Καρφιλζομίμπη

Η δόση υπολογίζεται με βάση την επιφάνεια σώματος (Body Surface Area) (BSA) του ασθενή κατά την έναρξη. Οι ασθενείς με BSA μεγαλύτερη από 2,2 m², θα πρέπει να λαμβάνουν δόση βασισμένη σε BSA 2,2 m². Δεν χρειάζεται προσαρμογή της δόσης λόγω μεταβολής του βάρους μικρότερης από ή ίσης με 20%.

Η καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη

Όταν συνδυάζεται με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη, η καρφιλζομίμπη χορηγείται ενδοφλέβια ως δεκάλεπτη έγχυση, επί δύο συνεχόμενες ημέρες κάθε εβδομάδα για τρεις εβδομάδες (ημέρες 1, 2, 8, 9, 15 και 16), ακολουθούμενες από 12 ημέρες διακοπής της θεραπείας (ημέρες 17 έως 28) όπως φαίνεται στον πίνακα 1. Κάθε περίοδος 28 ημερών θεωρείται ένας κύκλος θεραπείας.

Η καρφιλζομίμπη χορηγείται σε αρχική δόση 20 mg/m² (μέγιστη δόση 44 mg) τις ημέρες 1 και 2 του κύκλου 1. Αν είναι ανεκτό, η δόση θα πρέπει να αυξηθεί την ημέρα 8 του κύκλου 1 στα 27 mg/m² (μέγιστη δόση 60 mg). Από τον κύκλο 13, στις ημέρες 8 και 9 οι δόσεις παραλείπονται.

Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχίζεται μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.

Η θεραπεία με καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη για περισσότερους από 18 κύκλους θα πρέπει να βασίζεται σε ατομική αξιολόγηση της σχέσης οφέλους/κινδύνου καθώς τα δεδομένα για την ανεκτικότητα και την τοξικότητα της καρφιλζομίμπης μετά τους 18 κύκλους είναι περιορισμένα.

Σε συνδυασμό με την καρφιλζομίμπη, χορηγούνται 25 mg λεναλιδομίδης από το στόμα τις ημέρες 1–21 και 40 mg δεξαμεθαζόνης από το στόμα ή ενδοφλέβια τις ημέρες 1, 8, 15 και 22 των κύκλων 28 ημερών. Θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο κατάλληλης μείωσης της δόσης για την αρχική δόση λεναλιδομίδης σύμφωνα με τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στην τρέχουσα περίληψη χαρακτηριστικών του προϊόντος της λεναλιδομίδης, π.χ. για ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία κατά την έναρξη. Η δεξαμεθαζόνη θα πρέπει να χορηγείται 30 λεπτά έως 4 ώρες πριν την καρφιλζομίμπη.

Πίνακας 1. Καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη^α:

Η καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με δεξαμεθαζόνη

Όταν συνδυάζεται με δεξαμεθαζόνη, η καρφιλζομίμπη χορηγείται ενδοφλέβια ως έγχυση των 30 λεπτών, επί δύο συνεχόμενες ημέρες, κάθε εβδομάδα για τρεις εβδομάδες (ημέρες 1, 2, 8, 9, 15 και 16) ακολουθούμενες από 12 ημέρες διακοπής της θεραπείας (ημέρες 17 έως 28) όπως φαίνεται στον πίνακα 2. Κάθε περίοδος 28 ημερών θεωρείται ένας κύκλος θεραπείας.

Η καρφιλζομίμπη χορηγείται σε αρχική δόση 20 mg/m² (μέγιστη δόση 44 mg) τις ημέρες 1 και 2 του κύκλου 1. Αν είναι ανεκτό, η δόση θα πρέπει να αυξηθεί την ημέρα 8 του κύκλου 1 στα 56 mg/m² (μέγιστη δόση 123 mg).

Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχίζεται μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.

