοχή εξωηπατικών νοσημάτων. Για την αντιμετώπιση των χρόνιων ιογενών ηπατοπαθειών βλ. κεφ. 05.03.06 , ενώ στα χρόνια χολοστατικά σύνδρομα χρησιμοποιούνται χολικά οξέα (ουρσοδεοξυχολικό οξύ) και ρητίνες (χολεστυραμίνη η οποία δεν κυκλοφορεί) που δεσμεύουν τα χολικά άλατα.
Το ουρσοδεοξυχολικό οξύ είναι αμφίφιλο οξύ και χρησιμοποιείται ως λιθολυτικό σε ορισμένες-λίγες-ειδικές περιπτώσεις χοληστερινικών χολολίθων καθώς και στη συμπτωματική αντιμετώπιση των χολοστατικών συνδρόμων ποικίλης αιτιολογίας (πρωτοπαθής χολική κίρρωση, σκληρυντική χολαγγειΐτιδα). Tα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις διάφορες, άλλες, χρόνιες κυρίως, ηπατοπάθειες (π.χ. κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά, χηλικοί παράγοντες κλπ.), καθώς και η ενεργητική και παθητική ανοσοποίηση περιγράφονται στα οικεία κεφάλαια.
Στην ηπατική εγκεφαλοπάθεια χρησιμοποιούνται η λακτιτόλη και λακτουλόζη (βλ. 01.05.03 ).
Περιεχόμενα κεφαλαίου
- 01.08.01 Φάρμακα παθήσεων χοληφόρων οδών
Κατάταξη κεφαλαίου
01 Φάρμακα παθήσεων πεπτικού συστήματος
01.08 Φάρμακα ηπατοπαθειών και παθήσεων χοληφόρων