Μπλινατουμομάμπη

Οι ασθενείς με υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων μπορούν να λάβουν 2 κύκλους θεραπείας. Ένας κύκλος θεραπείας συνίσταται σε 28 ημέρες (4 εβδομάδες) συνεχούς έγχυσης. Κάθε κύκλος θεραπείας διαχωρίζεται από τον προηγούμενο από ένα διάστημα 14 ημερών (2 εβδομάδων) χωρίς θεραπεία.

Οι ασθενείς που έχουν επιτύχει πλήρη ύφεση (CR/CRh*) μετά από 2 κύκλους θεραπείας μπορούν να λάβουν έως και 3 επιπρόσθετους κύκλους θεραπείας σταθεροποίησης με μπλινατουμομάμπη, με βάση μία εξατομικευμένη αξιολόγηση οφελών-κινδύνων.

Η συνιστώμενη ημερήσια δόση καθορίζεται από το σωματικό βάρος (βλ. πίνακα 1). Ασθενείς με βάρος 45 kg και άνω λαμβάνουν σταθερή δόση, ενώ για ασθενείς με βάρος κάτω των 45 kg η δόση υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν επιφανείας σώματος (ΕΕΣ) του ασθενούς.

Πίνακας 1. Συνιστώμενη δοσολογία μπλινατουμομάμπης για υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων:

Συστάσεις σχετικά με προκαταρκτική φαρμακευτική αγωγή και επιπρόσθετες φαρμακευτικές αγωγές

Σε παιδιατρικούς ασθενείς, δεξαμεθαζόνη 10 mg/m² (να μην υπερβαίνει τα 20 mg) θα πρέπει να χορηγείται από του στόματος ή ενδοφλεβίως 6 έως 12 ώρες πριν από την έναρξη της θεραπείας με BLINCYTO (κύκλος 1, ημέρα 1). Θα πρέπει να ακολουθεί χορήγηση δεξαμεθαζόνης 5 mg/m² από του στόματος ή ενδοφλεβίως εντός 30 λεπτών πριν από την έναρξη της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη (κύκλος 1, ημέρα 1).

Η χρήση αντιπυρετικών (π.χ. παρακεταμόλη) συνιστάται για τη μείωση της πυρεξίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 48 ωρών κάθε κύκλου θεραπείας.

Συνιστάται χορήγηση ενδορραχιαίας χημειοθεραπείας προφύλαξης πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη για την πρόληψη υποτροπής της ΟΛΛ στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Προκαταρκτική θεραπεία για ασθενείς με υψηλό φορτίο όγκου

Για ασθενείς με λευχαιμικούς βλάστες στο μυελό των οστών ≥50% ή αριθμό λευχαιμικών βλαστών στο περιφερικό αίμα >15.000/μικρολίτρο θα πρέπει να χορηγείται θεραπεία με δεξαμεθαζόνη (σε δόση που να μην υπερβαίνει τα 24 mg/ημέρα).

Το διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης χορηγείται ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση, η οποία παρέχεται σε σταθερό ρυθμό ροής με τη χρήση μίας αντλίας έγχυσης σε διάστημα έως και 96 ωρών.

Χορηγήστε το παρασκευασμένο τελικό διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης με τη χρήση ενδοφλέβιου καθετήρα, ο οποίος περιέχει ενσωματωμένο, στείρο, μη πυρογενές φίλτρο χαμηλής δέσμευσης πρωτεϊνών με μέγεθος πόρων 0,2 μικρόμετρα.

Σημαντική σημείωση: Μην πραγματοποιείτε έκπλυση της γραμμής έγχυσης της μπλινατουμομάμπης, ειδικά όταν αλλάζετε τους σάκους έγχυσης. Η έκπλυση κατά την αλλαγή των σάκων ή κατά την ολοκλήρωση της έγχυσης μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση της δοσολογίας και επακόλουθες επιπλοκές. Κατά τη χορήγηση μέσω πολυαυλικού φλεβικού καθετήρα, η μπλινατουμομάμπη θα πρέπει να εγχέεται μέσω ενός αυλού που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.

Η επιλογή της διάρκειας έγχυσης θα πρέπει να γίνεται από τον θεράποντα γιατρό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη συχνότητα αλλαγών του σάκου έγχυσης και το βάρος του ασθενούς. Η στοχευόμενη θεραπευτική δόση της μπλινατουμομάμπης που χορηγείται δεν αλλάζει.

