Θειικό μαγνήσιο

Δραστική ουσία - Ενδείξεις, δοσολογία, αντενδείξεις

Ενδείξεις

Η δραστική ουσία Θειικό μαγνήσιο ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:

Υπομαγνησιαιμία

Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)

Το διάλυμα θειικού μαγνησίου ενδείκνυται σε ενήλικες για τη θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία.

Υπομαγνησιαιμία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 4-12 g άπαξ ημερησίως

4-12 g άπαξ ημερησίως
Συνολική ημερήσια δόση	4 - 12 g
Δοσολογικό σχήμα	Από 4 έως 12 g μία φορά καθημερινά
Λεπτομερής περιγραφή	Δοσολογία Η δοσολογία θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε ατόμου και θα πρέπει να μειώνεται σε περίπτωση νεφρικής δυσλειτουργίας. Η συγκέντρωση μαγνησίου στο πλάσμα θα πρέπει να μετράται, για τον προσδιορισμό του ρυθμού και της διάρκειας της έγχυσης και θα πρέπει να παρακολουθείται καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Επταένυδρο θειικό μαγνήσιο 1g = 98,6 mg ή 8,1 mEq ή 4,1 mmol Mg²⁺. Θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία Ενήλικες Μέχρι 160 mL (40g) αραιωμένου διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (w/v) (αντιστοιχούν σε 160 mmol = 4 g Mg²⁺) θα πρέπει να χορηγούνται με βραδεία ενδοφλέβια έγχυση για διάστημα έως πέντε ημερών και να τιτλοποιούνται σύμφωνα με τις κλινικές ανάγκες. Το συνηθισμένο δοσολογικό σχήμα είναι 32-48 mL (8-12 g) αραιωμένου διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (w/v) (αντιστοιχεί σε 33-50 mmol = 0,8-1,2 g Mg²⁺) τις πρώτες 24 ώρες, που ακολουθείται από 16-24 mL (4-6 g) αραιωμένου διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (αντιστοιχεί σε 16-24 mmol = 0,4-0,6 g Mg²⁺) ημερησίως, για 3 ή 4 ημέρες.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Για την ενδοφλέβια οδό, το διάλυμα περιεκτικότητας 25% w/v απαιτεί αραίωση σε μία τελική συγκέντρωση όχι μεγαλύτερη από 20% (≤200 mg/mL) – με κατάλληλο διαλύτη, όπως γλυκόζη 5% ή χλωριούχο νάτριο 0,9%. Έγχυση μέσω ογκομετρικής συσκευής για έγχυση με ρυθμό που αρμόζει στην κάθε ένδειξη.

Επιληπτικές κρίσεις στην εκλαμψία

Μόνο γυναίκες – Μόνο ενήλικες (18 ετών - 65 ετών)

Το διάλυμα θειικού μαγνησίου ενδείκνυται σε επίτοκες γυναίκες για: τον έλεγχο και την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων σε σοβαρή προεκλαμψία τον έλεγχο και την πρόληψη επαναλαμβανόμενων κρίσεων στην εκλαμψία. ...

