Solgar Formula VM-Prime 60 Tabs

Η υδατοδιαλυτή βιταμίνη ασκορβικό οξύ είναι μέρος ενός προστατευτικού συστήματος ενάντια στις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και σε άλλα οξειδωτικά ενδογενούς ή εξωγενούς προέλευσης τα οποία επίσης παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη διαδικασία της φλεγμονής και στη λειτουργία των λευκοκυττάρων. Στο έντερο ευνοεί την απορρόφηση του μη συνδεμένου με την αίμη σιδήρου. Το ασκορβικό οξύ είναι απαραίτητο για τη σύνθεση της βασικής ενδοκυτταρικής ουσίας (βλεννοπολυσακχαρίτες), η οποία μαζί με τις ίνες κολλαγόνου, είναι υπεύθυνη για τη στεγανότητα του τοιχώματος των τριχοειδών.

Το ασβέστιο (calcium) διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη φυσιολογία και τη βιοχημεία των οργανισμών και του κυττάρου. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα μονοπάτια μεταγωγής σήματος, όπου ενεργεί ως ένα δεύτερο αγγελιοφόρο, στην απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών από τους νευρώνες, στη συρρίκνωση όλων των τύπων μυϊκών κυττάρων, και τη γονιμοποίηση. Πολλά ένζυμα απαιτούν ιόντα ασβεστίου ως συμπαράγοντες. Το εξωκυτταρικό ασβέστιο είναι επίσης σημαντικό για τη διατήρηση της διαφοράς δυναμικού σε όλη την ευερέθιστη κυτταρικη μεμβράνη καθώς και στην κατάλληλη διαμόρφωση των οστών.

H βιταμίνη E δρα ως βιολογικό αντιοξειδωτικό προλαμβάνοντας την αυτόματη οξείδωση πολυακόρεστων ενώσεων προς επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες καθώς και στη δημιουργία καρκινογόνων νιτροζαμινών. Η βιταμίνη Ε διατηρεί τη σταθερότητα των βιολογικών μεμβρανών προφυλάσσοντας τες από την υπεροξείδωση, συντηρεί την ακεραιότητα των τοιχωμάτων των ερυθρών αιμοσφαιρίων και τα προστατεύει από αιμόλυση.

Το οξείδιο του μαγνησίου (magnesium oxide), ή μαγνησία, είναι μια εμπειρική φόρμουλα του οξείδιο του μαγνησίου και αποτελείται από ένα πλέγμα ιόντων Mg2 + και ιόντων O2− που συγκρατούνται μαζί με ιοντική σύνδεση. Το κατιόν είναι συμπαράγοντας όλων των ενζύμων τα οποία συμμετέχουν στη μεταφορά του φωσφόρου και παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη νευροχημική διαβίβαση και στη ρύθμιση της μυϊκής διέγερσης.

Ο ψευδάργυρος αποκλείει την εντερική απορρόφηση χαλκού από τις τροφές και την επαναρρόφηση του ενδογενούς εκκριθέντος χαλκού. Ο ψευδάργυρος προκαλεί μέσα στα εντερικά κύτταρα την παραγωγήμεταλλοθειονίνης, μιας πρωτεΐνης που δεσμεύει το χαλκό, αποτρέποντας έτσι την διέλευσή του στο αίμα. Ο δεσμευμένος χαλκός απομακρύνεται στη συνέχεια στα κόπρανα κατόπιν απόπτωσης των εντερικών κυττάρων.

Η ριβοφλαβίνη είναι βασικό στοιχείο πολλών ενζυμικών εξεργασιών. Επίσης, από πειραματικές έρευνες φαίνεται ότι είναι απαραίτητη για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου.

Η ριβοφλαβίνη μετατρέπεται σε δύο συνένζυμα, Flavin Mononucleotide (FMN) και Flavin Adenine Dinucleotide (FAD), τα οποία είναι απαραίτητα στη φυσιολογική αναπνοή των ιστών. Επίσης είναι απαραίτητη για την ενεργοποίηση της πυριδοξίνης και πιθανόν συμβάλλει στην διατήρηση της ακεραιότητας των ερυθροκυττάρων.

Η βήτα-καροτίνη είναι μια κίτρινο-πορτοκαλί χρωστική που ανευρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά. Είναι η πιο συνήθης πρόδρομη ουσία της βιταμίνης Α.

