Ενδείξεις: Χρόνια ηπατίτιδα C κατά προτίμηση σε συνδυασμό με ριμπαβιρίνη ή ως μονοθεραπεία, όταν η τελευταία αντενδείκνυται ή είναι αναποτελεσματική. Η πεγκιντερφερόνη αλφα-2a ενδείκνυται επιπλέον στη χρόνια ηπατίτιδα Β.
Αντενδείξεις: Αυτοάνοση ηπατίτιδα, βαριά ηπατική δυσλειτουργία ή µη αντιρροπούµενη κίρρωση του ήπατος, νεογνά και µικρά παιδιά έως 3 ετών λόγω του εκδόχου βενζυλική αλκοόλη, ιστορικό βαριάς καρδιακής νόσου, συµπεριλαµβανοµένης ασταθούς ή µη ελεγχόµενης καρδιακής νόσου τους προηγούµενους έξι µήνες, κύηση και γαλουχία. Επίσης σε ασθενείς µε συνλοίµωξη HIV-HCV οι οποίοι έχουν κίρρωση και βαθµολογία κατά Child-Pugh ≥ 6. Για αντενδείξεις στη ριµπαβιρίνη βλ. σχετικό λήμμα.
Ανεπιθύμητες ενέργειες: Πυρετός, γριππώδες σύνδρομο, καταβολή, ναυτία, έμετοι, διάρροια, κοιλιακά άλγη, απώλεια βάρους, αρθραλγίες, μυαλγίες, κεφαλαλγία, αϋπνία, ευερεθιστότητα, διαταραχές ψυχικής διάθεσης και προσοχής, βήχας, δύσπνοια, υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες, λοιμώξεις αναπνευστικού, εξανθήματα, εφιδρώσεις, κνίδωση, θολή όραση, ξηροφθαλμία, υπο- ή υπερθυρεοειδισμός. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις και άλλων σοβαρών διαταραχών (απόπειρα αυτοκτονίας, πεπτικό έλκος, αιμορραγίες πεπτικού, παγκρεατίτιδα κ.ά). Εργαστηριακώς: Oυδετεροπενία, αναιμία, αύξηση τρανσαμινασών, διαταραχές ηλεκτρολυτών, σακχάρου (υπο- ή υπεργλυκαιμία), διαταραχές λειτουργίας θυρεοειδούς.
Αλληλεπιδράσεις: Αυξάνει τη στάθμη της θεοφυλλίνης. Σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή (λόγω HIV) κίνδυνος γαλακτικής οξέωσης.
Προσοχή στη χορήγηση: Προ της θεραπείας τα αιμοπετάλια θα πρέπει να είναι ≥ 90.000/mm 3, ο απόλυτος αριθμός των ουδετεροφίλων ≥ 1500/mm 3 και επαρκείς οι στάθμες των ορμονών του θυρεοειδούς. Η σύγχρονη χορήγηση χημειοθεραπείας αυξάνει τον κίνδυνο μυελοτοξικότητας. Σε ασθενείς με ιστορικό κατάθλιψης. Σε ασθενείς με παρούσες ή προηγηθείσες καρδιακές διαταραχές. Σε προϊούσα επιδείνωση της ηπατικής λειτουργίας διακοπή της αγωγής. Σε ασθενείς με αυτοάνοσες παθήσεις, ψωρίαση και σαρκοείδωση (ενίοτε επιδείνωση). Τακτική οφθαλμολογική εξέταση.
Δοσολογία
Προϊόν PEGASYS: 180mcg μία φορά την εβδομάδα υποδορίως. Η ημερήσια δόση της ριμπαβιρίνης κυμαίνεται στα 1000-1200mg ημερησίως. Προσαρμογή των δόσεων γίνεται σε εμφάνιση ανεπιθυμήτων αντιδράσεων (κλινικών ή εργαστηριακών).
Προϊόν PEGINTRON: 1.5mcg/kg/εβδομάδα σε συνδυασμό με ριμπαβιρίνη, σε μονοθεραπεία 0.5-1mcg/kg/εβδομάδα υποδορίως (για λεπτομερείς οδηγίες συμβουλευθείτε τους εγκεκριμένους όρους χορήγησης των προϊόντων).
Φαρμακευτικά προϊόντα
Peginterferon Αlfa-22a:
PEGASYS/Roche U.K.: inj. sol 135mcg/0.5mlpf.syr x 1, x 4, 180mcg/0.5ml-pf-syr x 1, x 4
Peginterferon Αlfa-22b:
PEGINTRON/SP Belgium: ps.inj.sol 50mcg/0.5ml 1vial +1amp-solv, 80 mcg /0.5ml 1vial +1amp-solv, 100mcg /0.5ml 1vial + 1amp solv, 120mcg/0.5ml 1vial + 1amp-solv, 150 mcg/0.5ml 1vial + 1amp-solv
Κατάταξη κεφαλαίου
08 Αντινεοπλασματικά και ανασοκατασταλτικά φάρμακα
08.08 Φάρμακα επιδρώντα στην ανοσολογική ανταπόκριση
08.08.03 Κυτοκίνες και ανοσοτροποποιητικοί παράγοντες
08.08.03.01 Iντερφερόνες - ιντερλευκίνες
08.08.03.01.05 Πεγκιντερφερόνη άλφα (Peginterferon Αlfa)
Δραστικές ουσίες κεφαλαίου
Δραστική ουσία | Σύντομη περιγραφή |
---|---|
Πεγκιντερφερόνη άλφα-2α |
Η πεγκιντερφερόνη άλφα-2α είναι μια πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α και έχει in vitro τις τυπικές αντιικές και αντιπολλαπλασιαστικές δραστηριότητες της ιντερφερόνης άλφα-2α. Η πεγκιντερφερόνη άλφα-2α ενδείκνυται για τη θεραπεία της ηπατίτιδας Β και C. |
Πεγκιντερφερόνη άλφα-2β |
Η πεγκιντερφερόνη άλφα-2β είναι μια ομοιοπολική σύζευξη της ανασυνδυασμένης ιντερφερόνης άλφα-2β με μονομεθόξυ πολυαιθυλενογλυκόλη. Αν και ο ακριβής μηχανισμός αντιιικής δράσης της ανασυνδυασμένης ιντερφερόνης άλφα-2β δεν είναι γνωστός, φαίνεται να μεταβάλει τον μεταβολισμό των κυττάρων του ξενιστή. Αυτή η δράση καταστέλλει την αντιγραφή των ιών ή, εάν η αντιγραφή γίνεται, οι απόγονοι ιοί αδυνατούν να αποχωρήσουν από το κύτταρο. |
Εμπορικές ονομασίες κεφαλαίου
Κ | Εμπορική ονομασία | Ενεργά συστατικά | Υπεύθυνος κυκλοφορίας |
---|---|---|---|
PEGASYS | Roche Registration Ltd | ||
PEGINTRON |