AUGMENTIN PD.I.S.INF (1+0,2)G/VIAL BTx1 VIAL

Πριν από την έναρξη θεραπείας με αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ θα πρέπει να γίνει προσεκτική διερεύνηση αναφορικά με προηγούμενες αντιδράσεις υπερευαισθησίας στις πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες, ή σε άλλους παράγοντες με β-λακτάμη (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.8).

Σοβαρές και περιστασιακά θανατηφόρες αντιδράσεις υπερευαισθησίας (αναφυλαξία) έχουν αναφερθεί σε ασθενείς υπό θεραπεία με πενικιλίνη. Αυτές οι αντιδράσεις είναι πιθανότερο να εκδηλωθούν σε άτομα που έχουν ιστορικό υπερευαισθησίας στην πενικιλίνη και σε ατοπικά άτομα. Εάν παρουσιαστεί μια αλλεργική αντίδραση, η θεραπεία με αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ πρέπει να διακοπεί και να ξεκινήσει κατάλληλη εναλλακτική θεραπεία.

Στην περίπτωση που μία λοίμωξη είναι αποδεδειγμένα λόγω μικροοργανισμού(ών) ευαίσθητου(ων) στην αμοξικιλίνη, τότε πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο μεταφοράς από αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ σε αμοξικιλίνη σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες.

Αυτή η μορφή Augmentin μπορεί να μην είναι κατάλληλη προς χρήση όταν υπάρχει υψηλός κίνδυνος τα υποτιθέμενα παθογόνα να έχουν αντίσταση σε παράγοντες με β-λακτάμη που δεν διαμεσολαβείται από β-λακταμάσες ευαίσθητες σε αναστολή από το κλαβουλανικό οξύ (Καθώς δεν είναι διαθέσιμα ειδικά δεδομένα για T>MIC και τα δεδομένα για συγκρίσιμες από του στόματος μορφές είναι οριακά, αυτή η μορφή (χωρίς πρόσθετη αμοξικιλίνη) μπορεί να μην είναι κατάλληλη για την θεραπεία μη ευαίσθητος στην πενικιλίνη S. pneumoniae.

Σπασμοί μπορεί να εμφανιστούν σε ασθενείς με διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας ή σε αυτούς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις (βλέπε παράγραφο 4.8).

Η αμοξικιλίνη/το κλαβουλανικό οξύ θα πρέπει να αποφεύγεται εάν υπάρχει υπόνοια λοιμώδους μονοπυρήνωσης, καθώς η εκδήλωση ενός ιλαροειδούς εξανθήματος έχει σχετιστεί με αυτήν την πάθηση μετά από χρήση αμοξικιλίνης.

Η ταυτόχρονη χρήση αλλοπουρινόλης κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αμοξικιλίνη μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης αλλεργικών δερματικών αντιδράσεων. Η παρατεταμένη χρήση μπορεί ενίοτε να οδηγήσει και σε υπερανάπτυξη μη ευαίσθητων μικροοργανισμών.

Η παρατεταμένη χρήση μπορεί ενίοτε να οδηγήσει σε υπερανάπτυξη μη ευαίσθητων μικροοργανισμών.

Η εμφάνιση κατά την έναρξη της θεραπείας ενός πυρετώδους γενικευμένου ερυθήματος σχετιζόμενο με φλύκταινα μπορεί να είναι σύμπτωμα γενικευμένου κηλιδοβλατίδώδους εξανθήματος (AGEP) (βλέπε παράγραφο 4.8). Η αντίδραση αυτή απαιτεί την διακοπή του Augmentin και αντενδείκνυται οποιαδήποτε επακόλουθη χορήγηση αμοξικιλίνης.

Η αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ένδειξη ηπατικής δυσλειτουργίας (βλέπε παραγράφους 4.2, 4.3 και 4.8).

Ηπατικά περιστατικά έχουν αναφερθεί κυρίως σε άρρενες και ηλικιωμένους ασθενείς και μπορεί να σχετίζονται με παρατεταμένη θεραπεία. Τέτοια περιστατικά πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί σε παιδιά. Σε όλους τους πληθυσμούς, τα σημεία και συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά την θεραπεία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην γίνουν αντιληπτά μέχρι αρκετές εβδομάδες μετά τη διακοπή της θεραπείας. Συνήθως είναι αναστρέψιμα. Τα ηπατικά περιστατικά μπορεί να είναι σοβαρά και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, έχουν αναφερθεί θάνατοι. Αυτοί σχεδόν πάντα συνέβησαν σε ασθενείς με σοβαρή υποκείμενη πάθηση ή με παράληλη λήψη φαρμάκων γνωστών για την δυνητικά ηπατική τους δράση (βλέπε παράγραφο 4.8).

