Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Τιροφιμπάνη ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Ασταθής στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου χωρίς έπαρμα-Q
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς έπαρμα Q
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 0.1-0.4 μικρογραμμάρια/kg/λεπτό
0.1-0.4 μικρογραμμάρια/kg/λεπτό | |
---|---|
Συνολική ημερήσια δόση | 0,1 - 0,4 ug ανά κιλό σωματικού βάρους |
Δοσολογικό σχήμα | Από 0,1 έως 0,4 ug ανά κιλό σωματικού βάρους μία φορά καθημερινά |
Δόση εφόδου | 0,4 ug ανά κιλό σωματικού βάρους |
Δόση συντήρησης | 0,1 ug ανά κιλό σωματικού βάρους |
Λεπτομερής περιγραφή |
Σε ασθενείς που αντιμετωπίζονται με πρόωρο επεμβατικό πρόγραμμα για ΝSTE-ACS αλλά οι οποίοι δεν πρόκειται να υποβληθούν σε στεφανιογραφία για τουλάχιστον 4 ώρες και μέχρι 48 ώρες μετά την διάγνωση, η τιροφιμπάνη χορηγείται ενδοφλέβια με αρχικό ρυθμό έγχυσης 0.4 μικρογραμμάρια/kg/λεπτό, για 30 λεπτά. Στο τέλος της αρχικής έγχυσης, η χορήγηση της τιροφιμπάνης πρέπει να συνεχιστεί με έγχυση συντήρησης και ρυθμό 0,1 μικρογραμμάρια/kg/λεπτό. Η τιροφιμπάνη πρέπει να χορηγείται ταυτόχρονα με μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη (συνήθως ενδοφλέβια ώση (bolus) 5000 μονάδες (U) με την έναρξη της θεραπείας με τιροφιμπάνη, έπειτα περίπου 1000 U ανά ώρα, που ρυθμίζεται με βάση τον ενεργοποιημένο χρόνο θρομβοπλαστίνης (ΑPTT), ο οποίος θα πρέπει να είναι περίπου διπλάσιος της φυσιολογικής τιμής) και με από του στόματος αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, συμπεριλαμβανομένου μεταξύ άλλων και του ακετυλοσαλικυλικού οξέος (ΑSA), εκτός και εάν αντενδείκνυται. Σε ασθενείς, οι οποίοι υπόκεινται σε διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI) έδειξαν κλινική αποτελεσματικότητα κατά την αγωγή με tirofiban, με την χορήγηση μιας αρχικής ώσης (bolus) 25 μικρογραμμαρίων χορηγούμενα σε διάστημα μεγαλύτερο των 3 λεπτών, ακολουθούμενης από συνεχή έγχυση με ρυθμό 0,15 μικρογραμμάρια/kg/λεπτό για 18-24 και μέχρι 48 ώρες. Η τιροφιμπάνη πρέπει να χορηγείται συγχρόνως με μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη και μία αντιαιμοπεταλιακή αγωγή από το στόμα, συμπεριλαμβανομένου μεταξύ άλλων και του ASA, εκτός και εάν αντενδείκνυται. Έναρξη και διάρκεια της θεραπείας με τιροφιμπάνηΣε ασθενείς που αντιμετωπίζονται με πρόωρο επεμβατικό πρόγραμμα για ΝSTE-ACS και δεν προβλέπεται να υποβληθούν σε στεφανιογραφία για τουλάχιστον 4 ώρες και μέχρι 48 ώρες μετά την διάγνωση, η αγωγή με δόση εφόδου της τιροφιμπάνης 0,4 μικρογραμμάρια/Kg/min πρέπει να ξεκινήσει μόλις γίνει η διάγνωση. Η συνιστώμενη διάρκεια της έγχυσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 48 ώρες. Η έγχυση της τιροφιμπάνης και της μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης μπορεί να συνεχισθεί κατά την διάρκεια της στεφανιογραφίας και πρέπει να διατηρηθεί για 12 τουλάχιστον ώρες και όχι περισσότερο από 24 ώρες μετά την αγγειοπλαστική/αθηρωματεκτομή. Όταν ο ασθενής σταθεροποιείται κλινικά και δεν προγραμματίζεται