Όταν η καρφιλζομίμπη συνδυάζεται μόνο με δεξαμεθαζόνη, η δεξαμεθαζόνη χορηγείται 20 mg από το στόμα ή ενδοφλέβια τις ημέρες 1, 2, 8, 9, 15, 16, 22 και 23 των κύκλων 28 ημερών. Η δεξαμεθαζόνη θα πρέπει να χορηγείται 30 λεπτά έως 4 ώρες πριν την καρφιλζομίμπη.

Πίνακας 2. Καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό μόνο με δεξαμεθαζόνη^α:

Συγχορηγούμενα φάρμακα

Θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης αντιιικής προφύλαξης σε ασθενείς που λαμβάνουν καρφιλζομίμπη για τη μείωση του κινδύνου επανενεργοποίησης του έρπητα ζωστήρα.

Στους ασθενείς που λαμβάνουν καρφιλζομίμπη σε συνδυασμό με δεξαμεθαζόνη ή με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη συνιστάται θρομβοπροφύλαξη, η οποία θα πρέπει να βασίζεται στην αξιολόγηση των υποκείμενων κινδύνων και της κλινικής κατάστασης του ασθενή.

Ενυδάτωση & παρακολούθηση του ισοζυγίου υγρών και ηλεκτρολυτών

Απαιτείται επαρκής ενυδάτωση πριν τη χορήγηση της δόσης στον κύκλο 1, ιδιαίτερα σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο για εμφάνιση συνδρόμου λύσης όγκου ή νεφρικής τοξικότητας. Όλοι οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται για ενδείξεις υπερφόρτωσης όγκου και οι ανάγκες σε υγρά πρέπει να προσαρμόζονται στις ατομικές ανάγκες του ασθενή. Ο συνολικός όγκος υγρών μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις κλινικές ενδείξεις σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια κατά την έναρξη ή ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας.

Η συνιστώμενη ενυδάτωση περιλαμβάνει και υγρά από το στόμα (30 ml/kg/ημέρα για 48 ώρες πριν την ημέρα 1 του κύκλου 1) και ενδοφλέβια υγρά (250 ml έως 500 ml κατάλληλων ενδοφλέβιων υγρών πριν από κάθε δόση στον κύκλο 1). Μπορούν να χορηγηθούν επιπλέον 250 ml έως 500 ml ενδοφλέβιων υγρών, ανάλογα με τις ανάγκες, μετά τη χορήγηση της καρφιλζομίμπης στον κύκλο 1. Στους επόμενους κύκλους, μπορεί να συνεχιστεί η από του στόματος ή/και ενδοφλέβια ενυδάτωση, ανάλογα με τις ανάγκες.

Τα επίπεδα καλίου στον ορό πρέπει να παρακολουθούνται μια φορά το μήνα, ή πιο συχνά, κατά τη διάρκεια της θεραπείας με καρφιλζομίμπη όπως ενδείκνυται κλινικά, και αυτό εξαρτάται από την μέτρηση των επιπέδων καλίου πριν την έναρξη της θεραπείας, από την συγχορηγούμενη θεραπεία (π.χ. φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο υποκαλιαιμίας) και σε σχετικές συννοσηρότητες.

Συνιστώμενες τροποποιήσεις της δόσης

Η δοσολογία θα πρέπει να τροποποιείται ανάλογα με την τοξικότητα της καρφιλζομίμπης. Οι συνιστώμενες ενέργειες και τροποποιήσεις της δόσης παρουσιάζονται στον Πίνακα 3. Οι μειώσεις επιπέδων δόσεων παρατίθενται στον πίνακα 4.

Πίνακας 3. Τροποποιήσεις της δόσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας με καρφιλζομίμπη:

Πίνακας 4. Μειώσεις επιπέδων δόσεων για την καρφιλζομίμπη:

Η καρφιλζομίμπη πρέπει να χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης. Η δόση 20/27 mg/m² χορηγείται σε 10 λεπτά. Η δόση 20/56 mg/m² πρέπει να χορηγείται σε 30 λεπτά.