Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Δεσιταβίνη ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Οξεία μυελογενής λευχαιμία
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Ενδοφλέβια – μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω) – 20 mg/m² επιφάνειας σώματος με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 1 ώρας, άπαξ ημερησίως επί 5 συνεχείς μέρες, κάθε 4 εβδομάδες και για τουλάχιστον 4 κύκλους θεραπείας
20 mg/m² επιφάνειας σώματος με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 1 ώρας, άπαξ ημερησίως επί 5 συνεχείς μέρες, κάθε 4 εβδομάδες και για τουλάχιστον 4 κύκλους θεραπείας | |
---|---|
Χορήγηση | Ενδοφλέβια, 20 χιλιοστογραμμάρια δεσιταβίνη ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας σώματος, μία φορά ημερησίως, 5 δόσεις συνολικά, για χρονική διάρκεια 4 εβδομάδες. Αυτό το βήμα επαναλαμβάνεται 4 φορές. |
Λεπτομερής περιγραφή |
Σε έναν κύκλο θεραπείας, η δεσιταβίνη χορηγείται σε δόση των 20 mg/m² επιφάνειας σώματος με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 1 ώρας, η οποία επαναλαμβάνεται ημερησίως επί 5 συνεχείς ημέρες (δηλ. συνολικά 5 δόσεις ανά κύκλο θεραπείας). Η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 mg/m² και η συνολική δόση ανά κύκλο θεραπείας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 mg/m². Αν παραλειφθεί μία δόση, η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί το συντομότερο δυνατό. Ο κύκλος πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 4 εβδομάδες ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση του ασθενούς και την παρατηρηθείσα τοξικότητα. Συνιστάται οι ασθενείς να λαμβάνουν θεραπεία για τουλάχιστον 4 κύκλους. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν περισσότεροι από 4 κύκλοι για να επιτευχθεί πλήρης ή μερική ύφεση. Η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί όσο ο ασθενής δείχνει ανταπόκριση, συνεχίζει να ωφελείται ή εμφανίζει σταθερή νόσο, δηλ. απουσία εμφανούς εξέλιξης της νόσου. Αν μετά από 4 κύκλους, οι αιματολογικές τιμές του ασθενούς (π.χ. ο αριθμός αιμοπεταλίων ή ο απόλυτος αριθμός ουδετερόφιλων) δεν έχουν επανέλθει στα προ θεραπείας επίπεδα ή αν υπάρξει εξέλιξη της νόσου (ο αριθμός των περιφερικών βλαστών αυξάνεται ή ο αριθμός των βλαστών στο μυελό των οστών επιδεινώνεται), μπορεί να θεωρηθεί ότι ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται και πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές αντί της δεσιταβίνης. Η προκαταρκτική χορήγηση φαρμάκου για την πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου δε συνιστάται συνήθως, αλλά μπορεί να χορηγηθεί, εάν απαιτείται. |
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας |
Δεν απαιτείται κεντρικός φλεβικός καθετήρας. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Δεσιταβίνη αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Γαλουχία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας