Μιλρινόνη

Σε δημοσιευμένες μελέτες, οι δόσεις που επιλέχθηκαν για τα βρέφη και τα παιδιά ήταν:

• Ενδοφλέβια δόση φόρτισης: 50-75 μg/kg χορηγούμενη σε διάστημα 30-60 λεπτών.
• Ενδοφλέβια συνεχής έγχυση: Με βάση την αιμοδυναμική ανταπόκριση και την πιθανή εκδήλωση ανεπιθύμητων ενεργειών, η δόση πρέπει να αρχίζει με 0,25-0,75 μg/kg/λεπτό για χρονικό διάστημα έως και 35 ώρες.

Σε κλινικές μελέτες αναφορικά με το σύνδρομο χαμηλής καρδιακής παροχής, στα βρέφη και στα παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών μετά από διορθωτική χειρουργική επέμβαση για συγγενή καρδιοπάθεια, δόση εφόδου 75 μg/kg χορηγούμενη για 60 λεπτά, ακολουθούμενη από έγχυση 0,75 μg/kg/λεπτό για 35 ώρες μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης του συνδρόμου χαμηλής καρδιακής παροχής.

Τα αποτελέσματα των φαρμακοκινητικών μελετών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Δόση φόρτισης: 50 μg/kg. Χορηγείται αργά για διάστημα μεγαλύτερο των 10 λεπτών.

Δόση συντήρησης: 0,375-0,75 μg/kg/λεπτό. Η ταχύτητα της έγχυσης πρέπει να ρυθμίζεται σύμφωνα με την αιμοδυναμική και την κλινική ανταπόκριση του ασθενούς.

Να μη γίνεται υπέρβαση της μέγιστης ημερήσιας δόσης του 1,13 mg/kg.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαλύματα διαφόρων συγκεντρώσεων σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις του ασθενή σε υγρά. Τα διαλυτικά μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι χλωριούχο νάτριο 0,45%, χλωριούχο νάτριο 0,9% ή γλυκόζη 5%. Η μιλρινόνη δεν πρέπει να διαλύεται σε ενδοφλέβια διαλύματα έγχυσης που περιέχουν διττανθρακικό νάτριο. Η διάρκεια χορήγησης εξαρτάται από την ανταπόκριση του ασθενή. Ασθενείς έχουν παραμείνει σε αγωγή με γαλακτική μιλρινόνη για διάστημα μέχρι 5 ημέρες, μολονότι ο συνήθης χρόνος ανέρχεται σε 48-72 ώρες.