Ο χαλκός είναι ένα ιχνοστοιχείο που βρίσκεται σε όλο το σώμα. Ο χαλκός βοηθά το σώμα να απορροφήσει τον σίδηρο. Είναι επίσης σημαντικός για τη λειτουργία των νεύρων και την ανάπτυξη των οστών. Βοηθά στο σχηματισμό κολλαγόνου, ένα βασικό συστατικό των οστών και του συνδετικού ιστού. Ο χαλκός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αρκετών μεταλλοπρωτεϊνών, κυρίως των ενζύμων σερουλοπλασμίνη, μονοαμινοξειδάση, λυσυλοξειδάση, κυτόχρωμα C και υπεροξειδική δισμουτάση. Ο χαλκός μπορεί να δράσει ως αντιοξειδωτικό, μειώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και το DNA.

Η βιταμίνη Β₁ (θειαμίνη) παίρνει μέρος στην παραγωγή (έκλυση) της απαραίτητης ενέργειας για τις ανάγκες του κυττάρου. Η πυροφωσφορική θειαμίνη, η ενεργός μορφή της βιταμίνης Β₁ στον οργανισμό, συμμετέχει στο μεταβολισμό των υδατανθράκων ως συνένζυμο στην αποκαρβοξυλίωση των α-κετοξέων, όπως το πυροσταφυλικό και το α-κετογλουταρικό οξύ, καθώς και στον κύκλο των φωσφορικών πεντοζών.

Η πυριδοξίνη (Pyridoxine) λειτουργεί ως συνένζυμο στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών. Πιο συγκεκριμένα, κατά το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, συμμετέχει στην αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων, τη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε νιασίνη ή σεροτονίνη και στην απαμίνωση και θείωση των αμινοξέων.

Το παντοθενικό οξύ (pantothenic acid) είναι πρόδρομο μόριο του συνενζύμου Α, που συνδέεται με τον οξειδωτικό μεταβολισμό των υδατανθράκων, τη γλυκονεογένεση, τη σύνθεση λιπαρών οξέων, στερολών, στεροειδών ορμονών και πορφυρινών.

Το μαγγάνιο απαιτείται για τη σύνθεση των βλεννοπολυσακχαριτών του χόνδρου, την χρήσης της γλυκόζης, την βιοσύνθεση των στεροειδών και για τη δράση της πυροσταφυλικής καρβοξυλάσης. Δεσμεύεται στην αργινάση του ήπατος και ενεργοποιεί πολλά ένζυμα.

Το νικοτινικό οξύ είναι ένα βασικό σύμπλοκο της Β βιταμίνης (Β₃), της οποίας η ανεπάρκεια οδηγεί στο κλινικό σύνδρομο γνωστό ως πελλάγρα. Το νικοτιναμίδιο (νιασιναμίδη), το δραστικό συστατικό, είναι η φυσιολογικώς ενεργός μορφή της νιασίνης και είναι η χημική μορφή της βιταμίνης Β₃ που βρίσκεται σε όλα σχεδόν τα προϊόντα πολυβιταμινών. Αν και το νικοτινικό οξύ και το νικοτιναμίδιο είναι τόσο στενά συνδεδεμένα χημικά, διαφέρουν κάπως στις φαρμακολογικές ιδιότητες.

Η άνυδρη βηταΐνη αποδείχθηκε ότι μειώνει τα επίπεδα ομοκυστεΐνης πλάσματος σε τρεις τύπους ομοκυστινουρίας δηλαδή την ανεπάρκεια βήτα-συνθετάσης κυσταθειονίνης (CBS), την ανεπάρκεια 5,10-μεθυλένο-τετραϋδροφολικής αναγωγάσης (MTHFR), και την ανεπάρκεια του συμπαράγοντα μεταβολισμού της κοβαλαμίνης (cbl). Ο βαθμός αυτής της επίδρασης εξαρτήθηκε από τον απόλυτο βαθμό υπερομοκυστιναιμίας, και ήταν ψηλότερος σε σοβαρή υπερομοκυστιναιμία. Η άνυδρη βηταΐνη ενεργεί ως δότης ομάδας μεθυλίου στην αναμεθυλίωση της ομοκυστεΐνης σε μεθειονίνη σε ασθενείς με ομοκυστινουρία.