από τον θεράποντα ιατρό κάποια στεφανιαία παρεμβατική διαδικασία η έγχυση πρέπει να διακόπτεται. Η συνολική διάρκεια της θεραπείας δεν πρέπει να ξεπεράσει τις 108 ώρες. Εάν ο ασθενής ο οποίος διαγνώσθηκε με NSTE-ACS και αντιμετωπίστηκε με επεμβατικό πρόγραμμα, υποβληθεί σε στεφανιογραφία εντός των 4 πρώτων ωρών μετά την διάγνωση, η αγωγή με δόση bolus τιροφιμπάνης 25 μικρογραμμάρια/kg, πρέπει να ξεκινήσει στην αρχή της PCI με την έγχυση να συνεχίζεται από 18–24 ώρες και μέχρι 48 ώρες. Ταυτόχρονη θεραπεία (μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη, από του στόματος αντιαιμοπεταλιακή αγωγή)Η θεραπεία με μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη αρχίζει με ενδοφλέβια (i.v.) bolus 5000U και συνεχίζεται με έγχυση συντήρησης 1000U την ώρα. Η δόση της ηπαρίνης ρυθμίζεται ώστε το ΑPTT να διατηρείται σε τιμή περίπου διπλάσια της φυσιολογικής. Όλοι οι ασθενείς, εκτός εάν αντενδείκνυται, πρέπει να λάβουν από το στόμα αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, συμπεριλαμβανομένου μεταξύ των άλλων και του ακετυλοσαλικυλικό οξέως (ASA) πριν την έναρξη της χορήγησης της τιροφιμπάνης. Η χορήγηση του φάρμακου αυτού πρέπει να συνεχίζεται καθ΄όλη την διάρκεια της έγχυσης της τιροφιμπάνης. Στις περισσότερες μελέτες που διερευνούν την χορήγηση της τιροφιμπάνης επικουρικά στην PCI έχει χρησιμοποιηθεί ΑSA σε συνδυασμό με κλοπιδογρέλη ως από του στόματος αντιαιμοπεταλιακή αγωγή. Εάν χρειασθεί αγγειοπλαστική (PTCA), η χορήγηση της ηπαρίνης πρέπει να διακοπεί μετά την PTCA και τα θηκάρια του καθετηριασμού να αφαιρεθούν μόλις η πηκτικότητα του αίματος επανέλθει στο φυσιολογικό, πχ όταν ο ενεργοποιημένος χρόνος πήξης (ATC) είναι μικρότερος από 180 δευτερόλεπτα (συνήθως 2-6 ώρες μετά την διακοπή της ηπαρίνης). |
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας |
Η τιροφιμπάνη πρέπει να χρησιμοποιείται ενδοφλέβια και μπορεί να χορηγηθεί με μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη μέσω του ιδίου σωλήνα έγχυσης. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Τιροφιμπάνη αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Αιμορραγία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Σοβαρό τραύμα, μείζονα χειρουργική επέμβαση
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
History of major abdominal surgery (situation)
History of major orthopedic surgery (situation)
History of cardiovascular surgery (situation)
Traumatic injury (disorder)
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Ενδοκράνιος αιμορραγία
Ενδοκρανιακό νεόπλασμα, αρτηριοφλεβική δυσπλασία, ανεύρυσμα
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Intracranial aneurysm (disorder)
Congenital intracranial vascular malformation (disorder)
Θρομβοκυτταροπενία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Χρόνος προθρομβίνης >1,3 φορές του μάρτυρα, INR (International Normalized Ratio) >1,5
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Διεθνές ομαλοποιημένο πηλίκο (INR) αυξημένο
Κακοήθη υπέρταση
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας