Αζελαστίνη

Η αζελαστίνη είναι ένα αντισταμινικό που ανταγωνίζεται την ισταμίνη στην σύνδεση με τους Η₁-υποδοχείς. Έτσι αναστέλλει την απελευθέρωση της ισταμίνης και άλλων μεσολαβητών που συμμετέχουν στην αλλεργική αντίδραση. Κατέστη δυνατή η ανίχνευση μιας επιπλέον αντιφλεγμονώδους δράσης μετά από τοπική οφθαλμική χορήγηση.

Δεδομένα από in vivo (προκλινικές) και in vitro μελέτες δείχνουν ότι η αζελαστίνη αναστέλλει τη σύνθεση ή αποδέσμευση των χημικών διαμεσολαβητών, που είναι διαπιστωμένο ότι συμμετέχουν στα πρώιμα και όψιμα στάδια των αλλεργικών αντιδράσεων, π.χ. των λευκοτριενίων, της ισταμίνης, του παράγοντα ενεργοποίησης αιμοπεταλίων και της σεροτονίνης.

Δεδομένα από κλινικές μελέτες δείχνουν ότι το ρινικό εκνέφωμα αζελαστίνης έχει ταχύτερη έναρξη δράσης από τη δελοραταδίνη και τη ρινικά χορηγούμενη μομεταζόνη. Ανακούφιση των ρινικών αλλεργικών συμπτωμάτων παρατηρείται εντός 15 λεπτών μετά τη χορήγηση.

Γενικές ιδιότητες

Μετά την από του στόματος χορήγηση, η αζελαστίνη απορροφάται ταχέως εμφανίζοντας απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα 81%. Η τροφή δεν επηρεάζει την απορρόφηση. Ο όγκος κατανομής είναι υψηλός, υποδεικνύοντας κατανομή κυρίως στους περιφερικούς ιστούς. Το επίπεδο της πρωτεϊνικής σύνδεσης είναι σχετικά χαμηλό (80%-90%, επίπεδο πολύ χαμηλό για να εγείρει ανησυχίες σχετικά με αντιδράσεις εκτόπισης φαρμάκου).

Οι χρόνοι ημιζωής πλάσματος μετά από εφάπαξ δόση της αζελαστίνης είναι περίπου 20 ώρες για την αζελαστίνη και περίπου 45 ώρες για το θεραπευτικά ενεργό μεταβολίτη Ν-Desmethyl azelastine. Η απομάκρυνση πραγματοποιείται κυρίως μέσω των κοπράνων. Η παρατεταμένη αποβολή μικρών ποσοτήτων της δόσης στα κόπρανα υποδεικνύει ότι ενδεχομένως λαμβάνει χώρα κάποιου βαθμού εντεροηπατική κυκλοφορία.

Μετά από ενδορρινική χορήγηση 2 ψεκασμών ανά ρουθούνι (συνολική δόση 0,822 mg), η μέση μέγιστη συγκέντρωση πλάσματος (C_max) της αζελαστίνης είναι 409 pg/ml σε υγιείς εθελοντές, ο μέσος βαθμός της συστηματικής έκθεσης (AUC) είναι 9.312 pg•hr/ml και ο διάμεσος χρόνος για την επίτευξη της C_max (t_max) είναι 4 ώρες.

Η υδροχλωρική αζελαστίνη δεν εμφάνισε δυναμικό ευαισθητοποίησης σε ινδικά χοιρίδια. Η αζελαστίνη δεν εμφάνισε δυναμικό γονοτοξικότητας σε σειρά δοκιμών in vitro και in vivo, ούτε κάποιο δυναμικό καρκινογένεσης σε αρουραίους και ποντικούς. Σε άρρενες και θήλεις αρουραίους, η αζελαστίνη σε από του στόματος δόσεις υψηλότερες των 3,0 mg/kg/ημέρα προκάλεσε δοσοεξαρτώμενη μείωση του δείκτη γονιμότητας. Δεν διαπιστώθηκαν σχετιζόμενες με τη δραστική ουσία αλλοιώσεις στα αναπαραγωγικά όργανα των αρρένων ή των θήλεων κατά τη διάρκεια μελετών χρόνιας τοξικότητας. Οι εμβρυοτοξικές και τερατογόνες επιδράσεις σε αρουραίους, ποντικούς και κουνέλια εμφανίστηκαν μόνο σε τοξικές για τη μητέρα δόσεις (για παράδειγμα σε ποντικούς και αρουραίους σε δόσεις των 68,6 mg/kg/ημέρα).

Σε υψηλές από του στόματος δόσεις σε ζώα, 1.095 φορές υψηλότερες από τη μέγιστη συνιστώμενη ενδορρινική ημερήσια δόση στον άνθρωπο, παρατηρήθηκε εμβρυικός θάνατος, επιβράδυνση της ανάπτυξης και αυξημένη επίπτωση σκελετικών ανωμαλιών κατά τη διάρκεια δοκιμασιών αναπαραγωγικής τοξικότητας.