Μηχανισμός δράσης
Έχει αποδειχθεί in vivo και in vitro η δραστικότητα της πενσικλοβίρης κατά των ιών του απλού έρπητα (τύπου 1 και 2) και του ιού της ανεμεβλογιάς-ζωστήρα. Σε κύτταρα που έχουν μολυνθεί από τον ιό, η πενσικλοβίρη μετατρέπεται ταχέως και κατά τρόπο αποτελεσματικό σε τριφωσφορική (μέσω της επαγόμενης από τον ιό κινάσης της θυμιδίνης).
Φαρμακοδυναμική
Φαρμακοδυναμικές επιδράσεις
Η πενσικλοβίρη παραμένει στα μολυσμένα κύτταρα για περισσότερο από 12 ώρες, όπου αναστέλλει την αντιγραφή του ιϊκού DNA. Ο χρόνος ημιζωής της πενσικλοβίρης είναι 9, 10 και 20 ώρες σε κύτταρα που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανεμοβλογιάς-ζωστήρα, τον ιό του απλού έρπητα τύπου 1 και τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2, αντίστοιχα. Σε μη μολυσμένα κύτταρα με έκθεση στην πενσικλοβίρη, οι συγκεντρώσεις της πενσικλοβίρης είναι ελάχιστα ανιχνεύσιμες. Συνεπώς, δεν είναι πιθανό να επηρεαστούν τα μη μολυσμένα κύτταρα από τις θεραπευτικές συγκεντρώσεις της πενσικλοβίρης.
Φαρμακοκινητική
Απορρόφηση
Σε μία μελέτη υγιών εθελοντών, και έπειτα από την εφαρμογή της πενσικλοβίρης, σε ημερήσια δόση ίση με 180mg πενσικλοβίρης (περίπου 67 φορές μεγαλύτερη της προτεινόμενης ημερήσιας θεραπευτικής δόσης) σε δέρμα με εκδορές και καλυμμένο για 4 ημέρες, η πενσικλοβίρη δεν προσδιοριζόταν ποσοτικά στο πλάσμα και στα ούρα.
Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Γενική τοξικολογία
Η τοπική εφαρμογή πενσικλοβίρης για 4 εβδομάδες σε αρουραίους και κουνέλια απεδείχθη καλά ανεκτή. Δεν υπήρξαν στοιχεία ευαισθητοποίησης λόγω επαφής, σε ινδικά χοιρίδια.
Ένα πλήρες πρόγραμμα μελετών πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ενδοφλέβια πενσικλοβίρη. Οι μελέτες αυτές δεν προκάλεσαν καμμία ανησυχία για την ασφάλεια σχετικά με την τοπική χρήση της πενσικλοβίρης. Η απορρόφηση της πενσικλοβίρης από τη συστηματική κυκλοφορία μετά από τοπική εφαρμογή είναι ελάχιστη.
Γονοτοξικότητα και αναπαραγωγική τοξικότητα
Μελέτες σε πειραματόζωα δεν έχουν αποκαλύψει εμβρυοτοξικές ή τερατογενετικές επιδράσεις της πενσικλοβίρης όταν χορηγείται ενδοφλεβίως (σε δόσεις 1200 φορές υψηλότερες από αυτές που συνιστώνται για κλινική χρήση τοπικής εφαρμογής), ούτε έχει παρατηρηθεί οποιαδήποτε επίδραση στην ανδρική ή γυναικεία γονιμότητα και γενικότερη αναπαραγωγική ικανότητα (σε δόσεις 1600 φορές υψηλότερες από αυτές που συνιστώνται για κλινική χρήση δια τοπικής εφαρμογής). Μελέτες σε αρουραίους δείχνουν ότι η πενσικλοβίρη απεκκρίνεται στο γάλα θηλυκών που θηλάζουν όταν αυτά λαμβάνουν φαμσικλοβίρη από το στόμα (η φαμσικλοβίρη, η από του στόματος μορφή της πενσικλοβίρης, μετατρέπεται in vivo σε πενσικλοβίρη).
Τα αποτελέσματα μίας ευρείας κλίμακας μελετών μεταλλαξιογόνου δράσης in vitro και in vivo δείχνουν ότι η πενσικλοβίρη δεν θέτει πρόβλημα γενοτοξικού κινδύνου στον άνθρωπο.