Χλωριούχο νάτριο

Οι δόσεις μπορούν να εκφραστούν σε mEq ή mmol νατρίου, μάζα νατρίου ή μάζα άλατος νατρίου (1 g NaCl = 394 mg Νa, 17,1 mEq ή 17,1 mmol Na και Cl).

Πριν και κατά τη διάρκεια της χορήγησης πρέπει να παρακολουθείται το ισοζύγιο ρευστών, των ηλεκτρολυτών του ορού και το ισοζύγιο οξέων-βάσεων, με ιδιαίτερη προσοχή στο νάτριο του ορού σε ασθενείς με αυξημένη μη ωσμωτική αποδέσμευση βαζοπρεσίνης (σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH)) καθώς και σε ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα αγωγή με αγωνιστές βαζοπρεσίνης, λόγω κινδύνου νοσοκομειακής υπονατριαιμίας. Η παρακολούθηση του νατρίου στον ορό με υποτονικά υγρά είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Το διάλυμα χλωριούχου νατρίου έχει τονικότητα 308 mOsm/l (περίπου).

Ο ρυθμός και ο όγκος έγχυσης εξαρτώνται από την ηλικία, το βάρος, την κλινική κατάσταση (π.χ. εγκαύματα, χειρουργική επέμβαση, τραυματισμοί στο κεφάλι, λοιμώξεις), η δε ταυτόχρονη θεραπεία πρέπει να αποφασίζεται από τον θεράποντα ιατρό με εμπειρία στη χορήγηση ενδοφλέβιας θεραπείας σε ασθενείς.

Συνιστώμενη δοσολογία

Η συνιστώμενη δόση για τη θεραπεία της ισοτονικής εξωκυτταρικής αφυδάτωσης και της έλλειψης νατρίου είναι:

Για ενήλικες: 500 ml έως 3 λίτρα/24ωρο

Για βρέφη και παιδιά: 20 έως 100 ml ανά 24ωρο και ανά kg σωματικού βάρους, ανάλογα με την ηλικία και τη συνολική σωματική μάζα.

Η συνιστώμενη δοσολογία όταν χρησιμοποιείται ως φορέας ή διαλύτης, κυμαίνεται από 50 έως 250 ml ανά δόση χορηγούμενου φαρμακευτικού προϊόντος.

Όταν το χλωριούχο νάτριο χρησιμοποιείται ως διαλύτης για ενέσιμες μορφές άλλων φαρμάκων, η δοσολογία και ο ρυθμός έγχυσης πρωταρχικά προσδιορίζεται από τη φύση και το δοσολογικό σχήμα του συνταγογραφούμενου φαρμάκου.

Το διάλυμα προορίζεται για χορήγηση με ενδοφλέβια έγχυση μέσω αποστειρωμένης και μη πυρετογόνου συσκευής χορήγησης εφαρμόζοντας άσηπτη τεχνική. Προκειμένου να αποτραπεί η είσοδος αέρα στο σύστημα, πρέπει να γίνεται πλήρωση του εξοπλισμού με το διάλυμα.

Το προϊόν πρέπει να ελέγχεται οπτικά για την παρουσία σωματιδίων και αποχρωματισμό πριν από τη χορήγηση. Μην το χορηγήσετε εκτός εάν το διάλυμα είναι διαυγές, ελεύθερο ορατών σωματιδίων και η σφράγιση είναι άθικτη.

Μην απομακρύνετε το σκεύασμα από τον επιθύλακα μέχρι να είναι έτοιμο για χρήση. Ο εσωτερικός σάκος διατηρεί τη στειρότητα του διαλύματος. Χορηγήστε αμέσως μετά την εισαγωγή της συσκευής χορήγησης.

Μη συνδέετε εύκαμπτους πλαστικούς περιέκτες στη σειρά, προκειμένου να αποτραπεί η εμβολή από αέρα λόγω της πιθανής παρουσίας υπολειμματικής ποσότητας αέρα στον κύριο περιέκτη. Η συμπίεση ενδοφλέβιων διαλυμάτων που περιέχονται σε εύκαμπτους πλαστικούς περιέκτες για την αύξηση της ταχύτητας ροής μπορεί να προκαλέσει εμβολή από αέρα, εάν ο υπολειπόμενος αέρας στον περιέκτη δεν έχει πλήρως απομακρυνθεί πριν από τη χορήγηση. Η χρήση αεριζόμενης ενδοφλέβιας συσκευής με τον εξαερισμό στην ανοιχτή θέση θα μπορούσε να προκαλέσει εμβολή από αέρα. Οι αεριζόμενες συσκευές έγχυσης με τον εξαερισμό στην ανοιχτή θέση δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται με εύκαμπτους πλαστικούς περιέκτες.

Είναι δυνατή η εισαγωγή πρόσθετων συστατικών πριν από την έγχυση ή κατά τη διάρκεια της έγχυσης, μέσω της θυρίδας προσθήκης ενεσίμων.