Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Εικοσιπενταενοϊκό οξύ ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου με αυξημένα τριγλυκερίδια
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Το εικοσιπενταενοϊκό οξύ ενδείκνυται για τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε υποβαλλόμενους σε θεραπεία με στατίνη ενήλικες ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου με αυξημένα τριγλυκερίδια (≥150 mg/dl [≥1,7 mmol/l]) και
- εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο, ή
- διαβήτη και τουλάχιστον έναν ακόμα καρδιαγγειακό παράγοντα κινδύνου.
Σακχαρώδης διαβήτης
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Από του στόματος – μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω) – 1.996 mg 2 φορές ημερησίως
1.996 mg 2 φορές ημερησίως | |
---|---|
Χορήγηση | Από του στόματος, 1.996 χιλιοστογραμμάρια εικοσιπενταενοϊκό οξύ, 2 φορές ημερησίως με τα γεύματα. |
Λεπτομερής περιγραφή |
Η συνιστώμενη ημερήσια από στόματος δόση είναι 1.996 mg δύο φορές την ημέρα. Εάν παραλειφθεί μία δόση, οι ασθενείς θα πρέπει να τη λάβουν αμέσως μόλις το θυμηθούν. Ωστόσο, εάν παραλειφθεί μία ημερήσια δόση, η επόμενη δόση δεν θα πρέπει να διπλασιάζεται. |
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας |
Το εικοσιπενταενοϊκό αιθύλιο θα πρέπει να λαμβάνεται με ή μετά από ένα γεύμα. |
Σοβαρή υπερτριγλυκεριδαιμία
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Από του στόματος – μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω) – 2 g 2 φορές ημερησίως
2 g 2 φορές ημερησίως | |
---|---|
Χορήγηση | Από του στόματος, 2 γραμμάρια εικοσιπενταενοϊκό οξύ, 2 φορές ημερησίως. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Εικοσιπενταενοϊκό οξύ αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Γαλουχία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Δεν είναι γνωστό εάν το εικοσιπενταενοϊκό αιθύλιο απεκκρίνεται στο ανθρώπινο γάλα. Μελέτες από τη βιβλιογραφία κατέδειξαν ότι ο ενεργός μεταβολίτης εικοσιπενταενοϊκό οξύ (EPA) απεκκρίνεται στο ανθρώπινο γάλα σε επίπεδα που συσχετίζονται με τη μητρική διατροφή. Διαθέσιμα τοξικολογικά δεδομένα σε αρουραίους κατέδειξαν απέκκριση του εικοσιπενταενοϊκού αιθυλίου στο γάλα.
Ο κίνδυνος στο θηλάζον παιδί δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Πρέπει να αποφασιστεί εάν θα διακοπεί ο θηλασμός ή θα διακοπεί/θα αποφευχθεί η θεραπεία με το εικοσιπενταενοϊκό αιθύλιο, λαμβάνοντας υπόψη το όφελος του θηλασμού για το παιδί και το όφελος της θεραπείας για την γυναίκα.