Δικλοφαινάκη

Η δικλοφενάκη αναστέλλει τη βιοσύνθεση των προσταγλανδινών αναστέλλοντας τη δράση της συνθετάσης της προσταγλανδίνης κατά τρόπο μη αναστρέψιμο. Αυτή η μειωμένη παραγωγή προσταγλανδινών είναι συνέπεια του ανταγωνισμού μεταξύ της δικλοφαινάκης και του αραχιδονικού οξέος στη σύνδεση με την κυκλοοξυγονάση (συνθετάση της προσταγλανδίνης). Αυτό εξηγεί μερικώς τον μηχανισμό δράσης της.

Επειδή η αντιφλεγμονώδης δράση της δικλοφενάκης διατηρείται ακόμη και στα ζώα που έχουν υποστεί επινεφριδιεκτομή, δεν δρα μέσω του υποφυσο-επινεφριδικού άξονα. Η δικλοφενάκη θεωρείται αναλγητικό με περιφερική δράση.

Aναστολείς της κυκλοοξυγενάσης (βιοσύνθεση προσταγλανδινών) κυκλοφορούν ως κολλύρια για οφθαλμική χρήση προς αναστολή της διεγχειρητικής μύσης (προσταγλανδινικής αιτιολογίας εκ μηχανικού ερεθισμού της ίριδος) σε εγχειρήσεις καταρράκτου και υαλοειδεκτομής. Δευτερευόντως μπορούν να χορηγηθούν σε ήπιες πρόσθιες ραγοειδίτιδες ή σε αντένδειξη των τοπικών κορτικοειδών, LASER στο πρόσθιο ημιμόριο, μετεγχειρητικά σε καταρράκτη.

Η δικλοφενάκη, ένα μη στερινοειδές αντιφλεγμονώδες με αποδεδειγμένες αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες. Η αναστολή της βιοσύνθεσης των προσταγλανδινών που έχει αποδειχθεί πειραματικά, θεωρείται ότι παίζει σπουδαίο ρόλο στον μηχανισμό δράσης του. Οι προσταγλανδίνες παίζουν μείζονα ρόλο στην αιτιολογία της φλεγμονής.

Η τοπική χρήση της έχει ιδιότητες αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις.

Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η δικλοφενάκη αναστέλλει την μύση κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης καταρράκτη και ελαττώνει την οφθαλμική φλεγμονή και τον πόνο που σχετίζετε με επιθηλιακές βλάβες μετά από ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η δικλοφαινάκη έχει ανεπιθύμητες ενέργειες στην επούλωση των πληγών.

Σε φλεγμονή τραυματικής ή ρευματικής αιτιολογίας, η δικλοφενάκη έχει αποδειχθεί ότι ανακουφίζει από τον πόνο, μειώνει το οίδημα, βελτιώνει την κινητικότητα των ασθενών και ελαττώνει το χρόνο επανόδου στη φυσιολογική λειτουργία.

Σε μία μελέτη στην οποία έλαβαν μέρος ασθενείς με διάστρεμμα αστραγάλου (VOPO-P-307), η δικλοφενάκη, μείωσε στατιστικά σημαντικά, συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο, το πόνο κατά την κίνηση (με βάση μετρήσεις σε μια 100mm Visual Analogue Scale (VAS)) εντός 3 ημερών από την έναρξη της θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των ασθενών με άλγος ισχυρής έντασης. Επιπρόσθετα η θεραπεία με δικλοφενάκη βελτίωσε στατιστικώς σημαντικά τη λειτουργία της άρθρωσης του αστραγάλου εντός 3 ημερών από την έναρξη της θεραπείας.

Απορρόφηση

Η νατριούχος δικλοφενάκη απορροφάται ταχέως όταν χορηγείται ως διάλυμα από το στόμα, ως υπόθετο από το ορθό ή ως ενδομυϊκή ένεση. Απορροφάται πιο αργά όταν χορηγείται στη μορφή των επικαλυμένων εντεροδιαλυτών δισκίων, ιδιαίτερα όταν η μορφή αυτή χορηγείται μαζί με τροφή. Η δικλοφενάκη απορροφάται επίσης διαδερμικά.

