Η υπεριώδης ακτινοβολία των ηλιακών ακτίνων, εάν επιδράσει σε υπερβολική οξεία ή χρόνια δόση, είναι υπεύθυνη για την πρόκληση ποικίλων βλαβών του δέρματος άλλοτε αθώων (όπως είναι λ.χ. το ηλιακό έγκαυμα) και άλλοτε σοβαρών όπως οι διάφοροι καρκίνοι του δέρματος. Οι καρκίνοι και οι προκαρκινικές καταστάσεις του δέρματος είναι αποτέλεσμα χρόνιας έκθεσης στην ιονίζουσα ακτινοβολία. Στην αντιμετώπισή τους εφαρμόζονται διάφορες μέθοδοι (χειρουργική εξαίρεση, ακτινοθεραπεία, κρυοχειρουργική κ.λ.π.).
Στην ακτινική υπερκεράτωση εκτός από την κρυοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά φωτοδυναμική θεραπεία, ιδιαίτερα εάν οι βλάβες είναι πολλαπλές ή ανευρίσκονται σε ευαίσθητες δερματικές περιοχές (λ.χ. περιοφθαλμικώς). Η τοπική εφαρμογή της μεθυλαμινολεβουλινάτης προκαλεί συσσώρευση ενδοκυτταρίων πορφυρινών, οι οποίες μετά την ενεργοποίησή τους από το φως, προκαλούν φωτοτοξική βλάβη στα κύτταρα-στόχους.
Περιεχόμενα κεφαλαίου
- 08.06.04.03.01 Μεθυλαμινολεβουλινάτη (Methyl Aminolevulinate)