Ροκουρόνιο

Διαδικασίες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας

Τραχειακή διασωλήνωση

Για την τραχειακή διασωλήνωση, θα πρέπει να χορηγούνται οι ίδιες δόσεις που περιγράφονται παραπάνω για τις χειρουργικές διαδικασίες.

Δοσολογία συντήρησης

Συνιστάται η χρήση μιας αρχικής δόσης φόρτισης 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου, ακολουθούμενη από συνεχή έγχυση, μόλις το ύψος της συσπαστικής απόκρισης έχει επανέλθει στο 10% της τιμής αναφοράς ή όταν επανεμφανιστούν 1 έως 2 αποκρίσεις σε διέγερση τύπου TOF (σειρά τεσσάρων απλών διεγέρσεων). Η δοσολογία θα πρέπει πάντοτε να τιτλοποιείται ως προς τη δράση της στον συγκεκριμένο ασθενή. Ο συνιστώμενος αρχικός ρυθμός έγχυσης για τη διατήρηση του νευρομυϊκού αποκλεισμού στο 80-90% (1 έως 2 συσπάσεις σε διέγερση TOF) σε ενήλικες ασθενείς είναι 0,3–0,6 mg/Kg/h κατά τη διάρκεια της πρώτης ώρας χορήγησης, ο οποίος θα χρειαστεί να μειωθεί κατά τις επόμενες 6-12 ώρες, ανάλογα με την ανταπόκριση του ατόμου. Κατόπιν, οι απαιτήσεις της ατομικής δόσης παραμένουν σχετικά σταθερές. Σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες, παρατηρήθηκε μια μεγάλη διακύμανση των ρυθμών ωριαίας έγχυσης μεταξύ των ασθενών, με τους μέσους ωριαίους ρυθμούς έγχυσης να κυμαίνονται από 0,2 έως 0,5 mg/Kg/h, ανάλογα με τη φύση και την έκταση της ανεπάρκειας του(ων) οργάνου(ων), την ταυτόχρονη φαρμακευτική αγωγή και τα ατομικά χαρακτηριστικά του ασθενή. Προκειμένου να επιτευχθεί βέλτιστος ατομικός έλεγχος του ασθενή, συνιστάται έντονα η παρακολούθηση της νευρομυϊκής μεταβίβασης. Έχει διερευνηθεί η χορήγηση για διάστημα μέχρι 7 ημέρες.

Το βρωμιούχο ροκουρόνιο χορηγείται ενδοφλέβια είτε ως ένεση εφόδου είτε ως συνεχής έγχυση.

Χειρουργικές Διαδικασίες

Τραχειακή διασωλήνωση

Η συνήθης δόση διασωλήνωσης κατά την κλασική αναισθησία είναι 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου, μετά την οποία επιτυγχάνονται ικανοποιητικές συνθήκες διασωλήνωσης εντός 60 δευτερολέπτων σε όλους σχεδόν τους ασθενείς. Συνιστάται δόση 1,0 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου για τη διευκόλυνση των συνθηκών τραχειακής διασωλήνωσης κατά την ταχεία εισαγωγή στην αναισθησία, μετά την οποία επιτυγχάνονται ικανοποιητικές συνθήκες διασωλήνωσης εντός 60 δευτερολέπτων σε όλους σχεδόν τους ασθενείς.

Εάν χρησιμοποιηθεί δόση 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου για ταχεία εισαγωγή στην αναισθησία, συνιστάται να διασωληνωθεί ο ασθενής 90 δευτερόλεπτα μετά τη χορήγηση του βρωμιούχου ροκουρόνιου.

Υψηλότερες δόσεις

Σε περίπτωση που υπάρχει λόγος επιλογής υψηλότερων δόσεων σε μεμονωμένους ασθενείς, με τη χορήγηση αρχικών δόσεων μέχρι 2 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων δεν σημειώθηκαν ανεπιθύμητες επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Η χρήση των υψηλών αυτών δόσεων του βρωμιούχου ροκουρόνιου μειώνει τον χρόνο έναρξης της δράσης και αυξάνει τη διάρκειά της.

Δοσολογία συντήρησης

Η συνιστώμενη δόση συντήρησης είναι 0,15 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου. Σε περίπτωση μεγάλης διάρκειας αναισθησίας με τη χρήση εισπνεόμενων αναισθητικών, η δόση αυτή θα πρέπει να μειωθεί σε 0,075-0,1 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου. Οι δόσεις συντήρησης είναι προτιμότερο να δίνονται όταν το ύψος της συσπαστικής απόκρισης έχει επανέλθει στο 25% της τιμής αναφοράς ή όταν υπάρχουν 2 έως 3 αποκρίσεις σε διέγερση τύπου TOF (Train Of Four stimulation, σειρά τεσσάρων απλών διεγέρσεων).