Συσχετιζόμενη με αντιβιοτικά κολίτιδα έχει αναφερθεί σχεδόν με όλους τους αντιβακτηριακούς παράγοντες περιλαμβανομένης της αμοξικιλίνης και μπορεί η βαρύτητά της να κυμαίνεται από ήπια έως απειλητική για τη ζωή (βλέπε παράγραφο 4.8). Επομένως, είναι σημαντικό να εξετάζεται το ενδεχόμενο αυτής της διάγνωσης σε ασθενείς που παρουσιάζουν διάρροια κατά τη διάρκεια της χορήγησης οποιωνδήποτε αντιβιοτικών ή μετά από αυτή. Στην περίπτωση που εμφανισθεί κολίτιδα σχετιζόμενη με το αντιβιοτικό, η χορήγηση Augmentin πρέπει να διακοπεί άμεσα, να ζητηθεί η συμβουλή γιατρού και να αρχίσει η κατάλληλη θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση αντενδεικνυται η χρήση αντι περισταλτικών φαρμάκων.

Κατά τη διάρκεια παρατεταμένης θεραπείας ενδείκνυται περιοδική αξιολόγηση των λειτουργιών των οργανικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων της νεφρικής, ηπατικής και αιμοποιητικής λειτουργίας.

Σπανίως έχει αναφερθεί επιμήκυνση του χρόνου προθρομβίνης σε ασθενείς που λαμβάνουν αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ. Θα πρέπει να εφαρμόζεται κατάλληλη παρακολούθηση όταν χορηγούνται ταυτόχρονα αντιπηκτικά. Ενδέχεται να χρειαστούν αναπροσαρμογές της δόσης των λαμβανόμενων από το στόμα αντιπηκτικών, ώστε να διατηρείται το επιθυμητό επίπεδο αντιπηκτικότητας (βλέπε παραγράφους 4.5 και 4.8).

Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, η δόση θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται ανάλογα με το βαθμό της δυσλειτουργίας (βλέπε παράγραφο 4.2).

Σε ασθενείς με μειωμένη παραγωγή ούρων, πολύ σπάνια έχει παρατηρηθεί κρυσταλλουρία κυρίως με παρεντερική θεραπεία. Κατά τη χορήγηση υψηλών δόσεων αμοξικιλίνης, ενδείκνυται η διατήρηση επαρκούς πρόσληψης υγρών και παραγωγής ούρων για να μειωθεί η πιθανότητα σχηματισμού κρυστάλλων αμοξικιλίνης στα ούρα. Σε ασθενείς με ουροκαθετήρες, θα πρέπει να τηρείται τακτικός έλεγχος βατότητας (βλέπε παράγραφο 4.9).

Κατά τη θεραπεία με αμοξικιλίνη, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ενζυματικές μέθοδοι με οξειδάση της γλυκόζης κατά τον έλεγχο για παρουσία γλυκόζης στα ούρα επειδή ψευδώς θετικά αποτελέσματα μπορεί να παρουσιαστούν με μη ενζυματικές μεθόδους.

Η παρουσία κλαβουλανικού οξέος στο Augmentin μπορεί να προκαλέσει μη ειδική σύνδεση IgG και λευκωματίνης με ερυθροκυτταρικές μεμβράνες και να οδηγήσει σε ψευδή θετικό έλεγχο Coombs.

Έχουν υπάρξει αναφορές θετικών αποτελεσμάτων ελέγχων με χρήση του ελέγχου Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA σε ασθενείς που λαμβάνυν αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ, οι οποίοι διαπιστώθηκε μετέπειτα ότι δεν παρουσιάζουν λοίμωξη από Aspergillus. Έχουν αναφερθεί διασταυρούμενες αντιδράσεις με μη-Aspergillus πολυσακχαρίδια και πολυφυρανόσες με έλεγχο Bio- Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA. Συνεπώς, θετικά αποτελέσματα σε ασθενείς που λαμβάνουν αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ, θα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή και να επιβεβαιώνονται με άλλες διαγνωστικές μεθόδους

1000 mg/200 mg κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή διάλυμα προς έγχυση.
Το παρόν φαρμακευτικό προϊόν περιέχει νάτριο σε συγκέντρωση 62,9 mg (2,7 mmol) ανά φιαλίδιο. Η προειδοποίηση αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από ασθενείς που ακολουθούν δίαιτα με ελεγχόμενη περιεκτικότητα σε νάτριο.