Εντεροδιαλυτά δισκία

Η δικλοφενάκη από τα γαστροανθεκτικά δισκία απορροφάται πλήρως μετά τη διέλευση από το στομάχι. Παρόλο που η απορρόφηση είναι γρήγορη ή έναρξή της μπορεί να καθυστερήσει εξ' αιτίας της γαστροανθεκτικής επικάλυψης των δισκίων.

Οι μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις 1,5 micrograms/mL στο πλάσμα επιτυγχάνονται κατά μέσο όρο σε 2 ώρες μετά την κατάποση ενός δισκίου 50 mg.

H διέλευση ενός δισκίου από το στομάχι είναι πιο αργή όταν αυτό λαμβάνεται μετά από ένα γεύμα από ότι αν ληφθεί πριν, αλλά το ποσό της δικλοφενάκης που απορροφάται παραμένει το ίδιο.

Καθώς η μισή περίπου δικλοφενάκη απορροφάται κατά την πρώτη διέλευση από το ήπαρ (φαινόμενο πρώτης διόδου), η περιοχή κάτω από την καμπύλη μετά από την από του στόματος ή του ορθού χορήγηση είναι περίπου η μισή από αυτή που επιτυγχάνεται μετά από μια ισοδύναμη παρεντερική δόση.

Δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης και διασπειρόμενα

Κρίνοντας από την ανάκτηση από τα ούρα της αμετάβλητης δικλοφενάκης και των υδροξυλιομένων μεταβολιτών της, η ίδια ποσότητα δικλοφενάκης απελευθερώνεται και απορροφάται τόσο από τα γαστροανθεκτικά δισκία όσο και από τα δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης Voltaren. Εν τούτοις, η συστηματική διαθεσιμότητα της δικλοφενάκης από τα δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης είναι περίπου 82% αυτής που επιτυγχάνεται με τα γαστροανθεκτικά δισκία (πιθανώς εξ αιτίας του εξαρτώμενου από το ρυθμό απελευθέρωσης μεταβολισμό πρώτης διόδου). Ως αποτέλεσμα μιας πιο αργής απελευθέρωσης της δραστικής ουσίας από τα δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης, οι μέγιστες συγκεντρώσεις που επιτυγχάνονται είναι χαμηλότερες από αυτές που παρατηρούνται μετά από τη χορήγηση γαστροανθεκτικών δισκίων.

Μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις 0,5 micrοgrams/ml ή 0,4micrograms/mL επιτυγχάνονται κατά μέσο όρο 4 ώρες μετά τη λήψη ενός δισκίου παρατεταμένης αποδέσμευσης 100 mg ή 75 mg, αντιστοίχως.

Η τροφή δεν έχει κλινικά σημαντική επίδραση στην απορρόφηση και τη συστηματική διαθεσιμότητα των δισκίων παρατεταμένης αποδέσμευσης.

Μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις πλάσματος 13 ng/mLμπορεί να καταγραφούν σε 24 (16) ώρες από τη χορήγηση δισκίων παρατεταμένης αποδέσμευσης 100 (75) mg.

Καθώς η μισή περίπου δικλοφενάκη απορροφάται κατά την πρώτη διέλευση από το ήπαρ (φαινόμενο πρώτης διόδου), η περιοχή κάτω από την καμπύλη μετά από την από του στόματος ή του ορθού χορήγηση είναι περίπου η μισή από αυτή που επιτυγχάνεται μετά από μια ισοδύναμη παρεντερική δόση.

Οι ελάχιστες συγκεντρώσεις είναι περίπου 22 ng/mLκατά τη θεραπεία με Voltaren δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης 100 mg μια φορά την ημέρα ή με Voltaren δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης 75 mg δύο φορές την ημέρα.

Eνδομυϊκή / Ενδοφλέβια χορήγηση

Μετά τη χορήγηση 75mg δικλοφενάκης με ενδομυϊκή ένεση η απορρόφηση αρχίζει αμέσως και μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα 2,5 micrograms/mL επιτυγχάνονται μετά από 20 περίπου λεπτά. Όταν 75mg δικλοφενάκης χορηγούνται ως ενδοφλέβια έγχυση σε διάστημα 2 ωρών οι μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα είναι περίπου 1,9 micrograms/mL. Συντομότερες εγχύσεις έχουν ως αποτέλεσμα υψηλότερες μέγιστες συγκεντρώσεις, ενώ πιο αργές εγχύσεις δίνουν σταθερές συγκεντρώσεις ανάλογες με το ρυθμό έγχυσης μετά από 3 έως 4 ώρες. Αντίθετα, οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα μειώνονται ταχέως μετά την επίτευξη των μέγιστων επιπέδων μετά από ενδομυϊκή ένεση ή χορήγηση γαστροανθεκτικού δισκίου ή υπόθετων.