Συνεχής έγχυση

Εάν το βρωμιούχο ροκουρόνιο χορηγηθεί με συνεχή έγχυση, συνιστάται να δοθεί δόση φόρτισης 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου και να αρχίσει η χορήγηση με έγχυση όταν ο νευρομυϊκός αποκλεισμός αρχίζει να εξασθενεί. Ο ρυθμός της έγχυσης θα πρέπει να ρυθμίζεται έτσι, ώστε το ύψος της συσπαστικής απόκρισης να διατηρείται στο 10% της τιμής αναφοράς ή να διατηρούνται 1 έως 2 αποκρίσεις στη διέγερση TOF (σειρά τεσσάρων απλών διεγέρσεων). Στους ενήλικες υπό ενδοφλέβια αναισθησία, ο ρυθμός έγχυσης που απαιτείται για τη διατήρηση του νευρομυϊκού αποκλεισμού στο προαναφερόμενο επίπεδο κυμαίνεται από 0,3 έως 0,6 mg/Kg/h (300-600 μg/Kg/h) και, υπό αναισθησία με εισπνεόμενα αναισθητικά, ο ρυθμός έγχυσης κυμαίνεται από 0,3 έως 0,4 mg/Kg/h (300-400 μg/Kg/h). Συνιστάται συνεχής παρακολούθηση του νευρομυϊκού αποκλεισμού, καθώς οι απαιτήσεις του ρυθμού έγχυσης ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή και εξαρτώνται από την τεχνική αναισθησίας που χρησιμοποιείται. από ασθενή σε ασθενή και εξαρτώνται από την τεχνική αναισθησίας που χρησιμοποιείται.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Για νεογνά (0-27 ημερών), βρέφη (28 ημερών - 2 μηνών), νήπια (3-23 μηνών), παιδιά (2-11 ετών) και εφήβους (12-17 ετών), η συνιστώμενη δόση διασωλήνωσης κατά την κλασική αναισθησία και η δόση συντήρησης είναι παρόμοιες με αυτές των ενήλικων, δηλαδή συνήθης δόση διασωλήνωσης κατά την κλασική αναισθησία 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου, μετά την οποία επιτυγχάνονται ικανοποιητικές συνθήκες διασωλήνωσης εντός 60 δευτερολέπτων σε όλους σχεδόν τους ασθενείς, και συνιστώμενη δόση συντήρησης 0,15 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου. Ωστόσο, η διάρκεια της δράσης της εφάπαξ δόσης διασωλήνωσης πρόκειται να είναι μεγαλύτερη στα νεογνά και τα βρέφη από ότι στα παιδιά.

Κατά τη συνεχή έγχυση στους παιδιατρικούς ασθενείς, οι ρυθμοί έγχυσης είναι ίδιοι με των ενηλίκων, με εξαίρεση τα παιδιά (2-11 ετών). Για τα παιδιά ηλικίας 2-11 ετών μπορεί να είναι απαραίτητοι υψηλότεροι ρυθμοί έγχυσης.

Επομένως, για τα παιδιά (2-11 ετών) συνιστώνται οι ίδιοι αρχικοί ρυθμοί έγχυσης με των ενηλίκων και έπειτα κατά την επέμβαση θα πρέπει να ρυθμίζονται έτσι, ώστε το ύψος της συσπαστικής απόκρισης να διατηρείται στο 10% της τιμής αναφοράς ή να διατηρούνται 1 έως 2 αποκρίσεις στη διέγερση TOF (σειρά τεσσάρων απλών διεγέρσεων).

Η εμπειρία με το βρωμιούχο ροκουρόνιο στην ταχεία εισαγωγή στην αναισθησία σε παιδιατρικούς ασθενείς είναι περιορισμένη. Επομένως το βρωμιούχο ροκουρόνιο δεν συνιστάται για τη διευκόλυνση των συνθηκών τραχειακής διασωλήνωσης κατά την ταχεία εισαγωγή στην αναισθησία σε παιδιατρικούς ασθενείς.

Ηλικιωμένοι ασθενείς και ασθενείς με ηπατοπάθεια και/ή νόσο των χοληφόρων και/ή νεφρική ανεπάρκεια

Η καθιερωμένη δόση διασωλήνωσης σε ηλικιωμένους ασθενείς και σε ασθενείς με ηπατοπάθεια και/ή νόσο των χοληφόρων και/ή νεφρική ανεπάρκεια κατά την κλασική αναισθησία είναι 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου. Σε ασθενείς για τους οποίους αναμένεται παρατεταμένη διάρκεια δράσης, κατά την ταχεία εισαγωγή στην αναισθησία θα πρέπει να εξετάζεται δόση των 0,6 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου. Ανεξάρτητα από την εφαρμοζόμενη τεχνική αναισθησίας, η συνιστώμενη δόση συντήρησης σε αυτούς τους ασθενείς είναι 0,075–0,1 mg/Kg βρωμιούχου ροκουρόνιου και ο συνιστώμενος ρυθμός έγχυσης είναι 0,3–0,4 mg/Kg/h (βλ. «Συνεχής έγχυση»).

Υπέρβαροι και παχύσαρκοι ασθενείς

Στους υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς (οριζόμενοι ως ασθενείς με σωματικό βάρος 30% ή περισσότερο από το ιδανικό) οι δόσεις θα πρέπει να μειώνονται λαμβάνοντας υπόψη το ιδανικό σωματικό βάρος.

Το βρωμιούχο ροκουρόνιο χορηγείται ενδοφλέβια είτε ως ένεση εφόδου είτε ως συνεχής έγχυση.