Φαρμακοδυναμική
Το υδροξείδιο του μαγνησίου είναι πρακτικά αδιάλυτο στο νερό και η διάλυσή του πραγματοποιείται μόνο όταν αντιδρά με το υδροχλωρικό οξύ στο στομάχι σχηματίζοντας χλωριούχο μαγνήσιο. Η εξουδετερωτική δράση του είναι σχεδόν αντίστοιχη αυτής του διττανθρακικού νατρίου. Όταν η δόση είναι αισθητά μεγαλύτερη από αυτήν που χρειάζεται για την εξουδετέρωση των οξέων το ενδογαστρικό pH μπορεί να φτάσει τιμές του 8 ή 9.Το φαινόμενο επαναπαραγωγής του οξέος μετά τη χορήγηση του υδροξειδίου του μαγνησίου είναι κλινικά ασήμαντο. Το υδροξείδιο του μαγνησίου εμφανίζει έμμεση καθαρτική δράση που οφείλεται στην κατακράτηση νερού στον αυλό του εντέρου.
Φαρμακοκινητική
Το υδροξείδιο του μαγνησίου παρουσιάζει ταχεία αντιόξινη θεραπευτική δράση στο γαστρεντερικό σωλήνα μετά την από του στόματος χορήγηση και η δράση του δεν εξαρτάται από τις φαρμακοκινητικές του ιδιότητες. Μετά την από του στόματος χορήγηση περίπου το 1/3-1/2 του μαγνησίου απορροφάται αργά από το λεπτό έντερο. Τα άλατα μαγνησίου αποβάλλονται κυρίως μέσω των ούρων και μικρά ποσά μέσω των κοπράνων και του σιέλου.
Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια στη βιβλιογραφία δεν αποκάλυψαν ευρήματα σχετιζόμενα με τη συνιστώμενη δόση και χρήση του προϊόντος.