Η περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC) μετά από ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια χορήγηση είναι περίπου διπλάσια σε μέγεθος από αυτή που ακολουθεί από του στόματος ή του ορθού χορήγηση διότι περίπου η μισή δραστική ουσία μεταβολίζεται κατά την πρώτη διέλευση από το ήπαρ (φαινόμενο πρώτης διόδου όταν χορηγείται από το στόμα ή το ορθό).

Υποδόρια χορήγηση

Μετά τη χορήγηση του ενέσιμου διαλύματος δικλοφενάκης 75 mg/ml από την υποδόρια οδό, η απορρόφηση είναι ταχεία και η μέση κορυφαία συγκέντρωση πλάσματος 2,138 ± 0,646 µg/ml (2,5 µg/ml ισοδυναμούν περίπου με 8 µmol/L) επιτυγχάνεται εντός 40 λεπτών. Η AUC_0-t είναι 261,94 ± 53,29 µg/ml.min. Η AUC μετά από υποδόρια χορήγηση είναι περίπου διπλάσια από ό,τι μετά από στόματος ή ορθική χορήγηση, διότι αυτή η οδός αποφεύγει το μεταβολισμό “πρώτης διόδου”.

Για δικλοφενάκη απορροφούμενη μετά από υποδόρια χορήγηση έχει καταδειχθεί γραμμικότητα δόσης από απόψεως AUC. Η C_max βρέθηκε να μην είναι ανάλογη με τη δόση, με μέσες τιμές C_max 1090 ng/ml, 1648,9 ng/ml και 1851,1 ng/ml με τη δόση δικλοφενάκης 25 mg, 50 mg και 75 mg αντίστοιχα.

Τοπική εφαρμογή

Το ποσό δικλοφενάκης που απορροφάται μέσα από το δέρμα είναι ανάλογο προς το χρόνο επαφής και την επιφάνεια του δέρματος που καλύπτεται και εξαρτάται από τη συνολική τοπική δόση και την ενυδάτωση του δέρματος. Η απορρόφηση ανέρχεται σε περίπου 6% της δόσης της δικλοφενάκης μετά από τοπική εφαρμογή 2.5g ανά 500 cm² δέρματος, προσδιορισμένη με αναφορά στη συνολική νεφρική αποβολή, συγκρινόμενη με τα δισκία δικλοφενάκης. Απόφραξη για περίοδο 10 ωρών οδηγεί σε τριπλάσια αύξηση του ποσού της απορροφημένης δικλοφενάκης.

Μετά την τοπική εφαρμογή 1,0 ml (16 mg νατριούχος δικλοφενάκη), η μέση μέγιστη συγκέντρωση δικλοφενάκης στο πλάσμα (C_max) είναι 9,7 ng/ml. Αυτή η συγκέντρωση επιτυγχάνεται σε 24 έως 48 ώρες (T_max).

Διαδερμικά

Η απορρόφηση μετά από τοπική εφαρμογή της δικλοφενάκης είναι αργή και μη πλήρης. Οι συγκεντρώσεις της δικλοφενάκης στο πλάσμα σε σταθερή κατάσταση χαρακτηρίζονται από τη συνεχή απορρόφηση δικλοφενάκης του εμπλάστρου, ανεξάρτητα από το αν το έμπλαστρο εφαρμόζεται το πρωί ή το απόγευμα. Μετά από τη δερματική εφαρμογή, η δικλοφενάκη μπορεί να απορροφηθεί σε δερματικό depot, από το οποίο απελευθερώνεται αργά στο κεντρικό διαμέρισμα. Η συστηματική απορρόφηση των τοπικών προϊόντων είναι περίπου το 2-10% εκείνης της απορρόφησης που παρατηρείται μετά τη χορήγηση από του στόματος της ίδιας δόσης.

