Ανθελονοσιακά

Η ελονοσία είναι οξεία λοιμώδης νόσος που οφείλεται σε ένα από τα 4 πλασμώδια της ελονοσίας (Plasmodium falciparum, P. vivax, P. ovale και P. malariae). Μεταδίδεται στον άνθρωπο με το δήγμα του ανωφελούς κουνουπιού και ενδημεί σε τόπους υγρούς και θερμούς, όπως είναι οι τροπικές περιοχές. Δραστικά μέτρα που έχουν εφαρμοσθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας έχουν επιτύχει την εκρίζωση της νόσου σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έτσι ώστε εάν υπάρξουν σποραδικά κρούσματα αυτά θα οφείλονται σε μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος ή θα είναι εισαγόμενα από ταξιδιώτες.

Τα φάρμακα της ελονοσίας είναι διάφορες αμινοκινολίνες (χλωροκίνη, πριμακίνη), η μεθανολκινολίνη μεφλοκίνη, η κινίνη, οι ανταγωνιστές του φυλλικού οξέος (πυριμεθαμίνη, σουλφαδοξίνη, προγουανίλη), οι τετρακυκλίνες (δοξυκυκλίνη βλ. κεφ. 05.01.09 Τετρακυκλίνες ) και το αρτεμεθέρ (artemether) σε συνδυασμό με λουμεφαντρίνη. Εάν το υπεύθυνο πλασμώδιο δεν είναι γνωστό η θεραπεία γίνεται όπως στον κακοήθη τριταίο (από P. falciparum), με κινίνη, προγουανίλη και ατοβακόνη. Στις λοιπές μορφές ελονοσίας δίδεται συνήθως χλωροκίνη. Για την προφύλαξη σε άτομα που θα ταξιδέψουν σε ενδημικές περιοχές χορηγούνται, ανάλογα με τα επιδημιολογικά δεδομένα της περιοχής και ατομικούς παράγοντες του ταξιδιώτη η χλωροκίνη, η πυριμεθαμίνη, ο συνδυασμός προγουανίλη+ατοβακόνη, η δοξυκυκλίνη και η πριμακίνη.

Για περισσότερες πληροφορίες καθώς και για προμήθεια φαρμάκων που δεν κυκλοφορούν οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στις τοπικές Υγειονομικές αρχές ή στο ΙΦΕΤ.