XYLOCAINE INJ.SOL 2% (20MG/ML) BTx5VIALSx50ML

Κωδικός ATC: Ν01ΒΒ02

H υδροχλωρική λιδοκαϊνη Xylocaine είναι τοπικό αναισθητικό τύπου αμιδίου. Έχει ταχεία έναρξη και μέτρια διάρκεια δράσης.

Στην επισκληρίδια χορήγηση το διάλυμα 2% έχει διάρκεια δράσης 1,5-2 ώρες, και στον αποκλεισμό περιφερικών νεύρων μέχρι 5 ώρες. Όταν χρησιμοποιείται σε συγκεντρώσεις 1% είναι λιγότερο αποτελεσματική στις κινητικές νευρικές ίνες και η διάρκεια δράσης είναι βραχύτερη. Η διάρκεια εξάρταται από τη συγκέντρωση της λιδοκαίνης που χρησιμοποιείται, τη δόση που χορηγείται και το τύπο του αποκλεισμού.

Η λιδοκαΐνη, όπως και τα άλλα τοπικά αναισθητικά, προκαλεί αναστρέψιμο αποκλεισμό της μετάδοσης των ώσεων κατά μήκος των νευρικών ινών εμποδίζοντας την είσοδο των ιόντων νατρίου μέσω της κυτταρικής μεμβράνης των νευρικών κυττάρων. Τα τοπικά αναισθητικά τύπου αμιδίου πιστεύεται ότι δρουν στους διαύλους νατρίου της μεμβράνης των νευρικών κυττάρων. Τα τοπικά αναισθητικά φάρμακα μπορεί επίσης να έχουν παρόμοια δράση στην κυτταρική μεμβράνη των διεγέρσιμων ιστών, π.χ. του εγκεφάλου και του μυοκαρδίου. Εάν έχουμε, σε μικρό χρονικό διάστημα πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις του φαρμάκου στη συστηματική κυκλοφορία, θα εμφανισθούν συμπτώματα και σημεία τοξικότητας προερχόμενα από το κεντρικό νευρικό και το καρδιαγγειακό σύστημα.

Η τοξικότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα (Βλ. “Υπερδοσολογία”) συνήθως προηγείται των καρδιαγγειακών επιδράσεων, διότι παρουσιάζεται σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις στο πλάσμα. Οι άμεσες επιδράσεις των τοπικών αναισθητικών στην καρδιά περιλαμβάνουν επιβράδυνση της αγωγιμότητας, αρνητική ινότροπη δράση και τελικά καρδιακή παύση.

Έμμεσες καρδιοαγγειακές επιδράσεις (βραδυκαρδία, υπόταση) μπορεί να προκύψουν μετά από την επισκληρίδιο ή ραχιαία χορήγηση ανάλογα με την έκταση του ταυτόχρονα προκαλούμενου συμπαθητικού αποκλεισμού.

Η λιδοκαίνη έχει pKa 7,9, συντελεστή διαχωρισμού ελαίου/ύδατος 2,9 και είναι κατά 65% συνδεδεμένη με τις πρωτείνες του πλάσματος (κυρίως με την alpha-1-acid glycoprotein). Ο ρυθμός απορρόφησης εξαρτάται από τη δόση, την οδό χορήγησης και την αγγείωση της περιοχής που γίνεται η ένεση.

Η λιδοκαϊνη απορροφάται πλήρως στον επισκληρίδιο χώρο ή με την μορφή διφασικής καμπύλης με χρόνους ημίσειας ζωής της τάξης των 9,3 λεπτών και 82 λεπτών αντίστοιχα. Η βραδεία απορρόφηση επιβραδύνει το ρυθμό απομάκρυνσης της λιδοκαίνης, πράγμα που εξηγεί την βραδύτερη απομάκρυνση μετά από επισκληρίδια ένεση συγκριτικά με την ενδοφλέβια ένεση. Η απορρόφηση της λιδοκαίνης στον υπαραχνοειδή χώρο με την μορφή μονοφασικής καμπύλης έχει χρόνο ημίσειας ζωής 71 λεπτά.