Η παρατηρηθείσα θεραπευτική αποτελεσματικότητα εξηγείται κυρίως από τις θεραπευτικά σχετικές συγκεντρώσεις του φαρμάκου στον ιστό κάτω από το σημείο εφαρμογής. Η διείσδυση στο σημείο δράσης μπορεί να ποικίλει ανάλογα με την έκταση και τη φύση της κατάστασης και ανάλογα με το σημείο εφαρμογής και δράσης.

Ορθική χορήγηση

Η δικλοφενάκη δείχνει μια ταχεία έναρξη της απορρόφησης από τα υπόθετα, παρόλο που ο ρυθμός της απορρόφησης είναι πιο αργός από ότι με τα γαστροανθεκτικά δισκία που λαμβάνονται από το στόμα. Μετά από τη χορήγηση υπόθετων 50 mg οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται κατά μέσο όρο μέσα σε μία ώρα αλλά οι μέγιστες συγκεντρώσεις ανά δοσολογική μονάδα είναι περίπου τα δύο τρίτα αυτών που επιτυγχάνονται μετά τη χορήγηση γαστροανθεκτικών δισκίων.

Καθώς η μισή περίπου δικλοφενάκη απορροφάται κατά την πρώτη διέλευση από το ήπαρ (φαινόμενο πρώτης διόδου), η περιοχή κάτω από την καμπύλη μετά από την από του στόματος ή του ορθού χορήγηση είναι περίπου η μισή από αυτή που επιτυγχάνεται μετά από μια ισοδύναμη παρεντερική δόση.

Υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα κινητικής κατά την χορήγηση δικλοφενάκης, μία φορά την ημέρα για 2 εβδομάδες, σε 6 παιδιά ηλικίας 6-16 ετών με νεανική χρόνια αρθρίτιδα. Οι κινητικές παράμετροι ήταν παρόμοιες με εκείνες των ενηλίκων μετά από κατάλληλη διόρθωση ως προς το σωματικό βάρος των 75 kg (μόνο για τα υπόθετα των 12,5 και 25 mg).

Κατανομή

Από του στόματος / IV / IM / Ορθική χορήγηση

Το 99,7% της δικλοφενάκης δεσμεύεται σε πρωτεΐνες του ορού κυρίως στην λευκωματίνη. Ο φαινόμενος όγκος κατανομής υπολογίζεται σε 0,12 έως 0,17 L/kg.

Η δικλοφενάκη εισέρχεται στο αρθρικό υγρό, όπου οι μέγιστες συγκεντρώσεις μετρώνται 2 έως 4 ώρες αφότου έχουν επιτευχθεί οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα. Ο φαινόμενος χρόνος ημίσειας ζωής για την απέκκριση από το αρθρικό υγρό είναι 3 έως 6 ώρες. Δύο ώρες μετά την επίτευξη μέγιστων συγκεντρώσεων στο πλάσμα οι συγκεντρώσεις της δραστικής ουσίας είναι ήδη υψηλότερες στο αρθρικό υγρό από ότι στο πλάσμα και παραμένουν υψηλότερες για έως 12 ώρες.

Τοπική χορήγηση

Μετά από τοπική χορήγηση στις αρθρώσεις του χεριού και του γόνατος, η δικλοφαινάκη μπορεί να μετρηθεί στο πλάσμα, στον αρθρικό υμένα και στο αρθρικό υγρό. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις δικλοφαινάκης στο πλάσμα μετά από τοπική χορήγηση VoltarenForte είναι περίπου 100 φορές χαμηλότερες από ό,τι μετά από χορήγηση δισκίων δικλοφαινάκης από το στόμα. Το 99.7% της δικλοφαινάκης δεσμεύεται στις πρωτεΐνες του ορού, κυρίως στη λευκωματίνη (99.4%).

Η δικλοφαινάκη συσσωρεύεται στο δέρμα το οποίο λειτουργεί σαν δεξαμενή απ'όπου υπάρχει συνεχής απελευθέρωση του φαρμάκου στους υποκείμενους ιστούς. Από εκεί, η δικλοφαινάκη κατανέμεται επιλεκτικά και διατηρείται στις βαθιές φλεγμονές των ιστών, όπως στις αρθρώσεις.

Διαδερμικά

Οι μέσες σταθερές συγκεντρώσεις είναι περίπου 3 ng/ml. Η δέσμευση της δικλοφενάκης στις πρωτεΐνες του πλάσματος είναι υψηλή σε ποσοστό 99%.