Τα φλαβονοειδή (flavonoids) έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδιότητας είναι, η προστασία του οργανισμού από τις ελεύθερες ρίζες. Τα βιοφλαβονοειδή προστατεύουν και ενδυναμώνουν τα αιμοφόρα αγγεία και είναι κατάλληλα για τη ανακούφιση από τα αγγειακά ενοχλήματα.

Το σελήνιο είναι ένα ιχνοστοιχείο που αποτελεί μέρος της υπεροξειδάσης της γλουταθιόνης (GPx), η οποία είναι υπεύθυνη για την αναγωγή των υπεροξειδίων.

Το βορικό οξύ είναι ένα ασθενές οξύ του βορίου που χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό, εντομοκτόνο, επιβραδυντικό φλόγας, ως απορροφητής νετρονίων, και ως πρόδρομος για άλλες χημικές ενώσεις.

Η κυανοκοβαλαμίνη χρησιμοποιείται στη θεραπεία και πρόληψη της ανεπάρκειας βιταμίνης Β₁₂. Η κυανοκοβαλαμίνη είναι ένα συνένζυμο στη βιοσύνθεση της γλυκόζης από το προπιονικό οξύ. Επιπλέον χρησιμεύει ως συμπαράγοντας σε ένζυμα που είναι σημαντικά για τη σύνθεση λιπαρών οξέων και είναι σημαντική για τη διατήρηση της φυσιολογικής αιμοποίησης, την προστασία του ήπατος, και τη διατήρηση του μυϊκού ιστού, του υγιούς δέρματος, του εγκεφάλου και του μεταβολισμού στο πάγκρεας.

Η βιταμίνη D₂ (vitamin D₂) είναι σημαντική για την απορρόφηση και χρήση του ασβεστίου και του φωσφόρου και για την κανονική ασβεστοποίηση των οστών. Εκ παραλλήλου με την παραθυρεοειδή ορμόνη και την καλσιτονίνη ρυθμίζει την συγκέντρωση ασβεστίου του οπού. Η βιταμίνη D₂ διεγείρει την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου από το λεπτό έντερο.

Η βιοτίνη (biotin) ενεργεί ως δραστικό συνένζυμο σε πολλές μεταβολικές εξεργασίες. Ενεργοποιεί ορισμένες καρβοξυλάσες πρωταρχικής αξίας στη σύνθεση αμινοξέων και λιπαρών οξέων και στον μεταβολισμό του νευρικού ιστού. Από μακρού χρόνου είναι γνωστή μια ιδιόμορφη συνδρομή που χαρακτηρίζεται από καρβοξυλασική ανεπάρκεια και εμφανίζεται σε νεογέννητα και παιδιά. Προσφάτως περιγράφτηκαν περιπτώσεις επίκτητης ένδειας σε βιοτίνη στα παιδιά και ενήλικες σε μακροχρόνια παρεντερική διατροφή, αιμοκάθαρση και περιτοναϊκή κάθαρση. Η βιοτίνη στερείται τοξικότητας.

Το φυλλικό οξύ (folic acid) είναι απαραίτητο δια την σύνθεση του DNA και λειτουργία του πυρήνος των κυττάρων. Έλλειψη φυλλικού οξέως έχει σαν αποτέλεσμα την μη ταυτόχρονο ωρίμανση και λειτουργία του πυρήνος σε σύγκριση με την σύνθεση του DNA και της πρωτεΐνης του κυτταροπλάσματος.

Το ιώδιο είναι απαραίτητο για το σχηματισμό θυρεοειδικών ορμονών και χρησιμοποιείται σε καταστάσεις ενδείας ιωδίου και διαταραχές του θυρεοειδούς. Για την προφύλαξη και τη θεραπεία των διαταραχών έλλειψης ιωδίου μπορεί να χορηγηθεί ως ιωδιούχο κάλιο ή νάτριο, ιωδιούχο έλαιο ή ιωδιούχο κάλιο. Το ιώδιο έχει επίσης ισχυρή βακτηριοκτόνο δράση. Εμφανίζει δραστικότητα έναντι μυκήτων, ιών, πρωτόζωων, κύστεων και σπόρων.