Η λιδοκαίνη έχει ολική κάθαρση πλάσματος 0,95 L/min, όγκο κατανομής σε σταθεροποιημένη κατάσταση (steady state) 91 L, χρόνο ημίσειας ζωής 1,6 ώρες και κατ' εκτίμηση πηλίκο ηπατικής κάθαρσης 0,65. Η κάθαρση της λιδοκαίνης οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε ηπατικό μεταβολισμό και εξαρτάται τόσο από την αιμάτωση του ήπατος, όσο και από την δραστηριότητα των μεταβολικών ενζύμων.

Ο χρόνος ημίσειας ζωής της απομάκρυνσης του φαρμάκου στα νεογνά (3,2 ώρες) είναι περίπου διπλάσιος από ό,τι στους ενήλικες, παρότι ο ρυθμός κάθαρσης είναι παρόμοιος (10,2ml/min kg). Η λιδοκαίνη περνά εύκολα τον φραγμό του πλακούντα και αποκαθίσταται ταχέως η ισορροπία των συγκεντρώσεων του ελεύθερου κλάσματος του φαρμάκου στις δύο κυκλοφορίες, της μητέρας και του εμβρύου. Ο βαθμός της σύνδεσης με τα λευκώματα του πλάσματος στο έμβρυο είναι μικρότερος απ' ό,τι στη μητέρα, με αποτέλεσμα χαμηλότερη συγκέντρωση φαρμάκου στο έμβρυο.

Η λιδοκαίνη εκκρίνεται στο μητρικό γάλα, αλλά σε τόσο μικρές ποσότητες που δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το παιδί.

Οι κύριοι μεταβολίτες της Lidocaine είναι monoethyglyginexylidide (ΜΕΘΧ), glycinexylidide (GX), 2,6-xylidine και 4-hydroxy-2, 6-xylidine. H Ν-dealkylation σε ΜΕGX, έχει ένα ενδιάμεσο βήμα και παράγονται οι μεταβολίτες CYP1A2 και CYP3A4 με σημαντικότερο από τους 2 τον CYP3A4. Ο μεταβολίτης 2,6-xylidine μετατρέπεται σε 4-hydroxy-2, 6-xylidine από τον CYP2A6, ο τελευταίος είναι ο βασικός μεταβολίτης στα ούρα του ανθρώπου. Μόνο το 3% της λιδοκαϊνης απεκκρίνεται αμετάβλητο.

Ποσοστό μέχρις 70% απεκκρίνεται στα ούρα με τη μορφή της 4-hydroxy-2, 6-xylidine. Ο μεταβολίτης MEGX έχει παρόμοια δραστηριότητα σε σπασμούς με την λιδοκαίνη και λίγο μεγαλύτερο χρόνος ζωής. Ο μεταβολίτης GX δεν έχει δραστηριότητα σπασμών και ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι 10 ώρες.

Σε μελέτες που έγιναν σε ζώα, τα σημάδια και τα συμπτώματα της τοξικότητας παρατηρήθηκαν μετά από την χορήγηση υψηλών δόσεων λιδοκαίνης και ήταν το αποτέλεσμα επίδρασης στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στο καρδιαγγειακό. Σε τοξικές μελέτες αναπαραγωγής δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες εξαιτίας του φαρμάκου.

Σε in vitro και in vivo tests για μεταλλαξιογόνο δράση της λιδοκαϊνης δεν παρατηρήθηκε κάτι τέτοιο.

Μελέτες για καρκινογέννεση δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω της περιοχής και του χρόνου δράσης του φαρμάκου.

Οι δοκιμές γονιδιοτοξικότητας με Λιδοκαίνη δεν έδειξαν στοιχεία μεταλλαξιογόνου δυναμικής. Ένας μεταβολίτης της Λιδοκαίνης, 2,6-xylidine, έδειξε ασθενή στοιχεία της δραστηριότητας σε ορισμένες δοκιμασίες γονιδιοτοξικότητας. Ο μεταβολιτής 2,6 xylidine έχει αποδειχθεί ότι έχει δυνατότητες καρκινογένεσης σε προκλινικές τοξικολογικές μελέτες που αξιολογούν χρόνια έκθεση. Οι αξιολογήσεις κινδύνου που υπολογίζουν συγκρίνοντας το ανώτατο όριο έκθεσης του ανθρώπου από τη διαλείπουσα χρήση lidocaine, με την έκθεση σε προκλινικές μελέτες, υποδεικνύουν ένα ευρύ περιθώριο ασφαλείας για κλινική χρήση.

Xylocaine 20mg/ml, ενέσιμο διάλυμα.