Εκλαμψία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 2-5 g εφάπαξ

2-5 g εφάπαξ
Συνολική ημερήσια δόση	2 - 5 g
Δοσολογικό σχήμα	Από 2 έως 5 g μία φορά καθημερινά
Λεπτομερής περιγραφή	Δόση φόρτισης: Μία αρχική ενδοφλέβια (ΕΦ) δόση φόρτισης περίπου 16-20 mL (4-5 g) διαλύματος Magnesium Sulfate 25% (w/v) (αντιστοιχεί σε 16-20 mmol = 0,4-0,5 g Mg²⁺) αραιωμένου σε κατάλληλο όγκο, χορηγούμενη για 5-15 λεπτά, ακολουθείται από ενδοφλέβια έγχυση συντήρησης. ΕΦ δοσολογικό σχήμα συντήρησης Η ΕΦ δόση έναρξης φόρτισης (παραπάνω) ακολουθείται από έγχυση περίπου 4 mL (1 g) αραιωμένου διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (w/v) (που αντιστοιχεί σε 4 mmol = 0,1 g Mg²⁺) ανά ώρα, για τουλάχιστον 24 ώρες μετά την τελευταία κρίση. Επαναλαμβανόμενοι σπασμοί: Χορηγούνται ενδοφλεβίως 8-16 mL (2-4 g) επιπλέον διαλύματος Magnesium Sulfate 25% (w/v) (αντιστοιχούν σε 8-16 mmol = 0,2-0,4 g Mg²⁺), αραιωμένου ανάλογα με το σωματικό βάρος [εάν είναι μικρότερο από 70 kg, χορηγούνται 8 mL (2 g) αραιωμένου διαλύματος Magnesium Sulfate 25% (w/v) (που αντιστοιχούν σε 8 mmol = 0,2 g Mg²⁺)], σε διάστημα 5 λεπτών.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Για την ενδοφλέβια οδό, το διάλυμα περιεκτικότητας 25% w/v απαιτεί αραίωση σε μία τελική συγκέντρωση όχι μεγαλύτερη από 20% (≤200 mg/mL) – με κατάλληλο διαλύτη, όπως γλυκόζη 5% ή χλωριούχο νάτριο 0,9%. Έγχυση μέσω ογκομετρικής συσκευής για έγχυση με ρυθμό που αρμόζει στην κάθε ένδειξη.

Υπομαγνησιαιμία

Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο βρέφη (40 ημερών - 1 έτους) , παιδιά (1 έτους - 12 ετών)

Το διάλυμα θειικού μαγνησίου ενδείκνυται σε βρέφη, παιδιά για τη θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία.

Υπομαγνησιαιμία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 0.01 g/kg σε 2 διηρημένες δόσεις ημερησίως

0.01 g/kg σε 2 διηρημένες δόσεις ημερησίως
Συνολική ημερήσια δόση	0,01 - 0,01 g ανά κιλό σωματικού βάρους
Δοσολογικό σχήμα	Από 0,005 έως 0,005 g ανά κιλό σωματικού βάρους 2 φορές την μέρα καθημερινά
Λεπτομερής περιγραφή	Δοσολογία Η δοσολογία θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε ατόμου και θα πρέπει να μειώνεται σε περίπτωση νεφρικής δυσλειτουργίας. Η συγκέντρωση μαγνησίου στο πλάσμα θα πρέπει να μετράται, για τον προσδιορισμό του ρυθμού και της διάρκειας της έγχυσης και θα πρέπει να παρακολουθείται καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Επταένυδρο θειικό μαγνήσιο 1g = 98,6 mg ή 8,1 mEq ή 4,1 mmol Mg²⁺. Θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία Παιδιά 1 μήνα-11 ετών 0,2 mL/kg (50 mg/kg) διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (w/v) (αντιστοιχούν σε 0,2 mmol/kg = 0,005 g/kg Mg²⁺), χορηγούμενα κάθε 12 ώρες, όπως απαιτείται, με ενδοφλέβια ένεση για τουλάχιστον 10 λεπτά.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Για την ενδοφλέβια οδό, το διάλυμα περιεκτικότητας 25% w/v απαιτεί αραίωση σε μία τελική συγκέντρωση όχι μεγαλύτερη από 20% (≤200 mg/mL) – με κατάλληλο διαλύτη, όπως γλυκόζη 5% ή χλωριούχο νάτριο 0,9%. Έγχυση μέσω ογκομετρικής συσκευής για έγχυση με ρυθμό που αρμόζει στην κάθε ένδειξη.

Υπομαγνησιαιμία

Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο νεογνά (0 - 40 ημερών)

Το διάλυμα θειικού μαγνησίου ενδείκνυται σε νεογέννητα για τη θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία.