Βιομετατροπή

Ο βιομετασχηματισμός της δικλοφαινάκης γίνεται εν μέρει με γλυκουρονιδίωση του ακέραιου μορίου αλλά κυρίως με μονή ή πολλαπλή υδροξυλίωση και μεθοξυλίωση, που έχει ως αποτέλεσμα αρκετούς φαινολικούς μεταβολίτες(3'hydroxy, 4'hydroxy, 5-hydroxy-, 4',5-dihydroxy-, and 3'-hydroxy-4'-methoxy-diclofenac), οι περισσότεροι από τους οποίους υπόκεινται σε σύζευξη με γλυκουρονίδια. Δύο από αυτούς τους φαινολικούς μεταβολίτες είναι βιολογικά δραστικοί αλλά σε πολύ μικρότερη έκταση από τη δικλοφενάκη.

Η βιομετατροπή της δικλοφενάκης συνίσταται μερικώς στη γλυκουρονιδίαση του μορίου, αλλά κυρίως σε μονή και πολλαπλή υδροξυλίωση, που οδηγεί σε ποικίλους φαινολικούς μεταβολίτες, η πλειοψηφία των οποίων μετατρέπεται στη συνέχεια σε γλυκουρονιδιωμένα σύμπλοκα. Δύο από τους φαινολικούς μεταβολίτες είναι βιολογικά ενεργοί, σε μικρότερο, όμως, βαθμό από τη δικλοφενάκη.

Αποβολή

Η νατριούχος δικλοφενάκη αποβάλλεται με τη μορφή του γλυκουρονιδίου και θειϊκών συνεζευγμένων, κυρίως στα ούρα και στη χολή. Η μέση ολική αποβολή της δικλοφενάκης στα ούρα μετά από 120 ώρες είναι 3,68%. Το μέγιστο ποσοστό αποβολής στα ούρα επιτυγχάνεται μέσα σε 24 ώρες και διατηρείται μέχρι 48-72 ώρες. Η νατριούχος δικλοφενάκη και οι μεταβολίτες της απεκκρίνονται κυρίως (60%) από τα νεφρά.

Η συνολική συστημική κάθαρση της δικλοφενάκης από το πλάσμα είναι 263 +/- 56 mL/min (μέση τιμή +/- SD). Η τελική ημιπερίοδος ζωής στο πλάσμα είναι 1-2 ώρες.

Τέσσερις από τους μεταβολίτες, περιλαμβανόμενων των δύο δραστικών, έχουν επίσης σύντομες ημιπεριόδους ζωής στο πλάσμα, 1-3 ωρών. Ένας μεταβολίτης, ο 3-hydroxy-4-methoxy-diclofenac, έχει πολύ μεγαλύτερη ημιπερίοδο ζωής στο πλάσμα. Όμως, αυτός ο μεταβολίτης είναι πρακτικά αδρανής. Η δικλοφενάκη και οι μεταβολίτες της απεκκρίνονται κυρίως από τα ούρα.

Διαδερμικά

Ο μεταβολισμός και η απομάκρυνση είναι παρόμοιες μετά από τη δερματική και την από του στόματος χορήγηση. Μετά από ταχύ ηπατικό μεταβολισμό (υδροξυλίωση και δέσμευση στο γλυκουρονικό οξύ), τα 2/3 του φαρμάκου απομακρύνονται από τους νεφρούς και το 1/3 μέσω των χοληφόρων.

Οφθαλμική χορήγηση

Σε κουνέλια οι μέγιστες συγκεντρώσεις επισημασμένης με ¹⁴C δικλοφαινάκης εμφανίζονται στον κερατοειδή και τον επιπεφυκότα 30 λεπτά μετά την εφαρμογή. Η αποβολή ήταν ταχεία και σχεδόν πλήρης μετά από 6 ώρες.

Η διείσδυση της δικλοφαινάκης στον πρόσθιο θάλαμο έχει επιβεβαιωθεί στους ανθρώπους. Δεν ανιχνεύθηκαν μετρήσιμα επίπεδα στο πλάσμα μετά την οφθαλμική εφαρμογή της δικλοφαινάκης.

