Παράγοντας πήξεως VIIa

Το συνιστώμενο εύρος δόσεων στους ενήλικες και στα παιδιά για τη θεραπεία αιμορραγικών επεισοδίων και για την πρόληψη αιμορραγιών σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ή σε επεμβατικές διαδικασίες είναι 15-30 μg/kg βάρους σώματος κάθε 4-6 ώρες μέχρις ότου επιτευχθεί αιμόσταση. Η δόση και η συχνότητα των ενέσεων πρέπει να προσαρμόζεται σε κάθε άτομο.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Περιορισμένη κλινική εμπειρία για την μακροχρόνια προφύλαξη έχει συγκεντρωθεί για τον παιδιατρικό πληθυσμό ηλικίας κάτω των 12 ετών, με σοβαρό κλινικό φαινότυπο.

Η δόση και η συχνότητα των ενέσεων για προφύλαξη πρέπει να βασίζονται στην κλινική ανταπόκριση και να προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου.

Ο ανασυνδυασμένος παράγοντας πήξεως VIIa πρέπει να χορηγείται το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη ενός αιμορραγικού επεισοδίου. Η συνιστώμενη αρχική δόση, χορηγούμενη με ενδοφλέβια ένεση εφόδου (bolus) είναι 90 µg ανά kg βάρους σώµατος.

Μετά από την αρχική δόση του ανασυνδυασμένου παράγοντα πήξης VIIa, ενδέχεται να χρειαστούν επιπλέον ενέσεις. Η διάρκεια της θεραπείας και το διάστημα μεταξύ των ενέσεων ποικίλουν ανάλογα µε τη σοβαρότητα της αιµορραγίας και τον τύπο των επεμβατικών διαδικασιών ή της χειρουργικής επέμβασης.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Η παρούσα κλινική εμπειρία δε δικαιολογεί μία γενική διαφοροποίηση στη δοσολογία μεταξύ παιδιών και ενηλίκων, παρόλο που τα παιδιά έχουν γρηγορότερη κάθαρση από ότι οι ενήλικες. Συνεπώς, προκειμένου να επιτευχθούν παρόμοιες συγκεντρώσεις στο πλάσμα, ενδέχεται να χρειαστούν μεγαλύτερες δόσεις rFVIIa στους ασθενείς σε παιδική ηλικία από ότι στους ενήλικες.

Διαστήματα μεταξύ των δόσεων

Αρχικά 2-3 ώρες µέχρις ότου επιτευχθεί αιµόσταση. Αν είναι αναγκαία η συνέχιση της θεραπείας, τα διαστήµατα µεταξύ των δόσεων µπορούν να αυξηθούν διαδοχικά κάθε 4, 6, 8 ή 12 ώρες εφόσον έχει επιτευχθεί ικανοποιητική αιμόσταση για το σύνολο της περιόδου θεραπείας που κρίνεται ότι ενδείκνυται.

Ήπια έως µέτρια αιµορραγικά επεισόδια (συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας κατ' οίκον)

Η πρώιμη παρέμβαση έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη θεραπεία ήπιων έως μέτριων αιμορραγιών των αρθρώσεων, των μυών και του δερματικού βλεννογόνου. Δύο δοσολογικά σχήματα μπορούν να προταθούν:

1. Δύο έως τρείς ενέσεις των 90 µg ανά kg βάρους σώµατος χορηγούμενες σε διαστήματα τριών ωρών. Εάν απαιτηθεί περαιτέρω θεραπεία, μπορεί να χορηγηθεί μια επιπλέον δόση των 90 µg ανά kg βάρους σώµατος.
2. Εφάπαξ ένεση των 270 µg ανά kg βάρους σώµατος. Η διάρκεια της θεραπείας κατ‘ οίκον δε θα πρέπει να υπερβαίνει τις 24 ώρες. Μόνο ύστερα από διαβούλευση με το κέντρο αιμορροφιλίας μπορεί να εκτιμηθεί η συνεχής κατ’ οίκον θεραπεία.

Δεν υπάρχει κλινική εμπειρία για τη χορήγηση εφάπαξ δόσης των 270 μg ανά kg σωματικού βάρους σε ηλικιωμένους ασθενείς.