Υπομαγνησιαιμία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 0.01-0.04 g/kg σε 2-4 διηρημένες δόσεις ημερησίως

0.01-0.04 g/kg σε 2-4 διηρημένες δόσεις ημερησίως
Συνολική ημερήσια δόση	0,01 - 0,04 g ανά κιλό σωματικού βάρους
Δοσολογικό σχήμα	Από 0,002 έως 0,01 g ανά κιλό σωματικού βάρους 4 φορές την μέρα καθημερινά
Λεπτομερής περιγραφή	Δοσολογία Η δοσολογία θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε ατόμου και θα πρέπει να μειώνεται σε περίπτωση νεφρικής δυσλειτουργίας. Η συγκέντρωση μαγνησίου στο πλάσμα θα πρέπει να μετράται, για τον προσδιορισμό του ρυθμού και της διάρκειας της έγχυσης και θα πρέπει να παρακολουθείται καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Επταένυδρο θειικό μαγνήσιο 1g = 98,6 mg ή 8,1 mEq ή 4,1 mmol Mg²⁺. Θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία Νεογέννητα 0,4 mmol/kg = 0,01 g/kg Mg²⁺), χορηγούμενα κάθε 6-12 ώρες, όπως απαιτείται, με ενδοφλέβια ένεση για τουλάχιστον 10 λεπτά.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Για την ενδοφλέβια οδό, το διάλυμα περιεκτικότητας 25% w/v απαιτεί αραίωση σε μία τελική συγκέντρωση όχι μεγαλύτερη από 20% (≤200 mg/mL) – με κατάλληλο διαλύτη, όπως γλυκόζη 5% ή χλωριούχο νάτριο 0,9%. Έγχυση μέσω ογκομετρικής συσκευής για έγχυση με ρυθμό που αρμόζει στην κάθε ένδειξη.

Υπομαγνησιαιμία

Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο έφηβοι (12 ετών - 18 ετών)

Το διάλυμα θειικού μαγνησίου ενδείκνυται σε έφηβους για τη θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία.

Υπομαγνησιαιμία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 0.2 g/kg σε 2 διηρημένες δόσεις ημερησίως

0.2 g/kg σε 2 διηρημένες δόσεις ημερησίως
Συνολική ημερήσια δόση	0,2 - 0,2 g ανά κιλό σωματικού βάρους
Δοσολογικό σχήμα	Από 0,1 έως 0,1 g ανά κιλό σωματικού βάρους 2 φορές την μέρα καθημερινά
Λεπτομερής περιγραφή	Δοσολογία Η δοσολογία θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε ατόμου και θα πρέπει να μειώνεται σε περίπτωση νεφρικής δυσλειτουργίας. Η συγκέντρωση μαγνησίου στο πλάσμα θα πρέπει να μετράται, για τον προσδιορισμό του ρυθμού και της διάρκειας της έγχυσης και θα πρέπει να παρακολουθείται καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Επταένυδρο θειικό μαγνήσιο 1g = 98,6 mg ή 8,1 mEq ή 4,1 mmol Mg²⁺. Θεραπεία της ανεπάρκειας μαγνησίου σε εγκατεστημένη υπομαγνησιαιμία Έφηβοι 12-17 ετών 4 mL (1 g) διαλύματος Magnesium Sulfate/Ariti 25% (w/v) (αντιστοιχούν σε 4 mmol = 0,1 g Mg²⁺), μετά από αραίωση στο 20% w/v, (δηλ. 5 mL διαλύματος 20% w/v) χορηγούμενα κάθε 12 ώρες, όπως απαιτείται, με ενδοφλέβια ένεση για τουλάχιστον 10 λεπτά.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Για την ενδοφλέβια οδό, το διάλυμα περιεκτικότητας 25% w/v απαιτεί αραίωση σε μία τελική συγκέντρωση όχι μεγαλύτερη από 20% (≤200 mg/mL) – με κατάλληλο διαλύτη, όπως γλυκόζη 5% ή χλωριούχο νάτριο 0,9%. Έγχυση μέσω ογκομετρικής συσκευής για έγχυση με ρυθμό που αρμόζει στην κάθε ένδειξη.