BUSCOPAN 1 BOX * 2 BLPK * 3 SUPP

Η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη ασκεί σπασμολυτική δράση στους λείους μύες του γαστρεντερικού, χοληφόρου και ουροποιογεννητικού συστήματος. Η περιφερική αντιχολινεργική δράση είναι αποτέλεσμα του αποκλεισμού του γαγγλίου εντός του σπλαχνικού τοιχώματος καθώς επίσης και της αντιμουσκαρινικής δράσης. Η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη εμφανίζει τις παρασυμπαθολυτικές ενέργειες της σκοπολαμίνης, ανταγωνιζόμενη τη δράση της ακετυλοχολίνης στους μουσκαρινικούς (χολινεργικούς) υποδοχείς των τελικών αυτόνομων οργάνων και έχει γαγγλιοπληγικές ιδιότητες επειδή είναι τεταρτοταγές άλας του αμμωνίου. Στις λείες μυϊκές ίνες δρα παραλυτικά ελαττώνοντας τον τόνο και αναστέλλοντας κινήσεις του πεπτικού σωλήνα. Η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη πλεονεκτεί των φυσικών αλκαλοειδών στο ότι στις συνηθισμένες θεραπευτικές της δόσεις στερείται κεντρικής δράσης αφού περνά ελάχιστα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό (κυρίως κατά την παρεντερική χορήγηση). Η χρήση των αντιχολινεργικών σε σταθερό συνδυασμό με άλλα φάρμακα, δε συνιστάται. Σε ανάγκη σύγχρονης χορήγησης και άλλων φαρμάκων, προτιμάται η χωριστή χορήγησή τους, στην εκάστοτε επιθυμητή δοσολογία.

Η απορρόφηση της Ν-βουτυλοβρωμιούχου υοσκίνης από του στόματος και το έντερο είναι μικρή και ασταθής. Κατά την ενδοφλέβια και από το στόμα χορήγηση, η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη συγκεντρώνεται στους ιστούς του γαστρεντερικού σωλήνα, στο ήπαρ και στους νεφρούς. Παρά τη χαμηλή και για λίγο χρόνο δυνάμενη να μετρηθεί στάθμη της στο αίμα, η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη παραμένει στο σημείο δράσης λόγω της υψηλής συγγένειας με τους ιστούς. Μετά από ενδοφλέβια χορήγηση, η ουσία απομακρύνεται γρήγορα από το πλάσμα κατά τη διάρκεια των πρώτων 10' με χρόνο ημιζωής 2-3 λεπτών, γεγονός που δείχνει την υψηλή συγγένεια της με τους ιστούς.

Η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη παρουσιάζει ένα έντονα χαμηλό δείκτη τοξικότητας: η από του στόματος LD₅₀ αντιστοιχεί με 1000-3000mg/kg στους ποντικούς, 1040-3300mg/kg στους επίμυες, και 600mg/kg στους σκύλους.

Σημεία τοξικότητας είναι η αναιμία και ο ελαττωματικός μυϊκός τόνος, και επιπροσθέτως στους ποντικούς τρόμος και σπασμός, στους σκύλους μυδρίαση, ταχυκαρδία και ξηρότητα βλεννογόνου. Θάνατοι από αναπνευστική ανακοπή παρατηρήθηκαν εντός 24 ωρών. Επιπλέον, η ενδοφλέβια χορήγηση Ν- βουτυλοβρωμιούχου υοσκίνης αποτελεί ένδειξη σχετικά με την τοξικότητα σε υψηλή βιοδιαθεσιμότητα: εδώ, η LD₅₀ αντιστοιχεί με 10-23mg/kg στους ποντικούς και 18mg/kg στους αρουραίους.

Σε μελέτες, επανειλλημμένης χορήγησης από το στόμα πέρα των 4 εβδομάδων, οι αρουραίοι έδειξαν ανοχή σε 500mg/kg=“δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες” (NOAEL).

Σε δόση 2000mg/kg, με δράση στα παρασυμπαθητικά γάγγλια της σπλαχνικής περιοχής, η Ν- βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη παρέλυσε την γαστροεντερική λειτουργία που είχε σαν αποτέλεσμα επίμονο δυσκοιλιότητα. 11 από τους 50 αρουραίους πέθαναν εν μέσω εικόνας προθανάτιας αγωνίας. Εργαστηριακά στοιχεία δεν έδειξαν δοσοεξάρτητες διαφοροποιήσεις.

Πέραν των 26 εβδομάδων, οι αρουραίοι έδειξαν ανοχή στα 200mg/kg, ενώ στα 250 και 1000mg/kg, η γαστρεντερική λειτουργία κατεστάλη και παρατηρήθηκε θάνατος. Η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη δεν εμφάνισε εμβρυοτοξική, ούτε τερατογενετική δράση σε Seg. II σε δόσεις από το στόμα μέχρι 200mg/kg σε δίαιτα (αρουραίοι) και 200mg/kg σε υπερσιτισμό ή 50mg/kg υποδορίως.

Τα υπόθετα της Ν-βουτυλοβρωμιούχου υοσκίνης ήταν τοπικά καλώς ανεκτά. Σε Αmes δοκιμασία η Ν- βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη δεν εμφάνισε μεταλλαξιογόνο δράση. Δεν υπάρχουν in vivo μελέτες καρκινογένεσης. Παρ' όλα ταύτα, η Ν-βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη δεν έδειξε ογκογονική δράση σε δύο μελέτες με χορήγηση σε αρουραίους επί 26 εβδομάδες μέχρι 1000mg/kg.

BUSCOPAN.