Σοβαρά αιµορραγικά επεισόδια

Συνιστάται αρχική δόση 90 µg ανά kg βάρους σώµατος η οποία µπορεί να χορηγηθεί καθ' οδόν προς το νοσοκοµείο όπου ο ασθενής συνήθως υποβάλλεται σε θεραπεία. Η ακόλουθη δόση ποικίλλει ανάλογα µε τον τύπο και τη σοβαρότητα της αιµορραγίας. Η συχνότητα των δόσεων πρέπει αρχικά να είναι κάθε δύο ώρες μέχρις ότου παρατηρηθεί κλινική βελτίωση. Αν ενδείκνυται συνέχιση της θεραπείας, τότε το διάστημα μεταξύ των δόσεων μπορεί να αυξηθεί στις 3 ώρες για 1-2 ημέρες. Στη συνέχεια, το διάστημα μεταξύ των δόσεων μπορεί να αυξηθεί διαδοχικά σε 4, 6, 8 ή 12 ώρες για το χρονικό διάστημα θεραπείας που έχει κριθεί ότι πρέπει να χορηγείται το φάρμακο. Ένα μείζον αιμορραγικό επεισόδιο συνήθως υποβάλλεται σε θεραπεία για διάστημα 2-3 εβδομάδων αλλά η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί και για μεγαλύτερο διάστημα εάν αυτό κριθεί κλινικά απαραίτητο.

Επεμβατικές διαδικασίες/χειρουργική

Μία αρχική δόση 90 μg ανά kg βάρους σώματος πρέπει να χορηγείται αμέσως πριν την επεμβατική διαδικασία. Η ίδια δόση πρέπει να επαναλαμβάνεται μετά από 2 ώρες και στη συνέχεια σε διαστήματα 2-3 ωρών για τις πρώτες 24-48 ώρες αναλόγως της χειρουργικής επέμβασης και της κλινικής κατάστασης του ασθενή. Σε μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις η δόση πρέπει να συνεχίζεται με διαστήματα μεταξύ των δόσεων 2-4 ωρών για 6-7 ημέρες. Τα διαστήματα μεταξύ των δόσεων μπορεί στη συνέχεια να αυξηθούν σε 6-8 ώρες για 2 επιπλέον εβδομάδες θεραπείας. Η θεραπεία ασθενών που υφίστανται μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις πρέπει να διαρκεί 2-3 εβδομάδες μέχρις ότου παρατηρηθεί επούλωση του τραύματος.

Το συνιστώμενο εύρος δόσεων για τη θεραπεία αιμορραγικών επεισοδίων και για την πρόληψη αιμορραγίας σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ή σε επεμβατικές διαδικασίες είναι 90 μg (εύρος 80-120 μg) ανά kg βάρους σώματος με διάστημα δύο ωρών (1,5-2,5 ώρες) μεταξύ των δόσεων. Πρέπει να χορηγηθούν τουλάχιστον 3 δόσεις για την εξασφάλιση ικανοποιητικής αιμόστασης. Η συνιστώμενη οδός χορήγησης είναι ένεση εφόδου (bolus) γιατί έλλειψη αποτελεσματικότητας μπορεί να εμφανισθεί σε συνάρτηση με τη συνεχή έγχυση.

Για αυτούς τους ασθενείς που δεν είναι ανθεκτικοί στην θεραπευτική αγωγή, τα αιμοπετάλια είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για τη θρομβασθένεια του Glanzmann.

Ο ανασυνδυασμένος παράγοντας πήξεως VIIa πρέπει να χορηγείται το ταχύτερο δυνατό μετά την έναρξη ενός αιμορραγικού επεισοδίου. Η συνιστώμενη αρχική δόση, χορηγούμενη με ενδοφλέβια ένεση εφόδου είναι 90 μg για κάθε kg βάρους σώματος. Ακολούθως της αρχικής δόσης του ανασυνδυασμένου παράγοντα πήξης VIIa είναι δυνατό να χορηγηθούν περαιτέρω ενέσεις εάν χρειαστεί. Η διάρκεια της θεραπείας και το διάστημα μεταξύ των ενέσεων θα μεταβάλεται ανάλογα με τη βαρύτητα της αιμορραγίας, τις επεμβατικές διαδικασίες ή το χειρουργείο το οποίο διεξάγεται. Το διάστημα της αρχικής δόσης θα πρέπει να είναι 2-3 ώρες. Με την επίτευξη της αιμόστασης, το διάστημα μεταξύ των δόσεων μπορεί να αυξηθεί διαδοχικά σε κάθε 4, 6, 8 ή 12 ώρες για το σύνολο της περιόδου θεραπείας που κρίνεται ότι ενδείκνυται