Παιδιατρικοί ασθενείς με υψηλού κινδύνου πρώτη υποτροπή ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων μπορούν να λάβουν 1 κύκλο θεραπείας με μπλινατουμομάμπη μετά την έφοδο και 2 σύνολα (block) χημειοθεραπείας σταθεροποίησης. Ένας κύκλος θεραπείας συνίσταται σε 28 ημέρες (4 εβδομάδες) συνεχούς έγχυσης. Βλ. πίνακα 1 για τη συνιστώμενη ημερήσια δόση βάσει του σωματικού βάρους για παιδιατρικούς ασθενείς.

Πίνακας 1. Συνιστώμενη δοσολογία μπλινατουμομάμπης για χημειοθεραπεία μετά την έφοδο σε παιδιατρικούς ασθενείς με υψηλού κινδύνου πρώτη υποτροπή ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων:

Συστάσεις σχετικά με προκαταρκτική φαρμακευτική αγωγή και επιπρόσθετες φαρμακευτικές αγωγές

Σε παιδιατρικούς ασθενείς, δεξαμεθαζόνη 10 mg/m² (να μην υπερβαίνει τα 20 mg) θα πρέπει να χορηγείται από του στόματος ή ενδοφλεβίως 6 έως 12 ώρες πριν από την έναρξη της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη (κύκλος 1, ημέρα 1). Θα πρέπει να ακολουθεί χορήγηση δεξαμεθαζόνης 5 mg/m² από του στόματος ή ενδοφλεβίως εντός 30 λεπτών πριν από την έναρξη της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη (κύκλος 1, ημέρα 1).

Η χρήση αντιπυρετικών (π.χ. παρακεταμόλη) συνιστάται για τη μείωση της πυρεξίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 48 ωρών κάθε κύκλου θεραπείας.

Συνιστάται χορήγηση ενδορραχιαίας χημειοθεραπείας προφύλαξης πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη για την πρόληψη υποτροπής της ΟΛΛ στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Προκαταρκτική θεραπεία για ασθενείς με υψηλό φορτίο όγκου

Για ασθενείς με λευχαιμικούς βλάστες στο μυελό των οστών ≥50% ή αριθμό λευχαιμικών βλαστών στο περιφερικό αίμα >15.000/μικρολίτρο θα πρέπει να χορηγείται θεραπεία με δεξαμεθαζόνη (σε δόση που να μην υπερβαίνει τα 24 mg/ημέρα).

Το διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης χορηγείται ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση, η οποία παρέχεται σε σταθερό ρυθμό ροής με τη χρήση μίας αντλίας έγχυσης σε διάστημα έως και 96 ωρών.

Χορηγήστε το παρασκευασμένο τελικό διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης με τη χρήση ενδοφλέβιου καθετήρα, ο οποίος περιέχει ενσωματωμένο, στείρο, μη πυρογενές φίλτρο χαμηλής δέσμευσης πρωτεϊνών με μέγεθος πόρων 0,2 μικρόμετρα.

Σημαντική σημείωση: Μην πραγματοποιείτε έκπλυση της γραμμής έγχυσης της μπλινατουμομάμπης, ειδικά όταν αλλάζετε τους σάκους έγχυσης. Η έκπλυση κατά την αλλαγή των σάκων ή κατά την ολοκλήρωση της έγχυσης μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση της δοσολογίας και επακόλουθες επιπλοκές. Κατά τη χορήγηση μέσω πολυαυλικού φλεβικού καθετήρα, η μπλινατουμομάμπη θα πρέπει να εγχέεται μέσω ενός αυλού που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.

Η επιλογή της διάρκειας έγχυσης θα πρέπει να γίνεται από τον θεράποντα γιατρό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη συχνότητα αλλαγών του σάκου έγχυσης και το βάρος του ασθενούς. Η στοχευόμενη θεραπευτική δόση της μπλινατουμομάμπης που χορηγείται δεν αλλάζει.

Θετική για ελάχιστη υπολειμματική νόσο (MRD) ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων

Όταν εξετάζετε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσετε τη μπλινατουμομάμπη ως θεραπευτική αγωγή για την αρνητική στο χρωμόσωμα Philadelphia, θετική για ελάχιστη υπολειμματική νόσο (MRD) ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων, η MRD θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ως ποσοτικοποιήσιμη με μια σταθμισμένη μέθοδο ελέγχου με ελάχιστη ευαισθησία 10^-4. Ο κλινικός έλεγχος της MRD, ανεξάρτητα από την επιλογή τεχνικής, θα πρέπει να πραγματοποιείται από ένα πιστοποιημένο εργαστήριο, εξοικειωμένο με την τεχνική, το οποίο ακολουθεί καθιερωμένες τεχνικές βάσει κατευθυντηρίων οδηγιών.

Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν 1 κύκλο θεραπείας εφόδου και, στη συνέχεια, έως και 3 πρόσθετους κύκλους θεραπείας σταθεροποίησης με μπλινατουμομάμπη. Ένας μεμονωμένος κύκλος θεραπείας εφόδου ή σταθεροποίησης με μπλινατουμομάμπη είναι 28 ημέρες (4 εβδομάδες) συνεχούς ενδοφλέβιας έγχυσης που ακολουθείται από ένα διάστημα 14 ημερών (2 εβδομάδων) άνευ θεραπείας (συνολικά 42 ημέρες). Οι περισσότεροι από τους ασθενείς που ανταποκρίνονται στην μπλινατουμομάμπη επιτυγχάνουν απόκριση μετά από 1 κύκλο. Συνεπώς, τα πιθανά οφέλη και οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη συνεχή θεραπεία σε ασθενείς που δεν παρουσιάζουν αιματολογική ή/και κλινική βελτίωση μετά από 1 κύκλο θεραπείας θα πρέπει να αξιολογούνται από τον θεράποντα ιατρό.

Συνιστώμενη δόση (για ασθενείς με ελάχιστο σωματικό βάρος 45 kg):

Ηλικιωμένοι

Δεν απαιτείται ρύθμιση της δόσης σε ηλικιωμένους ασθενείς (ηλικίας ≥65 ετών). Η πείρα με τη χρήση της μπλινατουμομάμπης σε ασθενείς ηλικίας ≥75 ετών είναι περιορισμένη.

Συστάσεις σχετικά με προκαταρκτική φαρμακευτική αγωγή και επιπρόσθετες φαρμακευτικές αγωγές

Σε ενήλικες ασθενείς, δεξαμεθαζόνη 20 mg θα πρέπει να χορηγείται ενδοφλεβίως 1 ώρα πριν από την έναρξη κάθε κύκλου θεραπείας με μπλινατουμομάμπη.

Η χρήση αντιπυρετικών (π.χ. παρακεταμόλη) συνιστάται για τη μείωση της πυρεξίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 48 ωρών κάθε κύκλου θεραπείας.

Συνιστάται χορήγηση ενδορραχιαίας χημειοθεραπείας προφύλαξης πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη για την πρόληψη υποτροπής της ΟΛΛ στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Προκαταρκτική θεραπεία για ασθενείς με υψηλό φορτίο όγκου

Για ασθενείς με λευχαιμικούς βλάστες στο μυελό των οστών ≥50% ή αριθμό λευχαιμικών βλαστών στο περιφερικό αίμα >15.000/μικρολίτρο θα πρέπει να χορηγείται θεραπεία με δεξαμεθαζόνη (σε δόση που να μην υπερβαίνει τα 24 mg/ημέρα).

Το διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης χορηγείται ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση, η οποία παρέχεται σε σταθερό ρυθμό ροής με τη χρήση μίας αντλίας έγχυσης σε διάστημα έως και 96 ωρών.

Χορηγήστε το παρασκευασμένο τελικό διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης με τη χρήση ενδοφλέβιου καθετήρα, ο οποίος περιέχει ενσωματωμένο, στείρο, μη πυρογενές φίλτρο χαμηλής δέσμευσης πρωτεϊνών με μέγεθος πόρων 0,2 μικρόμετρα.

Σημαντική σημείωση: Μην πραγματοποιείτε έκπλυση της γραμμής έγχυσης της μπλινατουμομάμπης, ειδικά όταν αλλάζετε τους σάκους έγχυσης. Η έκπλυση κατά την αλλαγή των σάκων ή κατά την ολοκλήρωση της έγχυσης μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση της δοσολογίας και επακόλουθες επιπλοκές. Κατά τη χορήγηση μέσω πολυαυλικού φλεβικού καθετήρα, η μπλινατουμομάμπη θα πρέπει να εγχέεται μέσω ενός αυλού που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.

Η επιλογή της διάρκειας έγχυσης θα πρέπει να γίνεται από τον θεράποντα γιατρό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη συχνότητα αλλαγών του σάκου έγχυσης και το βάρος του ασθενούς. Η στοχευόμενη θεραπευτική δόση της μπλινατουμομάμπης που χορηγείται δεν αλλάζει.

