DULCOLAX GR.TAB 5MG/TAB BTx40

Η βισακοδύλη είναι ένα καθαρτικό με τοπική δράση, το οποίο ανήκει στην ομάδα του τριάρυλο-μεθανίου και το οποίο μετά τον δι' υδρολύσεως μεταβολισμό του διεγείρει το βλεννογόνο του παχέος εντέρου και προκαλεί περισταλτικές κινήσεις του κόλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την διέγερση της κένωσης του εντέρου, μείωση του χρόνου μετάβασης και τη δημιουργία υδαρών κοπράνων.

Μετά τη χορήγηση από του στόματος ή του ορθού, η Βισακοδύλη υδρολύεται γρήγορα στο δραστικό μεταβολίτη (δι-(π-υδροξυφαίνυλο)-πυριδιλ-2-μεθάνιο) (BHPM), κυρίως από εστεράσες του εντερικού βλεννογόνου.

Χορήγηση ως εντεροδιαλυτό δισκίο βρέθηκε να έχει ως αποτέλεσμα μέγιστες συγκεντρώσεις πλάσματος BHPM μεταξύ 4-10 ωρών μετά τη χορήγηση ενώ η καθαρτική δράση εμφανίστηκε μεταξύ 6-12 ωρών μετά τη χορήγηση. Σε αντίθεση, μετά από χορήγηση ως υπόθετο, η καθαρτική δράση εμφανίσθηκε κατά μέσο όρο περίπου 20 λεπτά μετά τη χορήγηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίσθηκε 45 λεπτά μετά τη χορήγηση. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις πλάσματος του BHPM επιτεύχθησαν 0.5-3 ώρες μετά από τη χορήγηση ως υπόθετο. Συνεπώς, η καθαρτική δράση της Βισακοδύλης δε συμβαδίζει με το επίπεδο πλάσματος του BHPM. Αντιθέτως, το BHPM δρα τοπικά στο κατώτερο τμήμα του εντέρου και δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της καθαρτικής δράσης και των επιπέδων πλάσματος της δραστικής μορφής. Για αυτό το λόγο, τα γαστροανθεκτικά δισκία της Βισακοδύλης παρασκευάζονται ώστε να είναι ανθεκτικά στο γαστρικό και το εντερικό υγρό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σε μια κύρια απελευθέρωση του φαρμάκου στο κόλον, το οποίο είναι το επιθυμητό σημείο δράσης.

Μετά από χορήγηση από το στόμα ή το ορθό, μόνο μικρές ποσότητες του φαρμάκου απορροφούνται και σχεδόν τελείως συζεύγνυνται στο εντερικό τοίχωμα και το ήπαρ για να σχηματιστεί το μη δραστικό γλυκουρονίδιο του BHPM. Ο χρόνος ημιζωής απέκκρισης πλάσματος του γλυκουρονιδίου του BHPM εκτιμήθηκε περίπου στις 16.5 ώρες. Μετά τη χορήγηση των γαστροανθεκτικών δισκίων Βισακοδύλης, ένας μέσος όρος 51.8% της δόσης ανακτήθηκε στα κοπράνα ως ελεύθερο BHPM και ένας μέσος όρος του 10.5% της δόσης ανακτήθηκε στα ούρα ως γλυκουρονίδιο του BHPM. Μετά από τη χορήγηση ως υπόθετο, ένας μέσος όρος του 3.1% της δόσης ανακτήθηκε ως γλυκουρονίδιο του BHPM μέσω των ούρων. Τα κόπρανα περιείχαν μεγάλες ποσότητες BHPM (90% της συνολικής απέκκρισης) επιπρόσθετα με μικρές ποσότητες της αμετάβλητης Βισακοδύλης.

Οξεία τοξικότητα

Η οξεία από του στόματος τοξικότητα της Βισακοδύλης σε τρωκτικά και μη-τρωκτικά είναι χαμηλή και υπερέβη τα 2 g/kg. Οι σκύλοι ανέχθηκαν επίπεδα μέχρι 15g/kg. Τα κυριότερα κλινικά σημεία οξείας τοξικότητας ήταν διάρροια, μειωμένη κινητική δραστηριότητα και ανόρθωση τριχών.

Χρόνια τοξικότητα

Μελέτες τοξικότητας επαναλαμβανόμενης δόσης, διάρκειας μέχρι 26 εβδομάδων, πραγματοποιήθηκαν σε μύες, ινδικά χοιρίδια και πιθήκους rhesus. Όπως ήταν αναμενόμενο, το φάρμακο προκάλεσε σοβαρή δοσοεξαρτώμενη διάρροια σε όλα τα εξεταζόμενα είδη εκτός από τα ινδικά χοιρίδια. Δεν υπήρχαν ευδιάκριτες ιστοπαθολογικές μεταβολές και, προπαντός, συσχετιζόμενη με το φάρμακο νεφροτοξικότητα. Οι επαγόμενες από τη Βισακοδύλη υπερπλαστικές αλλοιώσεις στην ουροδόχο κύστη επίμυων στους οποίους χορηγήθηκε το φάρμακο για 32 εβδομάδες δεν προκαλούνται από την ίδια τη Βισακοδύλη. Οι μορφολογικές μεταβολές θεωρούνται δευτεροπαθείς ως προς το σχηματισμό μικρολίθων λόγω αλλαγών στους ηλεκτρολύτες του ουροποιητικού και, συνεπώς, χωρίς βιολογική σχέση για τον άνθρωπο.

Δυνατότητα μεταλλαξιογένεσης και ογκογένεσης

Δεδομένα από μία μεγάλου εύρους σειρά δοκιμασιών σε συστήματα ελέγχου μεταλλαξιογένεσης βακτηρίων και θηλαστικών δεν έδειξε γονοτοξικό δυναμικό για τη Βισακοδύλη. Η Βισακοδύλη επίσης προκάλεσε μη σημαντική αύξηση μορφολογικών μετατροπών σε εμβρυϊκά κύτταρα τρωκτικών. Σε αντίθεση με το γονοτοξικό και καρκινογόνο καθαρτικό φαινολοφθαλεΐνη, η Βισακοδύλη δε δείχνει μεταλλαξιογόνο δυναμικό κατά τις αντίστοιχες δοκιμασίες.

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες συμβατικές μελέτες καρκινογένεσης (εφ' όρου ζωής) για τη βισακοδύλη. Λόγω της θεραπευτικής της ομοιότητας με τη φαινολοφθαλεΐνη, η Βισακοδύλη μελετήθηκε στο διαγονιδιακό μοντέλο μυός p53 για 26 εβδομάδες. Καμία νεοπλασία συσχετιζόμενη με τη θεραπεία δεν παρατηρήθηκε σε επίπεδα δόσεων από του στόματος έως 8000 mg/kg/ημέρα.

Αναπαραγωγική τοξικότητα

Δε βρέθηκαν τερατογόνες επιδράσεις σε επίμυες και κονίκλους (FDA Κατηγορία Β Κινδύνου Εγκυμοσύνης) έως δόσεις 1000 mg/kg/ημέρα που υπερέβησαν τη μέγιστη συνιστώμενη ανθρώπινη ημερήσια δόση (MRHDD) (βασισμένη σε mg/m²) κατά τουλάχιστον 800 φορές. Στους επίμυες, η μητρο- και εμβρυοτοξικότητα παρατηρήθηκε σε δόσεις 80 φορές υψηλότερα από την MRHDD.

Επίδραση επί της γονιμότητας

Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες για την επίδραση επί της ανθρώπινης γονιμότητας.

DULCOLAX.