1000 mg/200 mg κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή διάλυμα προς έγχυση.
Το παρόν φαρμακευτικό προϊόν περιέχει 39,3 mg (1,0 mmol) καλίου ανά φιαλίδιο. Να λαμβάνεται υπόψη από τους ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία ή ασθενείς σε δίαιτα μειωμένου καλίου.

Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν δεν πρέπει να αναμειγνύεται με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα εκτός αυτών που αναφέρονται στην παράγραφο 6.6.

Το Augmentin δεν θα πρέπει να αναμιγνύεται με προϊόντα αίματος, άλλα πρωτεϊνούχα υγρά, όπως υδρολυτικά προϊόντα πρωτεϊνών ή με γαλακτώματα λιπιδίων που προορίζονται για ενδοφλέβια χορήγηση. Εάν πρέπει να χορηγηθεί με μια αμινογλυκοσίδη, τα αντιβιοτικά δεν θα πρέπει να αναμιγνύονται στην σύριγγα, στη φιάλη που προορίζεται για τη χορήγηση του ενδοφλέβιου υγρού ή στο σετ χορήγησης, λόγω απώλειας της δραστικότητας της αμινογλυκοσίδης υπ' αυτές τις συνθήκες.

Τα διαλύματα Augmentin δεν θα πρέπει να αναμιγνύονται με εγχύσεις που περιέχουν γλυκόζη, δεξτράνη ή διττανθρακικό.

Οι ποιο συχνά αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες (ΑΕ) είναι διάρροια, ναυτία και έμετος.

Οι ΑΕ από κλινικές δοκιμές και μετεγκριτική παρακολούθηση με το Augmentin, ταξινομήθηκαν σύμφωνα με την Kατηγορία οργάνου συστήματος κατά MedDRA και παρατίθενται παρακάτω.

Για την ταξινόμηση των ανεπιθύμητων ενεργειών χρησιμοποιήθηκαν οι παρακάτω ορολογίες.

Πολύ συχνές (>1/10)
Συχνές (>1/100 με <1/10)
Όχι συχνές (>1/1.000 με <1/100)
Σπάνιες (>1/10.000 έως <1/1.000)
Πολύ σπάνιες (<1/10.000)
Άγνωστη συχνότητα [δεν μπορεί να υπολογιστεί από τα διαθέσιμα δεδομένα]

Λοιμώξεις και παρασιτώσεις

Συχνές: Βλεννογονοδερματική καντιντίαση

Άγνωστη: Υπερανάπτυξη μη ευαίσθητων οργανισμών

Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος

Σπάνιες: Αναστρέψιμη λευκοπενία (συμπεριλαμβανομένης ουδετεροπενίας), Θρομβοκυτταροπενία

Άγνωστη: Αναστρέψιμη ακοκκιοκυτταραιμία, Αιμολυτική αναιμία, Παράταση του χρόνου αιμορραγίας και του χρόνου προθρομβίνης¹

Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος¹⁰

Άγνωστη: Αγγειονευρωτικό οίδημα, Αναφυλαξία, Σύνδρομο ομοιάζον με ορονοσία , Αγγειακή υπερευαισθησία

Διαταραχές του νευρικού συστήματος

Όχι συχνές: Ζάλη, Κεφαλαλγία

Άγνωστη: Σπασμοί²

Αγγειακές διαταραχές

Σπάνιες: Θρομβοφλεβίτιδα³

Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος

Συχνές: Διάρροια

Όχι συχνές: Ναυτία, Έμετος, Δυσπεψία

Άγνωστη: Συσχετιζόμενη με αντιβιοτικά κολίτιδα⁴

Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων

Όχι συχνές: Αυξήσεις AST ή/και ALT⁵

Άγνωστη: Ηπατίτιδα⁶, Χολοστατικός ίκτερος⁶

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού⁷

Όχι συχνές: Δερματικό εξάνθημα, Κνησμός, Κνίδωση

Σπάνιες: Πολύμορφο ερύθημα

Άγνωστη: Σύνδρομο Stevens-Johnson, Τοξική επιδερμική νεκρόλυση, Πομφολυγώδης αποφολιδωτική δερματίτιδα, Οξεία γενικευμένη εξανθηματική φλυκταίνωση (AGEP)

Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών

Άγνωστη: Διάμεση νεφρίτιδα, Κρυσταλλουρία⁸

¹ Βλέπε παράγραφο 4.4.
² Βλέπε παράγραφο 4.4.
³ Στο σημείο της ένεσης
⁴ Συμπεριλαμβανομένης της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας και της αιμορραγικής κολίτιδας (βλέπε παράγραφο 4.4)
⁵ Μια μέτρια αύξηση σε AST και/ή ALT έχει σημειωθεί σε ασθενείς που έλαβαν αντιβιοτικά της κατηγορίας β-λακτάμης, αλλά η σημασία αυτών των ευρημάτων είναι άγνωστη.
⁶ Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν σημειωθεί με άλλες πενικιλίνες και κεφαλοσπορίνες (βλέπε παράγραφο 4.4)
⁷ Αν αναφερθεί οποιαδήποτε δερματική αντίδραση υπερευαισθησίας, η θεραπεία θα πρέπει να διακόπτεται (βλέπε παράγραφο 4.4).
⁸ Βλέπε παράγραφο 4.9
⁹ Βλέπε παράγραφο 4.4
¹⁰ Βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.4

Λαμβανόμενα από το στόμα αντιπηκτικά

Λαμβανόμενα από το στόμα αντιπηκτικά και αντιβιοτικά με πενικιλίνη έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην πράξη χωρίς αναφορές αλληλεπίδρασης. Ωστόσο, στη βιβλιογραφία υπάρχουν περιπτώσεις αυξημένου διεθνούς κανονικοποιημένου λόγου σε ασθενείς που συντηρούνται με λήψη ακενοκουμαρόλης ή βαρφαρίνης και στους οποίους χορηγείται ένα σχήμα αμοξικιλίνης. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητη η συγχορήγηση, θα πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά ο χρόνος προθρομβίνης ή ο διεθνής κανονικοποιημένος λόγος με την προσθήκη ή την απόσυρση αμοξικιλίνης. Επιπλέον, ενδέχεται να είναι απαραίτητες αναπροσαρμογές της δόσης λαμβανόμενων από το στόμα αντιπηκτικών (βλέπε παραγράφους 4.4 και 4.8).

Μεθοτρεξάτη

Οι πενικιλίνες ενδέχεται να μειώσουν την έκκριση μεθοτρεξάτης, γεγονός που προκαλεί ενδεχόμενη αύξηση τοξικότητας.

Προβενεσίδη

Η συγχορήγηση με προβενεσίδη δεν συνιστάται. Η προβενεσίδη μειώνει τη νεφρική σωληναριακή απέκκριση της αμοξικιλίνης. Η συγχορήγηση με προβενεσίδη μπορεί να αυξήσει και να επιμηκύνει τα επίπεδα αμοξικιλίνης στο αίμα αλλά όχι του κλαβουλανικού οξέος.

Μελέτες σε ζώα δεν κατέδειξαν άμεσες ή έμμεσες επικίνδυνες επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη, στην ανάπτυξη του εμβρύου, στον τοκετό ή στη μεταγεννητική ανάπτυξη (βλέπε παράγραφο 5.3). Περιορισμένα στοιχεία σχετικά με τη χρήση αμοξικιλίνης/κλαβουλανικού οξέος κατά τη διάρκεια της κυήσεως σε ανθρώπους δεν υποδεικνύουν αυξημένο κίνδυνο συγγενών διαμαρτιών. Σε μια μόνο μελέτη σε γυναίκες με πρόωρο τοκετό, παρατηρήθηκε ότι προφυλακτική αγωγή με αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ μπορεί να συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο ελκονεκρωτικής εντεροκολίτιδας των νεογνών. Η χρήση θα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της κύησης, εκτός εάν θεωρείται απαραίτητη από τον γιατρό.

Και οι δύο ουσίες αποβάλλονται στο μητρικό γάλα (τίποτα δεν είναι γνωστό για τις επιδράσεις του κλαβουλανικού οξέος στο βρέφος που θηλάζει). Συνεπώς, στο βρέφος που θηλάζει είναι πιθανή η εμφάνιση διάρροιας και μυκητιασικής λοίμωξης των βλεννογόνων, οπότε μπορεί να χρειαστεί να διακοπεί ο θηλασμός. Η αμοξικιλίνη/κλαβουλανικό οξύ θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού μετά από αξιολόγηση του οφέλους/του κινδύνου από τον θεράποντα γιατρό.

Δεν πραγματοποιήθηκαν μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών. Ωστόσο, ενδέχεται να παρουσιαστούν ανεπιθύμητες ενέργειες (π.χ. αλλεργικές αντιδράσεις, ζάη, σπασμοί), οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών (βλέπε παράγραφο 4.8).

Augmentin 1000 mg/200 mg κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή διάλυμα προς έγχυση.