Ειδικοί πληθυσμοί

Ηλικιωμένοι ασθενείς

Δεν έχουν παρατηρηθεί εξαρτώμενες από τη ηλικία διαφορές στην απορρόφηση, το μεταβολισμό ή την απέκκριση του φαρμάκου. Εν τούτοις σε μερικούς ηλικιωμένους ασθενείς μία 15λεπτη ενδοφλέβια έγχυση είχε ως αποτέλεσμα 50% υψηλότερες συγκεντρώσεις στο πλάσμα από τις αναμενόμενες από τα δεδομένα σε νέους υγιείς εθελοντές.

Νεφρική ανεπάρκεια

Σε ασθενείς που υποφέρουν από νεφρική ανεπάρκεια η εφαρμογή του συνήθους δοσολογικού σχήματος δεν συνεπάγεται συσσώρευση της δραστικής ουσίας. Σε κάθαρση κρεατινίνης ίση ή μικρότερη από 10 mL/min, τα υπολογιζόμενα επίπεδα πλάσματος των υδροξυλιωμένων μεταβολιτών σε σταθερή κατάσταση είναι περίπου 4 φορές υψηλότερα από αυτά των υγειών ατόμων. Οι μεταβολίτες τελικά απεκκρίθηκαν μέσω της χολής.

Ηπατική ανεπάρκεια

Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα ή μη αντιρροπούμενη κίρρωση η κινητική και ο μεταβολισμός της δικλοφενάκης είναι ο ίδιος με αυτόν των ασθενών χωρίς ηπατική νόσο.

Προκλινικά δεδομένα από μελέτες οξείας και επαναλαμβανόμενης τοξικότητας, όπως και από μελέτες γονιδιοτοξικότητας, μεταλλαξιογονικότητας και καρκινογονικότητας δεν έδειξαν ιδιαίτερο κίνδυνο για τους ανθρώπους στις προτεινόμενες θεραπευτικές δόσεις. Στις καθιερωμένες προκλινικές μελέτες σε ζώα, δεν υπήρξαν στοιχεία τερατογόνου δυναμικού στον ποντικό, τον αρουραίο ή το κουνέλι.

Η δικλοφενάκη δεν είχε επίδραση στη γονιμότητα των γονέων στον αρουραίο. Εκτός από μικρές επιδράσεις στα έμβρυα σε μητρικά τοξικές δόσεις, η προγεννητική, περιγεννητική και μεταγεννητική ανάπτυξη του απογόνου δεν επηρεάστηκε.

Η χορήγηση ΜΣΑΦ (συμπεριλαμβανομένης της δικλοφενάκης) παρεμπόδισε την ωορρηξία στο κουνέλι και την εμφύτευση και τη δημιουργία του πλακούντα στον αρουραίο και οδήγησε σε πρόωρη σύγκλιση του αρτηριακού πόρου σε κυοφορούντες αρουραίους. Μητρικά τοξικές δόσεις δικλοφενάκης σχετίστηκαν με δυστοκία, παρατεταμένη κύηση, μειωμένη εμβρυική επιβίωση και καθυστέρηση στην ενδομήτρια ανάπτυξη σε αρουραίους. Οι μικρές επιδράσεις της δικλοφαινάκης στις παραμέτρους της αναπαραγωγής και του τοκετού όπως και η σύγκλιση του αρτηριακού πόρου στη μήτρα είναι φαρμακολογικές συνέπειες της τάξης των αναστολέων της σύνθεσης των προσταγλανδινών.

Δεν υπήρξε πιθανότητα φωτοτοξικότητας και η δικλοφενάκη δεν προκάλεσε ευαισθητοποίηση του δέρματος.

Δεν έχουν διεξαχθεί νέες προκλινικές μελέτες για την ασφάλεια για τη δικλοφενάκη. Tο προφίλ ασφάλειας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι καλά τεκμηριωμένο.

Η μελέτη τοπικής ανοχής κατέδειξε ότι το σκεύασμα δεν παρουσιάζει οποιαδήποτε σημαντική μη αναμενόμενη τοπική τοξικότητα είτε με ενδομυϊκή είτε με υποδόρια οδό χορήγησης.

Οι προκλινικές μελέτες που έγιναν με δικλοφενάκη υπό μορφή διαλύματος για στοματικές πλύσεις δεν αποκάλυψαν κλινικά σχετικές τοξικολογικές επιδράσεις.