Οι ασθενείς με υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων μπορούν να λάβουν 2 κύκλους θεραπείας. Ένας κύκλος θεραπείας συνίσταται σε 28 ημέρες (4 εβδομάδες) συνεχούς έγχυσης. Κάθε κύκλος θεραπείας διαχωρίζεται από τον προηγούμενο από ένα διάστημα 14 ημερών (2 εβδομάδων) χωρίς θεραπεία.

Οι ασθενείς που έχουν επιτύχει πλήρη ύφεση (CR/CRh*) μετά από 2 κύκλους θεραπείας μπορούν να λάβουν έως και 3 επιπρόσθετους κύκλους θεραπείας σταθεροποίησης με μπλινατουμομάμπη, με βάση μία εξατομικευμένη αξιολόγηση οφελών-κινδύνων.

Η συνιστώμενη ημερήσια δόση καθορίζεται από το σωματικό βάρος (βλ. πίνακα 1). Ασθενείς με βάρος 45 kg και άνω λαμβάνουν σταθερή δόση, ενώ για ασθενείς με βάρος κάτω των 45 kg η δόση υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν επιφανείας σώματος (ΕΕΣ) του ασθενούς.

Πίνακας 1. Συνιστώμενη δοσολογία μπλινατουμομάμπης για υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική ΟΛΛ εκ πρόδρομων Β-κυττάρων:

Ηλικιωμένοι

Δεν απαιτείται ρύθμιση της δόσης σε ηλικιωμένους ασθενείς (ηλικίας ≥65 ετών). Η πείρα με τη χρήση της μπλινατουμομάμπης σε ασθενείς ηλικίας ≥75 ετών είναι περιορισμένη.

Συστάσεις σχετικά με προκαταρκτική φαρμακευτική αγωγή και επιπρόσθετες φαρμακευτικές αγωγές

Σε ενήλικες ασθενείς, δεξαμεθαζόνη 20 mg θα πρέπει να χορηγείται ενδοφλεβίως 1 ώρα πριν από την έναρξη κάθε κύκλου θεραπείας με μπλινατουμομάμπη.

Η χρήση αντιπυρετικών (π.χ. παρακεταμόλη) συνιστάται για τη μείωση της πυρεξίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 48 ωρών κάθε κύκλου θεραπείας.

Συνιστάται χορήγηση ενδορραχιαίας χημειοθεραπείας προφύλαξης πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μπλινατουμομάμπη για την πρόληψη υποτροπής της ΟΛΛ στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Προκαταρκτική θεραπεία για ασθενείς με υψηλό φορτίο όγκου

Για ασθενείς με λευχαιμικούς βλάστες στο μυελό των οστών ≥50% ή αριθμό λευχαιμικών βλαστών στο περιφερικό αίμα >15.000/μικρολίτρο θα πρέπει να χορηγείται θεραπεία με δεξαμεθαζόνη (σε δόση που να μην υπερβαίνει τα 24 mg/ημέρα).

Το διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης χορηγείται ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση, η οποία παρέχεται σε σταθερό ρυθμό ροής με τη χρήση μίας αντλίας έγχυσης σε διάστημα έως και 96 ωρών.

Χορηγήστε το παρασκευασμένο τελικό διάλυμα έγχυσης μπλινατουμομάμπης με τη χρήση ενδοφλέβιου καθετήρα, ο οποίος περιέχει ενσωματωμένο, στείρο, μη πυρογενές φίλτρο χαμηλής δέσμευσης πρωτεϊνών με μέγεθος πόρων 0,2 μικρόμετρα.

Σημαντική σημείωση: Μην πραγματοποιείτε έκπλυση της γραμμής έγχυσης της μπλινατουμομάμπης, ειδικά όταν αλλάζετε τους σάκους έγχυσης. Η έκπλυση κατά την αλλαγή των σάκων ή κατά την ολοκλήρωση της έγχυσης μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση της δοσολογίας και επακόλουθες επιπλοκές. Κατά τη χορήγηση μέσω πολυαυλικού φλεβικού καθετήρα, η μπλινατουμομάμπη θα πρέπει να εγχέεται μέσω ενός αυλού που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.

Η επιλογή της διάρκειας έγχυσης θα πρέπει να γίνεται από τον θεράποντα γιατρό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη συχνότητα αλλαγών του σάκου έγχυσης και το βάρος του ασθενούς. Η στοχευόμενη θεραπευτική δόση της μπλινατουμομάμπης που χορηγείται δεν αλλάζει.