Ομάδα ATC: N02AC Παράγωγα διφαινυλοπροπυλαμίνης

Η δεξτρομοραμίδη (dextromoramide) είναι ένα ισχυρό αναλγητικό οπιοειδών περίπου τρεις φορές πιο ισχυρό από τη μορφίνη αλλά με βραχύτερη δράση. Το κύριο πλεονέκτημα αυτού της δεξτρομοραμίδης είναι ότι έχει μια γρήγορη έναρξη δράσης όταν λαμβάνεται από το στόμα και έχει υψηλή βιοδιαθεσιμότητα που σημαίνει ότι η από του στόματος δοσολογία παράγει σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα με την ένεση. Έχει επίσης μια σχετικά χαμηλή τάση να προκαλεί δυσκοιλιότητα, το οποίο είναι ένα κοινό πρόβλημα με τα οπιοειδή αναλγητικά που χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση από τον πόνο του καρκίνου και η ανοχή στα αναλγητικά αποτελέσματα αναπτύσσεται σχετικά αργά σε σύγκριση με τα περισσότερα άλλα οπιοειδή βραχείας δράσης.

Η προποξυφαίνη (dextropropoxyphene) είναι ένας συνθετικός αγωνιστής των οπιούχων, είναι δομικά παρόμοια με τη μεθαδόνη. Η αναλγητική επίδραση της προποξυφαίνης οφείλεται στο d-ισομερές της, τη δεξτροπροποξυφαίνη. Συνδέεται με τους υποδοχείς οπιούχων και οδηγεί σε μείωση της αντίληψης των ερεθισμάτων του πόνου. Η προποξυφαίνη έχει λίγη έως καθόλου αντιβηχική δράση και καμία αντιπυρετική δράση.

Η πιριτραμίδη (piritramide) είναι αμιγής αγωνιστής του υποδοχέα μ-οπιοειδών, ο οποίος έχει ελαφρώς λιγότερη αναλγητική ισχύ από τη μορφίνη. Η αναλγησία προκύπτει από την ενεργοποίηση των υποδοχέων μ-οπιοειδών στη σπονδυλική στήλη και στα υψηλότερα κέντρα πόνου όπως ο θαλάμος και ο εγκεφαλικός φλοιός, αυξάνοντας έτσι το κατώφλι του πόνου και την ευαισθησία στον πόνο.