Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Πεντοστατίνη ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Λευχαιμία εκ τριχωτών κυττάρων
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 4 mg/m² μία φορά κάθε 2 εβδομάδες
4 mg/m² μία φορά κάθε 2 εβδομάδες | |
---|---|
Συνολική ημερήσια δόση | 4 - 4 mg ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας σώματος |
Δοσολογικό σχήμα | Από 4 έως 4 mg ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας σώματος μία φορά ανά 15 ημέρες |
Λεπτομερής περιγραφή |
Πριν τη χορήγηση της πεντοστατίνης, συνιστάται η ενυδάτωση του ασθενή με 500 έως 1000 ml διαλύματος γλυκόζης 5% μόνο ή με διάλυμα γλυκόζης 5% σε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,18% ή με 0,9% διάλυμα χλωριούχου νατρίου ή διάλυμα γλυκόζης 3,3% σε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,3% ή με διάλυμα γλυκόζης 2,5% σε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,45% ή ισοδύναμο διάλυμα. Μετά την χορήγηση της πεντοστατίνης, πρέπει να χορηγούνται άλλα 500 ml διαλύματος γλυκόζης 5% μόνο ή διαλύματος γλυκόζης 5% σε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,18% ή 0,9% διάλυμα χλωριούχου νατρίου ή διάλυμα γλυκόζης 2,5% σε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,45% ή ισοδύναμο διάλυμα. Για τη θεραπεία της λευχαιμίας εκ τριχωτών κυττάρων, η συνιστώμενη δόση της πεντοστατίνης είναι 4 mg/m² σε εφάπαξ χορήγηση, κάθε δεύτερη εβδομάδα. Η πεντοστατίνη μπορεί να δοθεί ενδοφλεβίως ως ένεση, ή να εγχυθεί διαλυμένη σε μεγαλύτερο όγκο εντός 20 έως 30 λεπτών. Δεν συνιστώνται υψηλότερες δόσεις. Κατά τις κλινικές δοκιμασίες δεν αναφέρθηκαν βλάβες από την εξαγγείωση του διαλύματος. Η βέλτιστη διάρκεια θεραπείας δεν έχει καθοριστεί. Επειδή το φάρμακο δεν έχει σημαντική τοξικότητα και εφόσον υπάρχει διαρκής βελτίωση, η θεραπεία του ασθενή πρέπει να διαρκέσει μέχρις ότου επιτευχθεί πλήρης ύφεση της νόσου. Παρότι δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς, έχει προταθεί η χορήγηση δύο ακόμη δόσεων μετά την επίτευξη πλήρους απόκρισης. Σε όλους τους ασθενείς που λαμβάνουν πεντοστατίνη, πρέπει να γίνεται στους 6 μήνες η εκτίμηση της ανταπόκρισής τους στην θεραπεία. Όταν δεν επιτυγχάνεται πλήρης ή μερική ανταπόκριση, η θεραπεία με πεντοστατίνη πρέπει να διακοπεί. Στην περίπτωση μερικής απόκρισης, η θεραπεία με πεντοστατίνη πρέπει να συνεχιστεί στα πλαίσια της προσπάθειας να επιτευχθεί πλήρης ύφεση. Αφού έχει επιτευχθεί η πλήρης απόκριση, συνιστάται η χορήγηση δύο ακόμη δόσεων πεντοστατίνης, οποτεδήποτε. Μετά, η θεραπεία με πεντοστατίνη πρέπει να διακοπεί. Εάν, μετά τους 12 μήνες η απόκριση είναι μερική, τότε συνιστάται η διακοπή της θεραπείας με πεντοστατίνη. Η χορήγηση των μεμονωμένων δόσεων μπορεί να διακοπεί προσωρινά ή μόνιμα όταν εμφανιστούν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Σε ασθενείς που παρουσιάζουν έντονο εξάνθημα, η θεραπεία πρέπει να διακοπεί προσωρινά και να διακοπεί προσωρινά ή μόνιμα σε ασθενείς με συμπτώματα νευροτοξικότητας. Η θεραπεία με πεντοστατίνη πρέπει να διακοπεί προσωρινά σε ασθενείς οι οποίοι, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, εμφάνισαν ενεργό λοίμωξη και να ξαναρχίσει όταν η λοίμωξη τεθεί υπό έλεγχο. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Πεντοστατίνη αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης (Clcr) <60 ml/min)
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Νεφρική ανεπάρκεια σταδίου 3β (GFR:30-44 mL/min/1.73 m2)
Νεφρική ανεπάρκεια σταδίου 4 (GFR:15-29 mL/min/1.73 m2)
Νεφρική ανεπάρκεια σταδίου 5 (GFR <15 mL/min/1.73 m2 ή αιμοκάθαρση)
Υπερευαισθησία στην πεντοστατίνη
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Ενεργός λοίμωξη
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας