Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει δυνατότητα εντερικής λήψης τροφής αυτή προτιμάται της παρεντερικής για πολλούς λόγους: είναι καλύτερα αποδεκτή από τον ασθενή, αποφεύγονται οι επιπλοκές από την τοποθέτηση φλεβοκαθετήρων κ.λπ. Οι θρεπτικές ουσίες χορηγούνται από το στόμα ή με ρινογαστρικό ή ρινοεντερικό σωλήνα ή με σωλήνα μέσω ενδοσκοπικής ή χειρουργικής γαστροστομίας ή νηστιδοστομίας.
Ενδείξεις: Προϋπάρχουσα ελλειπής θρέψη, ανεπαρκής λήψη θερμίδων από το στόμα για 5-7 ημέρες, πολυοργανικές παθήσεις (του πεπτικού συστήματος, των νεφρών, του κυκλοφορικού κ.λπ.) που δεν επιτρέπουν τη λήψη επαρκών θερμίδων.
Αντενδείξεις: Σοβαρή δυσαπορρόφηση, υποκινητικότητα του εντέρου, αιμορραγία πεπτικού και εντερικά συρίγγια.
Ανεπιθύμητες ενέργειες: Λοίμωξη του τραύματος σε διαδερμική τοποθέτηση του σωλήνα, εισρόφηση τροφής, διάρροια, αλλαγές στην απορρόφηση και τον μεταβολισμό των φαρμάκων.
Σύσταση: Τα διαλύματα που χρησιμοποιούνται περιέχουν συνήθως αμινοξέα ή μικρά πεπτίδια, τριγλυκερίδια, ολιγοσακχαρίτες και διάφορα ακόμα στοιχεία που θα κριθούν απαραίτητα ανάλογα με την πάθηση. Σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται μόνο τα πρόσθετα αυτά στοιχεία (κυρίως διάφορα άλατα).
Περιεχόμενα κεφαλαίου
- 09.04.01 Nατρίου άλατα
- 09.04.02 Καλίου άλατα
- 09.04.03 Ασβεστίου άλατα
- 09.04.04 Μαγνησίου άλατα
- 09.04.05 Ιοντοανταλλακτικές ρητίνες
- 09.04.06 Δεσμευτικά του φωσφόρου